هلموت ریتر: تفاوت میان نسخهها
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب (۹.۲): + رده:نویسندههای مذکر آلمانی |
جز ربات:انتقال رده > رده:نویسندههای مذکر آلمانی به رده:نویسندههای مرد آلمانی به درخواست Mehran |
||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
[[رده:درگذشتگان ۱۹۷۱ (میلادی)]] |
[[رده:درگذشتگان ۱۹۷۱ (میلادی)]] |
||
[[رده:زادگان ۱۸۹۲ (میلادی)]] |
[[رده:زادگان ۱۸۹۲ (میلادی)]] |
||
[[رده:نویسندههای |
[[رده:نویسندههای مرد آلمانی]] |
نسخهٔ ۲۳ مارس ۲۰۱۵، ساعت ۰۶:۰۹
هلموت ریتر هلموت ریتر | |
---|---|
زادهٔ | ۲۷ فوریه ۱۸۹۲ لیشتناو ، هسن |
درگذشت | ۱۹ مه ۱۹۷۱ (۷۹ سال) اوبراورزل ، آلمان |
ملیت | آلمانی |
پیشه | شرقشناس و نویسنده و پژوهشگر |
شناختهشده برای | کارشناس الهیات و متنشناسی زبانهای لاتین و یونانی، استاد زبانهای فارسی و عربی |
هلموت ریتر (به آلمانی: Hellmut Ritter) شرقشناس، کارشناس الهیات و متنشناسی زبانهای لاتین و یونانی، استاد زبانهای فارسی و عربی و نویسنده و پژوهشگر پرتوان آلمانی است.
زندگی
هلموت ریتر در سال ۱۸۹۲ در لیشتناو از توابع هسن آلمان پا به جهان گذارد. پس از پایان دوره دبیرستان حدود سه سال به تحصیل در زمینه خاورشناسی نزد کارل بروکلمان و پاول کاله مشغول بود.
پس از آن به استراسبورگ نزد تئودور نولدکه، لندآور و فرانک رفت و از آنان دروس الهیات و متنشناسی زبانهای لاتین و یونانی را آموخت. سال ۱۹۱۳ به عنوان پژوهشگر در مؤسسه تاریخ و تمدن خاور زمین در هامبورگ آغاز به کار کرد و در سال ۱۹۱۴ در سن ۲۲ سالگی آزمون شفاهی دوره دکترا را در دانشگاه بن پشت سر نهاد و در سال ۱۹۱۹ در سن ۲۶ سالگی بدون ارائه رساله تخصصی به کرسی استادی خاورشناسی دانشگاه هامبورگ فراخوانده شد.
در سال ۱۹۲۷ او را به ریاست انجمن آلمانی پژوهشهای خاور زمین در استانبول برگزیدند. در سال ۱۹۳۶ در آغاز به سمت دانشیاری و دو سال بعد به سمت استادی زبانهای عربی و فارسی دانشگاه استانبول برگزیده شد. در سالهای جنگ جهانی دوم تا سال ۱۹۴۹ ترکیه را ترک نکرد. در این سال بر کرسی استادی موقت و در سال ۱۹۵۳ بر کرسی استادی تمام وقت شرقشناسی دانشگاه فرانکفورت نشست. در سال ۱۹۶۹، در زمان پیری و ناتوانی، برای همیشه به آلمان بازگشت و به گونهای پرشور به کار پژوهش سرگرم شد. ریتر در روز ۱۹ ماه مه ۱۹۷۱ در سن هشتاد سالگی درگذشت.
آثار
- دریای جان
- منتخب آثار امام محمد غزالی زیر عنوان «کیمیای سعادت»
- زبان تشبیه در شعر نظامی
- تصحیح و ترجمه متون الهی نامه عطار و الاسلامیین اشعری، فرق الشیعه نوبختی، غایه الحکیم نوشته حکیم مجریطی ، هفت پیکر نظامی، سوانح احمد غزالی.