مرغابی سرسبز: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
اصلاح نویسه‌های عربی، اصلاح سجاوندی، اصلاح ارقام
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۲: خط ۲۲:
}}
}}
'''مرغابی (اردک) سَرسَبز''' {{علمی|Anas platyrhynchos}} پرنده‌ای از گروه [[اردک‌های روی آب چر|اردک‌های روی آب‌چر]] است. اکثر نژادهای [[اردک اهلی|اردک‌های اهلی]] از انواع این اردک هستند. مرغابی سرسبز در بسیاری از نقاط دنیا به عنوان پرنده مهاجر و پرنده مقیم حضور دارد. این پرنده در مناطق تالابی، نیزارها، سواحل دریا و مصب رودخانه‌ها به سر برده و روی زمین، لابلای علفها یا در میان درختان آشیانه می سازد.<ref>http://www.irandeserts.com/content/درگاه_کویر/پوشش_جانوری/پستانداران_ایران/پرندگان_راسته_غاز_سانان/سرسبز_اردک_سبز_.htm</ref>
'''مرغابی (اردک) سَرسَبز''' {{علمی|Anas platyrhynchos}} پرنده‌ای از گروه [[اردک‌های روی آب چر|اردک‌های روی آب‌چر]] است. اکثر نژادهای [[اردک اهلی|اردک‌های اهلی]] از انواع این اردک هستند. مرغابی سرسبز در بسیاری از نقاط دنیا به عنوان پرنده مهاجر و پرنده مقیم حضور دارد. این پرنده در مناطق تالابی، نیزارها، سواحل دریا و مصب رودخانه‌ها به سر برده و روی زمین، لابلای علفها یا در میان درختان آشیانه می سازد.<ref>http://www.irandeserts.com/content/درگاه_کویر/پوشش_جانوری/پستانداران_ایران/پرندگان_راسته_غاز_سانان/سرسبز_اردک_سبز_.htm</ref>

مرغابی سرسبز برخلاف دیگر پرندگان آبزی نه تنها از تغییرات انسان بر روی کره زمین متضرر نشده بلکه شاید منفعت هم برده‌است. این حیوان انطباق‌پذیری بسیار بالایی دارد و می‌تواند به خوبی در مناطق شهری زندگی کند. نقاطی که قبل از آن شاید محل زندگی انواع دیگر پرندگان آبزی بوده‌اند. از طرف دیگر رهاسازی یا فرار اردک‌های اهلی در مناطقی که بومی آن نیستند گهگاه موجب بروز مشکلاتی شده‌است. این پرندگان رمیده با مرغابی‌های بومی آمیخته و جوجه‌های باروری را تولید می‌کنند. این حیوان قادر است با ۶۳ گونه دیگر [[دورگه]] بدهد و این خطری برای تمامیت ژنتیکی همهٔ آنهاست. آسیب‌های ژنتیکی ناشی از دورگه‌دهی تهدید بزرگی برای پرندگان بومی محسوب می‌شود. ادامه این روند می‌تواند انقراض کامل بسیاری از انواع مرغابی وحشی را به همراه داشته باشد. حتی اردک‌های سرسبز وحشی نیز که نیای اکثر اردک‌های اهلی هستند بر اثر تلفیق با اردک‌های اهلی و رمیده دچار این مشکل شده‌اند چراکه مخزن ژنتیکی آنها که برای زندگی در حیات وحش فرگشت یافته با مخزن ژنی حیوانات اهلی که توسط انسان انتخاب مصنوعی شده‌اند تلفیق شده‌است.

به همین دلایل مرغابی سرسبز از سوی اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست در فهرست «صد گونه مهاجم دنیا» قرار گرفته‌است. در بسیاری نقاط دنیا افزایش شهرنشینی به گسترش قلمرو اردک‌های سرسبز و دورگه‌شدن خویشاوندان نزدیک آنها منجر شده و روند [[گونه‌زایی]] را در مسیر معکوس قرار داده‌است. این موضوع نگرانی‌های جدی در مورد خویشاوندان نزدیک اردک سرسبز به ویژه مرغابی هاوایی، زیرگونه بومی اقیانوسیه [[مرغابی سیاه]]، [[مرغابی سیاه آمریکایی]]، مرغابی خال‌دار، [[مرغابی منقارزرد]] و مرغابی مکزیکی به همراه داشته‌است. و در مورد مرغابی‌های مکزیکی حتی وضعیتی را ایجاد کرده که شاید دیگر نتوان آن را یک گونه مستقل محسوب کرد و در نتیجه تحقیقات و سرمایه‌گذاری حفاظتی برای آن توجیهی ندارد.


