فریدون حافظی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
←زندگی‌نامه و فعالیت‌هنری: اصلاح ارقام، ابرابزار |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''فریدون حافظی''' ([[۱۳۰۱]] [[کرمانشاه]] - [[۱۶ خرداد]] [[۱۳۹۲]] [[تهران]]) موسیقی‌دان، آهنگ‌ساز و نوازنده [[تار]] اهل ایران بود. |
'''فریدون حافظی''' ([[۱۳۰۱]] [[کرمانشاه]] - [[۱۶ خرداد]] [[۱۳۹۲]] [[تهران]]) موسیقی‌دان، آهنگ‌ساز و نوازنده [[تار]] اهل ایران بود. |
||
== زندگی‌نامه و فعالیت‌هنری == |
== زندگی‌نامه و فعالیت‌هنری == |
||
او از نوجوانی |
او از نوجوانی شیفتهٔ نواختن تار بود و چندان این شیفتگی را به پشتکار و جدیت آراسته بود که هنگامی که برای آزمون ورودی هنرستان موسیقی نزد استادان این هنرستان تار نواخت، ستایش ایشان را برانگیخت و او را به رادیو معرفی کردند. او بعدها برای کامل کردن اندوخته‌هایش از موسیقی به ایتالیا رفت.<ref>http://www.radiofarda.com/archive/news/20130607/143/143.html?id=25010077</ref> |
||
<ref>http://www.radiofarda.com/archive/news/20130607/143/143.html?id=25010077</ref> |
|||
حافظی همچنین تحصیلات ش را در رشته حقوق پی گرفت و مدتی مدیر کل روابط عمومی وزارت راه بود اما به سبب اشتغالات ش در حوزه موسیقی، از این کار کناره گرفت. |
حافظی همچنین تحصیلات ش را در رشته حقوق پی گرفت و مدتی مدیر کل روابط عمومی وزارت راه بود اما به سبب اشتغالات ش در حوزه موسیقی، از این کار کناره گرفت. |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۵: | ||
گذشته از تار که ساز تخصصی او بود، در جوانی [[عود]] نیز می‌نواخت و در نواختن [[پیانو]] نیز چیره‌دست بود. |
گذشته از تار که ساز تخصصی او بود، در جوانی [[عود]] نیز می‌نواخت و در نواختن [[پیانو]] نیز چیره‌دست بود. |
||
حافظی همچنین جز نواختن سازهای گوناگون دستی هم در آهنگسازی داشت و از آن جمله تصنیف‌های بسیاری از او به یادگار مانده. از مشهورترین آثار وی |
حافظی همچنین جز نواختن سازهای گوناگون دستی هم در آهنگسازی داشت و از آن جمله تصنیف‌های بسیاری از او به یادگار مانده. از مشهورترین آثار وی می‌توان «رقص گیسو» را نام برد که با صدای زنده‌یاد [[دلکش]] جاودانه شده است. |
||
از ویژگی‌ها و نکات ستودنی زندگی حافظی اشتغال داشتن اش به موسیقی تا سنین کهن‌سالی است. او |
از ویژگی‌ها و نکات ستودنی زندگی حافظی اشتغال داشتن اش به موسیقی تا سنین کهن‌سالی است. او حتی در ۹۰ سالگی همچنان به انتقال آموخته‌ها و اندوخته‌های اش از یک سو و آهنگسازی و تنظیم تصانیف از دیگر سو سرگرم بود و تا بازپسین روزهای زندگی اش دست از تلاش برای اعتلای موسیقی و پرورش استعدادهای نوظهور برنداشت. بازپسین ساخته‌های او با صدای [[سالار عقیلی]] و اجرای [[ارکستر ملی]] به رهبری [[فرهاد فخرالدینی]] ضبط و تنظیم شد. |
||
فریدون حافظی به علت شکستگی استخوان ران در فروردین |
فریدون حافظی به علت شکستگی استخوان ران در فروردین ۱۳۹۲ زیر عمل جراحی قرار گرفت. اما پس از مرخصی از بیمارستان در ۱۶ خرداد ماه همان سال درگذشت. پیکر ش پس از تشییع در تالار وحدت در [[قطعه هنرمندان بهشت زهرا]]ی تهران به خاک سپرده شد. |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
نسخهٔ ۲۷ فوریهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۷:۴۵
| فریدون حافظی | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| زاده | ۱۳۰۱ کرمانشاه |
| درگذشته | ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ تهران |
| ژانر | موسیقی سنتی ایران |
| ساز(ها) | تار، سه‌تار |
فریدون حافظی (۱۳۰۱ کرمانشاه - ۱۶ خرداد ۱۳۹۲ تهران) موسیقی‌دان، آهنگ‌ساز و نوازنده تار اهل ایران بود.
