کنستانتین برانکوزی: تفاوت میان نسخهها
بخش بندی، ابرابزار |
|||
خط ۶: | خط ۶: | ||
کودکی برانکوشی در روستایی در کوههای «کارپاتیان» رومانی گذشت. منطقهای که صنایع دستی سنتی و محلی آن به ویژه حکاکی روی [[چوب]]، معروف است. |
کودکی برانکوشی در روستایی در کوههای «کارپاتیان» رومانی گذشت. منطقهای که صنایع دستی سنتی و محلی آن به ویژه حکاکی روی [[چوب]]، معروف است. |
||
الگوهای ساده هندسی این کارها در آثار او دیده میشود. نیکولای و ماریا برانکوشی پدر و مادرش رعیتهای فقیری بودند که در ازای دستمزد کم، سخت کار میکردند. |
الگوهای ساده هندسی این کارها در آثار او دیده میشود. نیکولای و ماریا برانکوشی پدر و مادرش رعیتهای فقیری بودند که در ازای دستمزد کم، سخت کار میکردند. |
||
کنستانتین از ۷ سالگی چوپانی گله [[گوسفند|گوسفندان]] خانوادهاش را به عهده داشت. |
کنستانتین از ۷ سالگی چوپانی گله [[گوسفند|گوسفندان]] خانوادهاش را به عهده داشت. |
||
در حکاکی و ساخت اشیای چوبی که در کودکی |
در حکاکی و ساخت اشیای چوبی که در کودکی میساخت استعداد زیادی نشان داد. |
||
با اراده قوی و مصممی که داشت اغلب از خانه و دعواهای پدر و برادر بزرگش فرار میکرد |
با اراده قوی و مصممی که داشت اغلب از خانه و دعواهای پدر و برادر بزرگش فرار میکرد. در ۹ سالگی برای پادویی از روستا به نزدیکترین شهر بزرگ رفت. در ۱۳ سالگی به کریوا رفت و چند سالی در یک مغازه بقالی کار کرد. |
||
=== جوانی === |
=== جوانی === |
||
در ۱۸ سالگی صاحب کارش که استعداد او را در حکاکی دیده بود هزینه تحصیلش را در هنرستان کریوا پرداخت. در سال ۱۸۹۸ با رتبه ممتاز درس را تمام کرد. |
در ۱۸ سالگی صاحب کارش که استعداد او را در حکاکی دیده بود هزینه تحصیلش را در هنرستان کریوا پرداخت. در سال ۱۸۹۸ با رتبه ممتاز درس را تمام کرد. |
||
به مدرسه هنرهای زیبای بخارست رفت و |
به مدرسه هنرهای زیبای بخارست رفت و مجسمهسازی را به طور آکادمیک فرا گرفت. سخت کار میکرد و زود استعدادش را نشان داد. |
||
او پس از هنرآموزی در [[بخارست]] سپس در [[وین]] و [[مونیخ]]، ساکن [[پاریس]] شد و در همین شهر، سالهای زیادی را در سختی و تنگ دستی گذراند. |
او پس از هنرآموزی در [[بخارست]] سپس در [[وین]] و [[مونیخ]]، ساکن [[پاریس]] شد و در همین شهر، سالهای زیادی را در سختی و تنگ دستی گذراند. |
||
سپس به [[رودن]] معرفی شد ولی پیشنهاد وی را برای دستیاری نپذیرفت. با [[آمادئو مودیلیانی]]، تجربههای پیکره سازی با |
سپس به [[رودن]] معرفی شد ولی پیشنهاد وی را برای دستیاری نپذیرفت. با [[آمادئو مودیلیانی]]، تجربههای پیکره سازی با بهرهگیری از مجسمههای [[آفریقا|آفریقایی]] را دنبال کرد و از هنر قومی کشورش تأثیر گرفت. در همین زمان، روش شکل دهی را وانهاد و به روش کنده کاری روی آورد. |
||
برانکوشی، مانند بسیاری از هنرمندان نوگرا، به هنر بدوی جلب شد، ولی بیش از آن تحت تأثیر هنر قومی زادگاهش و هنر مشرقزمین قرار گرفت. |
برانکوشی، مانند بسیاری از هنرمندان نوگرا، به هنر بدوی جلب شد، ولی بیش از آن تحت تأثیر هنر قومی زادگاهش و هنر مشرقزمین قرار گرفت. |
||
او با |
او با سادهسازی شکلها به نتایج درخشان دست یافت، چنان که یکی از نخستین مجسمههایش به نام بوسه(۱۹۰۸) را برگردان سه بعدی پرده دوشیزگان آوینیون [[پابلو پیکاسو]] میدانند. |
||
برانکوشی بر خلاف پیکاسو همواره به جنبه نمادگرایانه غیر اروپایی اهمیت میداد.مثلاً مجسمههای تولد جدید(۱۹۱۵)و آغاز جهان(۱۹۲۴)نمادهای عام زندگی و باروری را نشان میدهند.این مجسمهها از شکلهای ساده تشکیل شدهاند ولی هندسی یا متقارن نیستند. |
برانکوشی بر خلاف پیکاسو همواره به جنبه نمادگرایانه غیر اروپایی اهمیت میداد. مثلاً مجسمههای تولد جدید(۱۹۱۵)و آغاز جهان(۱۹۲۴)نمادهای عام زندگی و باروری را نشان میدهند. این مجسمهها از شکلهای ساده تشکیل شدهاند ولی هندسی یا متقارن نیستند. |
||
برانکوشی چند سال روی ایده ساخت مجسمه سنگی مکعب شکل که دو نفر را در حال بوسیدن هم نشان میدهد کار کرد.<ref>گامبریچ، ص ۵۷۰</ref> |
برانکوشی چند سال روی ایده ساخت مجسمه سنگی مکعب شکل که دو نفر را در حال بوسیدن هم نشان میدهد کار کرد.<ref>گامبریچ، ص ۵۷۰</ref> |
||
برانکوشی در واپسین سالهای زندگیش در میان هنرمندان معاصر خود موقعیتی یگانه کسب کرد و از اعتباری فراوان برخوردار شد.او ویژگیهای مواد و مصالح مختلف را به خوبی میشناخت و در کاربست آنها مهارتی ستایش انگیز داشت. نومایگی کارش بر پیکره سازی انتزاعی نیمه نخست سده بیستم بسیار اثر گذاشت.او با شیوه انتزاعی خاص خود قادر بود جوهر مفهوم معینی را در فلز یا سنگ مجسم کند. |
برانکوشی در واپسین سالهای زندگیش در میان هنرمندان معاصر خود موقعیتی یگانه کسب کرد و از اعتباری فراوان برخوردار شد. او ویژگیهای مواد و مصالح مختلف را به خوبی میشناخت و در کاربست آنها مهارتی ستایش انگیز داشت. نومایگی کارش بر پیکره سازی انتزاعی نیمه نخست سده بیستم بسیار اثر گذاشت. او با شیوه انتزاعی خاص خود قادر بود جوهر مفهوم معینی را در فلز یا سنگ مجسم کند. |
||
سردیسهای ساخت او نیز از همین سادگی و گویایی برخوردارند. |
سردیسهای ساخت او نیز از همین سادگی و گویایی برخوردارند. |
||
کار عمدهٔ برانکوشی در سالهای آخر عمر، صیقل دادن و پرداخت سطح آثار اولیهاش بود. |
کار عمدهٔ برانکوشی در سالهای آخر عمر، صیقل دادن و پرداخت سطح آثار اولیهاش بود. |
||
== آثار == |
== آثار == |
||
* ستون |
* ستون بیانتها (۱۹۳۷-۱۹۳۸) |
||
* ماهی(۱۹۴۰) |
