نشانه‌های زیروزبری

اعراب حرف A در پین‌یین، نشان‌دهندهٔ نواخت

اِعراب ، اعرابِ حروف، اعراب‌گذاری یا دیاکریتیک (به فرانسوی: Diacritique) عبارت است از گلیف یا علامت‌هایی که بر جایی از حروف یا گلیف‌های پایه قرار می‌گیرد.

در خط عربی از حرکات زیر و زبر و پیش و تنوین و سکون ( ـَ, ـُ, ـُ و...) و مانند آن و در عبری از , ֶ, ִ, ֹ , ֻ, و... برای اعراب‌گذاری بهره‌می‌برند.

اعراب در عربی

• ء که بر روی حروفی مانند ئ ؤ إ أ می‌نشیند و نشان‌دهندهٔ بست چاکنایی است.
• تنوین (ــًــٍــٌـ)
• تشدید (ــّـ)
• کسره و فتحه و ضمه ــِــــــَـــــــُ
• (ــٰـ) نشان‌دهندهٔ آوای الف کشیده
• آ، مد نشان‌دهندهٔ کشیدگی
• سکون (ــْـ) روی هر حرفی قرار بگیرد باید روی آن حرف ایستاده شود و همیشه با حرکت‌و حرف ما قبل خوانده میشود.
• (ٱ)، وصل، الفی که در عربی نوشته می‌شود ولی خوانده نمی‌شود.

اعراب در لاتین

پاره‌ای از نمادهای اعراب‌گذاری لاتین عبارتند از:

• ماکرون
• ماکرون پایین
• اکسان اگو
• اکسان گراو
• اکسان اگوی دوتایی
• اکسان گراو دوتایی
• هشتک
• هفتک
• نقطه
• دونقطه
• حلقه
• بریو
• مدک
• آپاستروف
• ویرگول
• کروشه بالا
• سدیل
• اگنک

کاربرد در نویسه‌گردانی

یکی از موارد کاربرد اعراب‌ها در لاتین، نویسه‌گردانی خط‌های غیر لاتین بدین خط است. برای نمونه در نویسه گردانی زبان عربی به لاتین از حروف ṣ, ṭ, ḍ, ẓ, ḥ برای نشان‌دادن مخارج حروف ویژهٔ این زبان بهره‌می‌برند. یا برای نشان‌دادن نواخت در پین‌یین (الفبای استانداردی برای نویسه‌گردانی چینی استاندارد به لاتین) از ā, á, ǎ, à استفاده‌می‌شود.

منبع

Wikipedia contributors, "Diacritic," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Diacritic&oldid=617515050 (accessed July 28, 2014).