یاقوت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
علی خوش نیت (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{گفتاورد بزرگ}} |
{{گفتاورد بزرگ}} |
||
«طبع وی گرم و خشک است، به درجه رابع. هر که با خود دارد از طاعون ایمن بُوَد. یاقوت از زر و سرب سنگی‌تر بُوَد. معدن وی کوه رُهون است به [[سرندیب|سَرَندیب]]([[سریلانکا]]) که آدم به آن فروآمد، و در میان دریاست. هر که یاقوت با خود دارد، خون در تن وی صافی کند و از خُمود و سکته و [[صرع]] ایمن بود.» |
«طبع وی گرم و خشک است، به درجه رابع. هر که با خود دارد از طاعون ایمن بُوَد. یاقوت از زر و سرب سنگی‌تر بُوَد. معدن وی کوه رُهون است به [[سرندیب|سَرَندیب]]([[سریلانکا]]) که آدم به آن فروآمد، و در میان دریاست. هر که یاقوت با خود دارد، خون در تن وی صافی کند و از خُمود و سکته و [[صرع]] ایمن بود.» |
||
==خواص یاقوت سرخ== |
|||
سمبل عشق است. این سنگ نه تنها دارای خواص درمانی برای روح است بلکه دارای خواص درمانی جسمانی نیز، همانند تنظیم و تصفیه جریان خون و درمان بیماری های قلبی نیز می باشد. این سنگ همچنین برای مبتلایان به سرطان خون مفید می باشد. از دیگر خواص درمانی این سنگ می توان به افزایش فشار خون و رفع حالت ضعف و ناتوانی اشاره نمود. یاقوت سبب تقویت بینایی شده و باعث افزایش جریان خون در ناحیه چشم ها می شود. |
|||
یاقوت سرخ به دلیل فوایدی که دارد سنگ با ارزشی به جهت درمانی برای زنان به حساب می آید. خواص خاص آن برای زنان شامل :درمان ناباروری، کاهش دردهای قاعدگی و آسان شدن زایمان است.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = علی خوش نیت |نشانی= http://www.javaherbazar.com/blog/%DB%8C%D8%A7%D9%82%D9%88%D8%AA/|عنوان= یاقوت| ناشر = جواهربازار|تاریخ = 29 خرداد 93 }}</ref> |
|||
{{پایان گفتاورد بزرگ}} |
{{پایان گفتاورد بزرگ}} |
||
نسخهٔ ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۴، ساعت ۰۵:۱۳
یاقوت سرخ یا به اختصار یاقوت نوع سرخ‌رنگ کوراندوم است که بعد از الماس سخت‌ترین کانی‌ها محسوب می‌شود. کوراندوم از کانی‌های سنگ‌های آذرین است و نوعی آلومین (اکسید آلومینیوم) محسوب می‌شود که ممکن است حاوی مقدار کمی ناخالصی از عناصری همچون تیتانیوم، مس، منگنز، کروم و آهن آغشته شود. وجود این ناخالصی‌ها باعث ایجاد رنگ‌های مختلف مانند آبی، زرد، بنفش، صورتی، نارنجی، و سرخ در یاقوت می‌شود. کوراندوم‌هایی که رنگی به‌جز سرخ داشته باشند یاقوت کبود نامیده می‌شوند و کوراندوم‌های سرخ‌رنگ یا صورتی با نام یاقوت سرخ شناخته می‌شوند.
بیشتر یاقوت جهان در کشورهای میانمار، سریلانکا، کنیا، ماداگاسکار و تایلند قرار دارد و مرغوبترین آن‌ها در دره موگوک در میانمار یافت می‌شود.
ریشهٔ نهایی این واژه از یونانی باستان huakinthos است که یک بار از عربی به صورت «یاقوت» و یک بار از فارسی میانه به صورت «یاکَند» وارد فارسی شده است.
باور پیشینیان
بر پایه باور و خرافات پیشینیان همه گوهرها در آتش می‌گدازد بجز یاقوت رُمّانی. محمد بن محمود همدانی در کتاب عجایب‌نامه درباره یاقوت می‌گوید:
«طبع وی گرم و خشک است، به درجه رابع. هر که با خود دارد از طاعون ایمن بُوَد. یاقوت از زر و سرب سنگی‌تر بُوَد. معدن وی کوه رُهون است به سَرَندیب(سریلانکا) که آدم به آن فروآمد، و در میان دریاست. هر که یاقوت با خود دارد، خون در تن وی صافی کند و از خُمود و سکته و صرع ایمن بود.»
خواص یاقوت سرخ
سمبل عشق است. این سنگ نه تنها دارای خواص درمانی برای روح است بلکه دارای خواص درمانی جسمانی نیز، همانند تنظیم و تصفیه جریان خون و درمان بیماری های قلبی نیز می باشد. این سنگ همچنین برای مبتلایان به سرطان خون مفید می باشد. از دیگر خواص درمانی این سنگ می توان به افزایش فشار خون و رفع حالت ضعف و ناتوانی اشاره نمود. یاقوت سبب تقویت بینایی شده و باعث افزایش جریان خون در ناحیه چشم ها می شود.
یاقوت سرخ به دلیل فوایدی که دارد سنگ با ارزشی به جهت درمانی برای زنان به حساب می آید. خواص خاص آن برای زنان شامل :درمان ناباروری، کاهش دردهای قاعدگی و آسان شدن زایمان است.[۱]
نگارخانه
منابع
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ یاقوت موجود است. |
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- همدانی، محمد ابن محمود، عجایب‌نامه، ویرایش متن: جعفر مدرس صادقی، تهران: نشر مرکز ۱۳۷۵خ، ص۳۹۲
 | این یک مقالهٔ خرد شیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |