آوا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
دیگر کاربردها |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: نیازمند بازبینی ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
واژهٔ «آوا» در اشعار شاعرانی چون [[رودکی]]، [[فردوسی]]، [[عنصری]]، [[منوچهری]]، [[ناصرخسرو]]، [[سنائی]] و [[خاقانی]] به کار رفته است.<ref>دهخدا، علیاکبر، ''لغتنامهٔ دهخدا''، سرواژهٔ «آوا». [http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-5ff259b679c84d6b9a74fa810054c16a-fa.html پیوند برخط]</ref> |
واژهٔ «آوا» در اشعار شاعرانی چون [[رودکی]]، [[فردوسی]]، [[عنصری]]، [[منوچهری]]، [[ناصرخسرو]]، [[سنائی]] و [[خاقانی]] به کار رفته است.<ref>دهخدا، علیاکبر، ''لغتنامهٔ دهخدا''، سرواژهٔ «آوا». [http://www.loghatnaameh.com/dehkhodaworddetail-5ff259b679c84d6b9a74fa810054c16a-fa.html پیوند برخط]</ref> |
||
اوا نيز مي تواند نام دختر ايراني به معناي صداي زيبا و دلنشين باشد(aavaa) |
|||
== جُستارهای وابسته == |
== جُستارهای وابسته == |
نسخهٔ ۱۹ مارس ۲۰۱۵، ساعت ۱۵:۳۱
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
بخش از مجموعه |
زبانشناسی |
---|
درگاه |
آوا، به صداهای گفتاری گویند. آواشناسی نیز دانش بررسی آواها و صداهای گفتاری است. این دانش که بخشی از زبانشناسی بشمار میآید با بررسی سرشت آواها و شیوههای تولید آنها سر و کار دارد.
واژهٔ «آوا» در اشعار شاعرانی چون رودکی، فردوسی، عنصری، منوچهری، ناصرخسرو، سنائی و خاقانی به کار رفته است.[۱] اوا نيز مي تواند نام دختر ايراني به معناي صداي زيبا و دلنشين باشد(aavaa)
جُستارهای وابسته
منابع
- ↑ دهخدا، علیاکبر، لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «آوا». پیوند برخط