خودشناسی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
| خط ۳: | خط ۳: | ||
خودشناسی مرتبط با خوداندیشی، فکر کردن در مورد خود و انتقاد از خود و یا حتی پرسشگری انتقاد و قضاوت از تفکر خود محسوب می‌شود. |
خودشناسی مرتبط با خوداندیشی، فکر کردن در مورد خود و انتقاد از خود و یا حتی پرسشگری انتقاد و قضاوت از تفکر خود محسوب می‌شود. |
||
خودشناسی مهارت اساسی انسان در بررسی فلسفه است . <ref>Gallup, G. G., Jr. (1979). ''Self-recognition in chimpanzees and man: A developmental and comparative perspective''. New York: Plenum Press.</ref> <ref>, N. W., & Ramen, C. T. (1977). Learning to control the environment in infancy. ''Child Development, 48,''806-819.</ref> |
خودشناسی مهارت اساسی انسان در بررسی فلسفه است . <ref>Gallup, G. G., Jr. (1979). ''Self-recognition in chimpanzees and man: A developmental and comparative perspective''. New York: Plenum Press.</ref> <ref>, N. W., & Ramen, C. T. (1977). Learning to control the environment in infancy. ''Child Development, 48,''806-819.</ref> |
||
==خودشناسی اسلامی== |
|||
خودشناسی تنها علمی است که در آن انسان را به خود او مراجعه میدهند و مسایل آن از نوع تفکر و استدلال عقلی نیست بلکه از نوع درک و شهود و وجدان کردن است. |
|||
در این دوره فقط [[حاج آقای نوروزی]] در زمینه آموزش خودشناسی و مفاهیم آن فعالیت دارد. |
|||
==مرتبط== |
==مرتبط== |
||
نسخهٔ ۷ ژانویهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۲۲:۲۳
خودشناسی (به انگلیسی: Self-knowledge) اصطلاحی است در روانشناسی برای توصیف اطلاعات فردی و یا خود فرد و دانش فردی در مورد خود فرد.
خودشناسی مرتبط با خوداندیشی، فکر کردن در مورد خود و انتقاد از خود و یا حتی پرسشگری انتقاد و قضاوت از تفکر خود محسوب می‌شود. خودشناسی مهارت اساسی انسان در بررسی فلسفه است . [۱] [۲]