زندگی‌نامه و فعالیت‌هنری
او از نوجوانی شیفتهٔ نواختن تار بود و چندان این شیفتگی را به پشتکار و جدیت آراسته بود که هنگامی که برای آزمون ورودی هنرستان موسیقی نزد استادان این هنرستان تار نواخت، ستایش ایشان را برانگیخت و او را به رادیو معرفی کردند. او بعدها برای کامل کردن اندوخته‌هایش از موسیقی به ایتالیا رفت.[۱]
حافظی همچنین تحصیلات ش را در رشته حقوق پی گرفت و مدتی مدیر کل روابط عمومی وزارت راه بود اما به سبب اشتغالات ش در حوزه موسیقی، از این کار کناره گرفت.
حافظی پیشینه‌ای ۵۰ ساله در آموزش تار و سه‌تار داشت. گفته می‌شود خوش‌صداترین تار ساخته‌شده توسط استاد یحیی تارساز به رسم هدیه از سوی استاد موسی معروفی در اختیار ایشان قرار داده شده بود. او پس از مرتضا نی داوود و عبدالحسین شهنازی یکی از سه نوازنده‌ای است اجازه تک‌نوازی در رادیو داشتند. جلیل شهناز، فریدون حافظی و فرهنگ شریف این سه نوازنده بودند. تک‌نوازی‌ها و همچنین هم‌نوازی او همراه استادان و بزرگانی چون احمد عبادی، همایون خرم، حسن‌علی دفتری، محمد موسوی، جهانگیر ملک، اسدالله ملک، مجید نجاحی، رضا ورزنده، کامران داروغه، منصور صارمی و منصور نریمان به ویژه در مجموعه تک‌نوازان به یادگار مانده است.
گذشته از تار که ساز تخصصی او بود، در جوانی عود نیز می‌نواخت و در نواختن پیانو نیز چیره‌دست بود. حافظی همچنین جز نواختن سازهای گوناگون دستی هم در آهنگسازی داشت و از آن جمله تصنیف‌های بسیاری از او به یادگار مانده. از مشهورترین آثار وی می‌توان «رقص گیسو» را نام برد که با صدای زنده‌یاد دلکش جاودانه شده است.
از ویژگی‌ها و نکات ستودنی زندگی حافظی اشتغال داشتن اش به موسیقی تا سنین کهن‌سالی است. او حتی در ۹۰ سالگی همچنان به انتقال آموخته‌ها و اندوخته‌های اش از یک سو و آهنگسازی و تنظیم تصانیف از دیگر سو سرگرم بود و تا بازپسین روزهای زندگی اش دست از تلاش برای اعتلای موسیقی و پرورش استعدادهای نوظهور برنداشت. بازپسین ساخته‌های او با صدای سالار عقیلی و اجرای ارکستر ملی به رهبری فرهاد فخرالدینی ضبط و تنظیم شد.
فریدون حافظی به علت شکستگی استخوان ران در فروردین ۱۳۹۲ زیر عمل جراحی قرار گرفت. اما پس از مرخصی از بیمارستان در ۱۶ خرداد ماه همان سال درگذشت. پیکر ش پس از تشییع در تالار وحدت در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
منابع
http://www.fereidoonhafezi.com
 | این یک مقالهٔ خرد افراد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |