توماس یانگ

برای دیگر کاربردها، یانگ را ببینید.

توماس یانگ
زادهٔ	۱۳ ژوئن ۱۷۷۳ میلورتون٬سامرست
درگذشت	۱۰ مهٔ ۱۸۲۹ (۵۵ سال) لندن٬انگلستان
پیشینه علمی
شاخه(ها)	فیزیک

توماس یانگ(به انگلیسی: Thomas Young) (۱۳ ژوئن٬۱۷۷۳ -۱۰ مه ٬۱۸۲۹) یکی از بزرگترین فیزیکدانان قرن هجدهم ونوزدهم بود. و با آزمایش مهمی که به آزمایش یانگ معروف است موجی بودن نور را اثبات کرد.

او به ((یانگ اعجوبه)) معروف شد. زیرا در ۲ سالگی خواندن می‌دانست و در هشت سالگی به تنهایی به آموختن ریاضی پرداخت و در ۹ سالگی شروع به یادگیری زبان‌های فرانسوی - ایتالیایی - عبری - عربی و فارسی کرد به طوری که در ۱۴ سالگی این زبان‌ها را می‌دانست.

یانگ تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته پزشکی گذرانید و به سال ۱۷۹۹ دکترای پزشکی خود را گرفت و در انستیتوی سلطنتی لندن مشغول به کار شد. او مطالعات خود را بر روی ساختمان چشم و ماهیت نور متمرکز کرد و اولین تئوری خود را درباره تطابق در بینایی مطرح کرد. بر طبق این تئوری برای آن که تصویر اجسامی که در فواصل متفاوت قرار دارند بر روی شبکیه تشکیل گردد شعاع انحنای عدسی چشم تغییر می‌کند.

آزمایش یانگ

مقالهٔ اصلی: آزمایش یانگ

در این آزمایش یک چشمه نقطه‌ای نور به سطحی برخورد می‌کند که دو شکاف دارد و سپس به پرده برخورد می‌کند ترتیب نورهای آن به صورت یک نوار روشن سپس نوار تاریک و دوباره نوار روشن و... است که توجیه این پدیده فقط با در نظر گرفتن ماهیت موجی نور امکان‌پذیر خواهد بود.

منابع

• کتاب فیزیک پیش دانشگاهی رشته ریاضی-فیزیک صفحه ۱۷۸ ISBN 964-05-1157-9

[پرشین لرن]

پیوند به بیرون

• A Course of Lectures on Natural Philosophy and the Mechanical Arts (1807, republished 2002 by Thoemmes Press).
• Miscellaneous Works of the Late Thomas Young, M.D. , F.R.S. (1855, 3 volumes, editor John Murray, republished 2003 by Thoemmes Press).
• ABC Radio International program (Ockham's Razor) on Thomas Young -- available for download and streaming (as of July 9, 2006)
• Partial wetting

آثار علمی او:

---

کار عمده یانگ آزمایش‌هایی است که بر روی نور انجام داده‌است او در سال ۱۸۰۳ به آزمایشی دست زد که نتیجه آن تایید فرضیه موجی هویگنس درباره ماهیت نور بود. آزمایش یانگ مربوط به نوری است که از دو شکاف باریک می‌گذرد و نوارهای تاریک و روشن را به وجود می‌آورد. قبول این مطلب که چگونه جمع دو نور تاریکی را به وجود می‌آورد به سادگی ممکن نبود ولیکن نتیجه آزمایش یانگ صحت فرضیه موجی بودن نور و پدیده تداخل امواج نور را تایید کرد. یانگ با اندازه‌گیری فاصله نوارهای تاریک و روشن و نیز فاصله شکاف‌هایی که نور از آن‌ها می‌گذشت طول موج نورهای مرئی را اندازه گرفت.

پدیده انکسار مضاعف نیز مورد توجه یانگ قرار گرفت. در این پدیده هرگاه نور به بعضی از بلورها برخورد کند به دو پرتوی شکسته تجزیه می‌شود. یانگ از روی این پدیده به عرضی بودن امواج نور پی برد.

از کارهای دیگر یانگ مطالعه بر نیروی کشش سطحی مایعات و نیز نیروی کشش در جامدات است و به دلیل کارهای علمی او در این مورد ضریب کشسانی موسوم به ((مدول یانگ)) را به نام او انتخاب کرده‌اند.

یانگ در عمر پر برکت خود علاوه بر تحقیق در علوم تجربی در خط هیروگلیف هم صاحبنظر شد و از این رو مورد توجه پژوهشگران تاریخ و تمدن نیز قرار گرفت.