== در ایران ==
== در ایران ==

نسخهٔ ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۰۰:۰۴

کله‌سبز
کله‌سبز
رده‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: غازسانان[۱]
تیره: اردکیان[۲]
زیرخانواده: Anatinae
سرده: انس
گونه: A. platyrhynchos
نام دوبخشی
Anas platyrhynchos
لینه، ۱۷۵۸
زیرگونه‌ها

See مرغابی مکزیکی, انس (سرده) and below

مترادف

Anas boschas

مرغابی (اردک) سَرسَبز (نام علمی: Anas platyrhynchos) پرنده‌ای از گروه اردک‌های روی آب‌چر است. اکثر نژادهای اردک‌های اهلی از انواع این اردک هستند. مرغابی سرسبز در بسیاری از نقاط دنیا به عنوان پرنده مهاجر و پرنده مقیم حضور دارد. این پرنده در مناطق تالابی، نیزارها، سواحل دریا و مصب رودخانه‌ها به سر برده و روی زمین، لابلای علفها یا در میان درختان آشیانه می سازد.[۳]

مرغابی سرسبز برخلاف دیگر پرندگان آبزی نه تنها از تغییرات انسان بر روی کره زمین متضرر نشده بلکه شاید منفعت هم برده‌است. این حیوان انطباق‌پذیری بسیار بالایی دارد و می‌تواند به خوبی در مناطق شهری زندگی کند. نقاطی که قبل از آن شاید محل زندگی انواع دیگر پرندگان آبزی بوده‌اند. از طرف دیگر رهاسازی یا فرار اردک‌های اهلی در مناطقی که بومی آن نیستند گهگاه موجب بروز مشکلاتی شده‌است. این پرندگان رمیده با مرغابی‌های بومی آمیخته و جوجه‌های باروری را تولید می‌کنند. این حیوان قادر است با ۶۳ گونه دیگر دورگه بدهد و این خطری برای تمامیت ژنتیکی همهٔ آنهاست. آسیب‌های ژنتیکی ناشی از دورگه‌دهی تهدید بزرگی برای پرندگان بومی محسوب می‌شود. ادامه این روند می‌تواند انقراض کامل بسیاری از انواع مرغابی وحشی را به همراه داشته باشد. حتی اردک‌های سرسبز وحشی نیز که نیای اکثر اردک‌های اهلی هستند بر اثر تلفیق با اردک‌های اهلی و رمیده دچار این مشکل شده‌اند چراکه مخزن ژنتیکی آنها که برای زندگی در حیات وحش فرگشت یافته با مخزن ژنی حیوانات اهلی که توسط انسان انتخاب مصنوعی شده‌اند تلفیق شده‌است.

به همین دلایل مرغابی سرسبز از سوی اتحادیه جهانی حفاظت از محیط زیست در فهرست «صد گونه مهاجم دنیا» قرار گرفته‌است. در بسیاری نقاط دنیا افزایش شهرنشینی به گسترش قلمرو اردک‌های سرسبز و دورگه‌شدن خویشاوندان نزدیک آنها منجر شده و روند گونه‌زایی را در مسیر معکوس قرار داده‌است. این موضوع نگرانی‌های جدی در مورد خویشاوندان نزدیک اردک سرسبز به ویژه مرغابی هاوایی، زیرگونه بومی اقیانوسیه مرغابی سیاه، مرغابی سیاه آمریکایی، مرغابی خال‌دار، مرغابی منقارزرد و مرغابی مکزیکی به همراه داشته‌است. و در مورد مرغابی‌های مکزیکی حتی وضعیتی را ایجاد کرده که شاید دیگر نتوان آن را یک گونه مستقل محسوب کرد و در نتیجه تحقیقات و سرمایه‌گذاری حفاظتی برای آن توجیهی ندارد.

در ایران

در ایران در زمستان ها به وفور دیده می شود و از پرشمارترین پرنده‌های آبزی است. اما تعداد پرنده‌های مقیم که در تابستان می‌مانند و تولید مثل می‌کنند اندک است و محدود به چند منطقه خاص می‌شود.

منابع