لینچ‌کردن در ایالات متحده آمریکا: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
ابرابزار |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:duluth-lynching-postcard.jpg|چپ|بندانگشتی|200px|کارت پستال زجرکشی دولوت، مینه سوتا]] |
[[پرونده:duluth-lynching-postcard.jpg|چپ|بندانگشتی|200px|کارت پستال زجرکشی دولوت، مینه سوتا]] |
||
'''زجرکش کردن |
'''[[زجرکش کردن]]''' عمل کشتن مردم توسط انبوه مردم به طور فراقانونی است که از اواخر قرن ۱۸ تا دهه ۱۹۶۰ در [[ایالات متحده آمریکا]] رخ می‌داد. عمده موارد زجرکش کردن عمدتاً در غرب و [[جنوب آمریکا]] رخ می‌داد. زجرکشی ۳٬۴۴۶ سیاه و ۱٬۲۹۷ سفید بین ۱۸۸۲ تا ۱۹۶۸ ثبت شده‌است.<ref>[http://www.law.umkc.edu/faculty/projects/ftrials/shipp/lynchingsstate.html Lynching Statistics<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> |
||
در ابتدای [[قرن بیستم]] در آمریکا، زجرکشی یک سرگرمی برای عکاسان بود. مردم کارت‌پستال‌هایی از زجرکشی‌هایی را که شاهدش بودند برای هم می‌فرستاند. این عمل چنان باب بود که در سال ۲۰۰۰ نویسنده‌ای در تایم نوشت که «حتی نازی‌ها سوغاتی‌های [[آشویتس]] را نمی‌فروختند، ولی صحنه‌های زجرکشی به بخشی پررونق از صنعت کارت‌پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارت چنان بزرگ و ارسال کارت‌های قربانیان زجرکشی چنان زننده شده بود که رئیس کل پست آمریکا این کارت‌ها را ممنوع کرد».<ref>[http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,42301,00.html Blood At The Root - TIME<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> |
در ابتدای [[قرن بیستم]] در آمریکا، زجرکشی یک سرگرمی برای عکاسان بود. مردم کارت‌پستال‌هایی از زجرکشی‌هایی را که شاهدش بودند برای هم می‌فرستاند. این عمل چنان باب بود که در سال ۲۰۰۰ نویسنده‌ای در تایم نوشت که «حتی نازی‌ها سوغاتی‌های [[آشویتس]] را نمی‌فروختند، ولی صحنه‌های زجرکشی به بخشی پررونق از صنعت کارت‌پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارت چنان بزرگ و ارسال کارت‌های قربانیان زجرکشی چنان زننده شده بود که رئیس کل پست آمریکا این کارت‌ها را ممنوع کرد».<ref>[http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,42301,00.html Blood At The Root - TIME<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> |
||
نسخهٔ ۲۱ مارس ۲۰۱۵، ساعت ۱۹:۲۸
زجرکش کردن عمل کشتن مردم توسط انبوه مردم به طور فراقانونی است که از اواخر قرن ۱۸ تا دهه ۱۹۶۰ در ایالات متحده آمریکا رخ می‌داد. عمده موارد زجرکش کردن عمدتاً در غرب و جنوب آمریکا رخ می‌داد. زجرکشی ۳٬۴۴۶ سیاه و ۱٬۲۹۷ سفید بین ۱۸۸۲ تا ۱۹۶۸ ثبت شده‌است.[۱]
در ابتدای قرن بیستم در آمریکا، زجرکشی یک سرگرمی برای عکاسان بود. مردم کارت‌پستال‌هایی از زجرکشی‌هایی را که شاهدش بودند برای هم می‌فرستاند. این عمل چنان باب بود که در سال ۲۰۰۰ نویسنده‌ای در تایم نوشت که «حتی نازی‌ها سوغاتی‌های آشویتس را نمی‌فروختند، ولی صحنه‌های زجرکشی به بخشی پررونق از صنعت کارت‌پستال تبدیل شد. در ۱۹۰۸، این تجارت چنان بزرگ و ارسال کارت‌های قربانیان زجرکشی چنان زننده شده بود که رئیس کل پست آمریکا این کارت‌ها را ممنوع کرد».[۲]
نگارخانه
  |
  |
  |
منابع
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ لینچ‌کردن در ایالات متحده آمریکا موجود است. |
- ↑ Lynching Statistics
- ↑ Blood At The Root - TIME
- ↑ "Deputy Sheriff George H. Loney". The Officer Down Memorial Page, Inc. Retrieved 2011-11-07.
- ↑ "by Site-Kathleen Hulser.htm Shaped by Site: Three Communities' Dialogues on the Legacies of Lynching." سازمان پارک‌های ملی. Accessed October 29, 2008.
- ↑ Lewis, David Levering, W. E. B. Du Bois: A Biography, 2009, p 383