* ماهی(۱۹۴۰) |
||
* بوسه |
* بوسه |
||
خط ۳۴: | خط ۳۵: | ||
* آغاز جهان |
* آغاز جهان |
||
* تولد جدید |
* تولد جدید |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== نگارخانه == |
== نگارخانه == |
||
== |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
⚫ | |||
== منابع == |
|||
⚫ | |||
|سال=۱۳۸۵ |شابک=۳-۴۷۰-۳۱۲- ISBN 964}} |
|سال=۱۳۸۵ |شابک=۳-۴۷۰-۳۱۲- ISBN 964}} |
||
* {{یادکرد وب |
* {{یادکرد وب |
||
| نویسنده= |
| نویسنده= |
||
| عنوان= |
| عنوان= زندگی نامه کنسانتین برانکوشی |
||
| ناشر= |
| ناشر= |
||
| تاریخ= |
| تاریخ= |
||
خط ۵۷: | خط ۵۲: | ||
}} |
}} |
||
* {{یادکرد-ویکی |
* {{یادکرد-ویکی |
||
|پیوند=http://en.wikipedia.org/w/index.php? |
|پیوند=http://en.wikipedia.org/w/index.php?oldid=175430793 |
||
|عنوان=Constantin Brâncuşi |
|عنوان=Constantin Brâncuşi |
||
|زبان=انگلیسی |
|زبان=انگلیسی |
||
|بازیابی=۳ دسامبر ۲۰۰۷ |
|بازیابی=۳ دسامبر ۲۰۰۷ |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{درگاه|هنرهای تجسمی}} |
{{درگاه|هنرهای تجسمی}} |
||
{{ردهفرد|۱۸۷۶|۱۹۵۷|برانکوشی، کنستانتین}} |
{{ردهفرد|۱۸۷۶|۱۹۵۷|برانکوشی، کنستانتین}} |
||
{{مستند کردن|PND=118673076|LCCN=n/79/127902|VIAF=71387926|TSURL=viaf/71387926}} |
{{مستند کردن|PND=118673076|LCCN=n/79/127902|VIAF=71387926|TSURL=viaf/71387926}} |
||
{{افراد-خرد}} |
{{افراد-خرد}} |
||
<!-- رده بندی --> |
|||
[[رده:دفن شدگان گورستان مونپارناس]] |
[[رده:دفن شدگان گورستان مونپارناس]] |
||
[[رده:عکاسان اهل رومانی]] |
[[رده:عکاسان اهل رومانی]] |
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۱۴، ساعت ۲۰:۰۲
کنستانتین برانکوشی (به رومانیایی: Constantin Brâncuși) (۱۹ فوریه ۱۸۷۶ - ۱۶ مارس ۱۹۵۷) پیکرساز رومانیایی به دلیل دستیابی به فرم ناب و ایجاز بیان، یکی از چهرههای درخشان در پیکر سازی مدرن است.
زندگی
کودکی
کودکی برانکوشی در روستایی در کوههای «کارپاتیان» رومانی گذشت. منطقهای که صنایع دستی سنتی و محلی آن به ویژه حکاکی روی چوب، معروف است. الگوهای ساده هندسی این کارها در آثار او دیده میشود. نیکولای و ماریا برانکوشی پدر و مادرش رعیتهای فقیری بودند که در ازای دستمزد کم، سخت کار میکردند. کنستانتین از ۷ سالگی چوپانی گله گوسفندان خانوادهاش را به عهده داشت. در حکاکی و ساخت اشیای چوبی که در کودکی میساخت استعداد زیادی نشان داد. با اراده قوی و مصممی که داشت اغلب از خانه و دعواهای پدر و برادر بزرگش فرار میکرد. در ۹ سالگی برای پادویی از روستا به نزدیکترین شهر بزرگ رفت. در ۱۳ سالگی به کریوا رفت و چند سالی در یک مغازه بقالی کار کرد.
جوانی
در ۱۸ سالگی صاحب کارش که استعداد او را در حکاکی دیده بود هزینه تحصیلش را در هنرستان کریوا پرداخت. در سال ۱۸۹۸ با رتبه ممتاز درس را تمام کرد. به مدرسه هنرهای زیبای بخارست رفت و مجسمهسازی را به طور آکادمیک فرا گرفت. سخت کار میکرد و زود استعدادش را نشان داد.
او پس از هنرآموزی در بخارست سپس در وین و مونیخ، ساکن پاریس شد و در همین شهر، سالهای زیادی را در سختی و تنگ دستی گذراند. سپس به رودن معرفی شد ولی پیشنهاد وی را برای دستیاری نپذیرفت. با آمادئو مودیلیانی، تجربههای پیکره سازی با بهرهگیری از مجسمههای آفریقایی را دنبال کرد و از هنر قومی کشورش تأثیر گرفت. در همین زمان، روش شکل دهی را وانهاد و به روش کنده کاری روی آورد.
برانکوشی، مانند بسیاری از هنرمندان نوگرا، به هنر بدوی جلب شد، ولی بیش از آن تحت تأثیر هنر قومی زادگاهش و هنر مشرقزمین قرار گرفت. او با سادهسازی شکلها به نتایج درخشان دست یافت، چنان که یکی از نخستین مجسمههایش به نام بوسه(۱۹۰۸) را برگردان سه بعدی پرده دوشیزگان آوینیون پابلو پیکاسو میدانند. برانکوشی بر خلاف پیکاسو همواره به جنبه نمادگرایانه غیر اروپایی اهمیت میداد. مثلاً مجسمههای تولد جدید(۱۹۱۵)و آغاز جهان(۱۹۲۴)نمادهای عام زندگی و باروری را نشان میدهند. این مجسمهها از شکلهای ساده تشکیل شدهاند ولی هندسی یا متقارن نیستند. برانکوشی چند سال روی ایده ساخت مجسمه سنگی مکعب شکل که دو نفر را در حال بوسیدن هم نشان میدهد کار کرد.[۱]
برانکوشی در واپسین سالهای زندگیش در میان هنرمندان معاصر خود موقعیتی یگانه کسب کرد و از اعتباری فراوان برخوردار شد. او ویژگیهای مواد و مصالح مختلف را به خوبی میشناخت و در کاربست آنها مهارتی ستایش انگیز داشت. نومایگی کارش بر پیکره سازی انتزاعی نیمه نخست سده بیستم بسیار اثر گذاشت. او با شیوه انتزاعی خاص خود قادر بود جوهر مفهوم معینی را در فلز یا سنگ مجسم کند. سردیسهای ساخت او نیز از همین سادگی و گویایی برخوردارند. کار عمدهٔ برانکوشی در سالهای آخر عمر، صیقل دادن و پرداخت سطح آثار اولیهاش بود.
آثار
- ستون بیانتها (۱۹۳۷-۱۹۳۸)
- ماهی(۱۹۴۰)
- بوسه
- خوک آبی
- امیر امیران
- آدم و حوا
- آغاز جهان
- تولد جدید
نگارخانه
منابع
- ↑ گامبریچ، ص ۵۷۰
- گامبریچ، ارنست (۱۳۸۵)، تارخ هنر، ترجمهٔ رامین، علی، تهران: نشر نی، ص. ۶۷۴، شابک ۳-۴۷۰-۳۱۲- ISBN ۹۶۴ مقدار
|شابک=
را بررسی کنید: invalid character (کمک) پارامتر|چاپ=
اضافه است (کمک) - «زندگی نامه کنسانتین برانکوشی». وبگاه آهو. دریافتشده در -۰۹-۰۹-۱۳۸۶. تاریخ وارد شده در
|تاریخ بازدید=
را بررسی کنید (کمک) - مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Constantin Brâncuşi». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳ دسامبر ۲۰۰۷.
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کنستانتین برانکوزی موجود است. |