جین کمپیون: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۶) +مرتب+تمیز (۹.۲): + رده:کارگردانان فیلم انگلیسیزبان |
جز ربات:اصلاح تغییرمسیر ناوباکس |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
{{مستند کردن|VIAF=113692405}} |
{{مستند کردن|VIAF=113692405}} |
||
{{اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی |
{{اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی}} |
||
{{ترتیبپیشفرض:کمپیون، جین}} |
{{ترتیبپیشفرض:کمپیون، جین}} |
نسخهٔ ۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۹:۵۷
جین کمپیون جین کمپیون | |
---|---|
زادهٔ | ۳۰ آوریل ۱۹۵۴ (۶۹ سال) ولینگتون، نیوزلند |
ملیت | نیوزیلند |
همسر(ها) | کالین انگلرت (۱۹۹۲-تاکنون) |
فرزندان | ۱ فرزند |
جایزه(ها) | (۱ اسکار ) - (۳۸ برد ) - (۱۴ کاندید ) |
جین کمپیون (به انگلیسی: Jane Campion) (زاده ۳۰ آوریل ۱۹۵۴) فیلمنامه نویس، کارگردان و تهیهکننده نیوزلندی است. او نخستین و تنها زن فیلمساز برنده جایزه اصلی جشنواره فیلم کن است و یکی از چهار زنی است که همراه با سوفیا کوپولا، لینا ورتمولر و کاترین بیگلو نامزد اسکار بهترین کارگردانی شده است.
حرفه
جین کمپیون سال ۱۹۹۳ با فیلم پیانو نخل طلای کن را برد و برای این فیلم نامزد اسکار بهترین کارگردان شد و اسکار بهترین فیلمنامه غیراقتباسی را از آن خود کرد. کمپیون سال ۱۹۹۰ نیز با فیلم «فرشتهای سر میز من» جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره ونیز را برد. «تصویری از یک بانو» ۱۹۹۶ و «دود مقدس» ۱۹۹۹ و از دیگر ساختههای اوست.
او در جشنواره فیلم کن ۲۰۱۳، رئیس هیئت داوران بخش سینه فونداسیون بود.[۱]
فیلمشناسی
- Passionless Moments
- A Girl's Own Story (داستان دخترم) ۱۹۸۴
- After Hours
- Two Friends (دو دوست) ۱۹۸۶
- Sweetie (مامانی) ۱۹۸۹
- An Angel at My Table (فرشتهای سر میز من) ۱۹۹۰
- The Piano (پیانو) ۱۹۹۳
- The Portrait of a Lady (تصویری از یک بانو) ۱۹۹۶
- !Holy Smoke (دود مقدس) ۱۹۹۹
- In the Cut (در برش) ۲۰۰۳
- Bright Star (ستاره درخشان) ۲۰۰۹
منابع
- ↑ آلبوم عکس: جشنواره کن؛ روزهای آخر (بیبیسی فارسی)
- جین کمپیون در IMDb
- http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Jane_Campion&oldid=509405918
- Classic World Film - جین کمپیون
- Jane Campion ( جین کمپیون )
- Jane Campion's Agent
- Jane Campion Myspace Fan Page
- Jane Campion در آلمووی
- Jane Campion Bibliography (via UC Berkeley
- Senses of Cinema: Great Directors Critical Database
- Ny Times