دو و میدانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
سابقهٔ این ورزش به المپیک باستانی یونانیان می‌رسد که از ۷۷۶ ق.م برگزار می‌شود. این رشته استخوان‌بندی [[المپیک]] مدرن را از اولین دوره آن تشکیل داده‌است. امروزه [[فدراسیون بین‌المللی دو و میدانی]] (IAAF) برگزاری مسابقات دوومیدانی در سطح بین‌المللی را بر عهده دارد و پس از المپیک، معتبرترین رویدادهای این رشته قهرمانی دو و میدانی جهان و قهرمانی دوومیدانی داخل سالن جهان محسوب می‌شوند. |
سابقهٔ این ورزش به المپیک باستانی یونانیان می‌رسد که از ۷۷۶ ق.م برگزار می‌شود. این رشته استخوان‌بندی [[المپیک]] مدرن را از اولین دوره آن تشکیل داده‌است. امروزه [[فدراسیون بین‌المللی دو و میدانی]] (IAAF) برگزاری مسابقات دوومیدانی در سطح بین‌المللی را بر عهده دارد و پس از المپیک، معتبرترین رویدادهای این رشته قهرمانی دو و میدانی جهان و قهرمانی دوومیدانی داخل سالن جهان محسوب می‌شوند. |
||
== |
=== تاریخچه === |
||
=== مسابقات دو و پیاده‌روی === |
|||
[[پرونده:Panathenaic amphora Kleophrades Louvre F277.jpg|200px|بندانگشتی|راست|تصویر یک مسابقهٔ دو روی یک سفال یونانی، حدود ۵۰۰ قبل از میلاد]] |
[[پرونده:Panathenaic amphora Kleophrades Louvre F277.jpg|200px|بندانگشتی|راست|تصویر یک مسابقهٔ دو روی یک سفال یونانی، حدود ۵۰۰ قبل از میلاد]] |
||
[[پرونده:Silke Spiegelburg Berlin 2009.jpg|240px|thumb|رشته پرش با نیزه]] |
[[پرونده:Silke Spiegelburg Berlin 2009.jpg|240px|thumb|رشته پرش با نیزه]] |
||
| ⚫ | مسابقات دو |
||
دو و میدانی ناب‌ترین و اصیل ترین رشته ورزشی است که از ریشه یونانی اتلوس به معنی مبارزه و تلاش گرفته شده و به اندازه تاریخ آفرینش انسال قدمت دارد |
|||
پیشینه برگزاری اولین مسابقات دو، پرش و پرتاب در جهان باستان به یونان و ایرلند بازمی‌گردد. |
|||
دو و میدانی نمادهای گوناگونی دارد:۱- نماد کشوری (که در هر کشور مربوط به ایین انها می‌شود) ۲- نماد معمول (که انواع و اقسام مختلفی از ان وجود دارد |
|||
مسابقات دو، پیاده‌روی، پرش و پرتاب از [[دوران پیشاتاریخ]] تاکنون انجام می‌شده‌است. سنگ‌نگاره‌هایی از مسابقات دو و پرش ارتفاع بر روی مقبره‌های مصری متعلق به ۲۲۵۰ سال پیش از میلاد وجود دارد. ایرلندی‌های باستان از حدود ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد مسابقاتی را برگزار می‌کردند که پرتاب سنگ و دو نیز در بین آنها بود. وقتی یونانیان در ۷۷۶ ق.م برگزاری [[بازی‌های المپیک]] را آغاز کردند تنها رشته‌‌ای که در چندین دوره ابتدایی در آن برگزار شد مسابقه [[دو سرعت]] معروف به [[استادیون]] بود که دوندگان طول ورزشگاه (حدود ۲۰۰ متر) را می‌دویدند. در دوره‌های بعدی رشتههای دیگری از جمله پرتاب‌ها و پرش‌ها نیز برگزار شدند و مهمترین رشته مسابقات [[پنجگانه باستانی|پنجگانه]] محسوب می‌شد که از پنج رشته دو استادیون، [[پرش طول]]، [[پرتاب دیسک]]، [[پرتاب نیزه]] و [[کشتی (ورزش)|کشتی]] تشکیل می‌شد. |
|||
در مورد تاریخچه دو و میدانی در بازی‌های المپیک روایات مختلفی وجود دارد اما نام کوروبوس به عنوان اولین قهرمان این مسابقات در ۸۸۴ سال قبل از میلاد ثبت شده است. کوروبوس در مسابقه دو ۲۰۰ متر که تنها مسابقه ادوار اولیه بوده، برنده شده است. |
|||
یونانی‌ها به برگزاری مسابقات دو سرعت، پرش طول، پرتاب دیسک و نیزه ادامه دادند و قهرمانانشان به اوج شهرت رسیدند تا هنگامی که تئودوسیوس امپراطور روم، در سال ۳۹۳ پس از میلاد پایان دوران باستانی بازی‌ها را اعلام کرد. |
|||
از آن زمان تا قرن نوزدهم میلادی، دو و میدانی در مسابقات نظامیان اروپایی به حیات خود ادامه داد تا اینکه در انگلیس شکل مدرن این ورزش پایه‌گذاری شد. |
|||
| ⚫ | |||
در سال ۱۸۹۶ که آغاز دوره مدرن بازی‌های المپیک بود، دو و میدانی همان مفهومی را داشت که امروزه از آن استنباط می‌شود. از این ورزش در کنار مسابقات شنا به عنوان قلب بازی‌های المپیک یاد شده است. |
|||
==محل برگزاری مسابقات== |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | مسابقات دو بر روی پیست مخصوص بیضی‌شکل دو و مسابقات میدانی یعنی پرتاب‌ها و پرش‌ها بر روی زمین چمن ورزشگاه برگزار می‌شود. طول پیست در ورزشگاه‌های فضای باز ۴۰۰ متر و در سالن‌ها ۲۰۰ متر است. بر اساس استانداردهای فدراسیون جهانی برگزاری مسابقات دو نباید بیش از ۲۵ دور در فضای باز و ۱۵ دور در سالن طول بکشند به همین جهت حداکثر مسافت دو در استادیوم ۱۰ هزار متر و در سالن ۳ هزار متر است و مسافت‌های طولانی‌تر مانند ماراتن در جاده برگزار می‌شوند. |
||
طولانی‌ترین رقابت در میان مواد مختلف دو و میدانی، دوی ۴۲ کیلومتر و ۱۹۵ متر ماراتن است که ریشه در تاریخ یونان باستان دارد. |
|||
پرش‌های دوومیدانی شامل پرش طول، پرش ارتفاع، پرش سه گام و پرش با نیزه و رشتههای پرتابی شامل پرتاب وزنه، چکش، دیسک و نیزه می شوند. رشتههای ترکیبی دوومیدانی هم دهگانه، هفتگانه و پنجگانه هستند که در آنها ورزشکاران چندین رشته مسابقه داده و با توجه به نتیجه ای که د هر رشته کسب می‌کنند امتیازی به دست آورده و در پایان کسی که امتیازات بیشتری داشته باشد برندهع مسابقه خواهد بود. |
|||
پرش طول، پرش ارتفاع و سه گام به علاوه پرش با نیزه موادی هستند که در زمین واحد انجام می‌شوند. رشتههای پرتابی شامل پرتاب وزنه، چکش، دیسک و نیزه است، اما رقابت مورد علاقه یونانیان باستان، مواد چندگانه شامل دهگانه برای مردان و هفتگانه برای زنان است. |
|||
امروزه دو و میدانی با رشته‌هایی همچون فوتبال، بسکتبال، تنیس و والیبال به‌عنوان پرتحرک‌ترین رشتههای ورزشی جهان رقابت می‌کند. |
|||
==رشته‌ها== |
==رشته‌ها== |
||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۲۲:۲۶
 | این مقاله به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
 | |
| بالاترین نهاد ورزشی | IAAF |
|---|---|
| ویژگی‌ها | |
| جداسازی جنسیتی | تکی |
| محل برگزاری | فضای باز داخل سالن |
| برگزاری | |
| المپیک | از نخستین دوره بازی‌ها در سال ۱۸۹۶ تا به امروز |
| پارالمپیک | از نخستین دوره بازی‌ها در سال ۱۹۶۰ تا به امروز |
دو و میدانی به مجموعه‌ای از ورزش‌ها شامل دوها، پرش‌ها، پرتاب‌ها، پیاده‌روی و رشتههای ترکیبی گفته می‌شد. برگزاری مسابقات دو و میدانی در مقایسه با دیگر ورزش‌ها ساده‌تر است و نیازی به تجهیزات گرانقیمت ندارد. بیشتر رشتههای دو و میدانی به طور کلی انفرادی هستند. به جز دوهای امدادی و برخی از مسابقات مثل دوهای صحرانوردی که در آنها امتیاز اعضای یک تیم با هم جمع می‌شود.
سابقهٔ این ورزش به المپیک باستانی یونانیان می‌رسد که از ۷۷۶ ق.م برگزار می‌شود. این رشته استخوان‌بندی المپیک مدرن را از اولین دوره آن تشکیل داده‌است. امروزه فدراسیون بین‌المللی دو و میدانی (IAAF) برگزاری مسابقات دوومیدانی در سطح بین‌المللی را بر عهده دارد و پس از المپیک، معتبرترین رویدادهای این رشته قهرمانی دو و میدانی جهان و قهرمانی دوومیدانی داخل سالن جهان محسوب می‌شوند.
تاریخچه
مسابقات دو، پیاده‌روی، پرش و پرتاب از دوران پیشاتاریخ تاکنون انجام می‌شده‌است. سنگ‌نگاره‌هایی از مسابقات دو و پرش ارتفاع بر روی مقبره‌های مصری متعلق به ۲۲۵۰ سال پیش از میلاد وجود دارد. ایرلندی‌های باستان از حدود ۱۸۰۰ سال قبل از میلاد مسابقاتی را برگزار می‌کردند که پرتاب سنگ و دو نیز در بین آنها بود. وقتی یونانیان در ۷۷۶ ق.م برگزاری بازی‌های المپیک را آغاز کردند تنها رشته‌‌ای که در چندین دوره ابتدایی در آن برگزار شد مسابقه دو سرعت معروف به استادیون بود که دوندگان طول ورزشگاه (حدود ۲۰۰ متر) را می‌دویدند. در دوره‌های بعدی رشتههای دیگری از جمله پرتاب‌ها و پرش‌ها نیز برگزار شدند و مهمترین رشته مسابقات پنجگانه محسوب می‌شد که از پنج رشته دو استادیون، پرش طول، پرتاب دیسک، پرتاب نیزه و کشتی تشکیل می‌شد.
شعار دو و میدانی در المپیک به زبان یونانی «سیتیوس، آلتیوس، فورتیوس» به‌معنی «سریعتر، بالاتر و قوی‌تر» است.
محل برگزاری مسابقات
مسابقات دو بر روی پیست مخصوص بیضی‌شکل دو و مسابقات میدانی یعنی پرتاب‌ها و پرش‌ها بر روی زمین چمن ورزشگاه برگزار می‌شود. طول پیست در ورزشگاه‌های فضای باز ۴۰۰ متر و در سالن‌ها ۲۰۰ متر است. بر اساس استانداردهای فدراسیون جهانی برگزاری مسابقات دو نباید بیش از ۲۵ دور در فضای باز و ۱۵ دور در سالن طول بکشند به همین جهت حداکثر مسافت دو در استادیوم ۱۰ هزار متر و در سالن ۳ هزار متر است و مسافت‌های طولانی‌تر مانند ماراتن در جاده برگزار می‌شوند.
پرش‌های دوومیدانی شامل پرش طول، پرش ارتفاع، پرش سه گام و پرش با نیزه و رشتههای پرتابی شامل پرتاب وزنه، چکش، دیسک و نیزه می شوند. رشتههای ترکیبی دوومیدانی هم دهگانه، هفتگانه و پنجگانه هستند که در آنها ورزشکاران چندین رشته مسابقه داده و با توجه به نتیجه ای که د هر رشته کسب می‌کنند امتیازی به دست آورده و در پایان کسی که امتیازات بیشتری داشته باشد برندهع مسابقه خواهد بود.
رشته‌ها
| دو | میدانی | رشتههای ترکیبی | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| دوهای سرعت | دوهای نیمه‌استقامت | دوهای استقامت | دوهای بامانع | دوهای امدادی | پرش‌ها | پرتاب‌ها | |
| ۶۰ متر ۱۰۰ متر ۲۰۰ متر ۴۰۰ متر |
۸۰۰ متر ۱۵۰۰ متر ۳۰۰۰ متر |
۵۰۰۰ متر ۱۰۰۰۰ متر ماراتن |
۶۰ متر بامانع ۱۰۰ متر بامانع ۱۱۰ متر بامانع ۴۰۰ متر بامانع ۳۰۰۰ متر بامانع |
۴ در ۱۰۰ متر امدادی ۴ در ۴۰۰ متر امدادی |
پرش طول پرش سه‌گام پرش ارتفاع پرش بانیزه |
پرتاب وزنه پرتاب دیسک پرتاب چکش پرتاب نیزه |
پنجگانه زنان هفتگانه دهگانه |
- رشته‌هایی که مورب نوشته شده فقط در قهرمانی جهان داخل سالن برگزاری می‌شوند
مسابقات جاده
دوهای جاده‌ای مسابقاتی هستند که در جاده‌های آزاد برگزار می‌شوند و گاه در پیست پایان می‌پذیرند. این مسابقات در مسافت‌های مختلف و معمولا در رشتههای استقامتی (۵ کیلومتر به بالا) برگزار می‌شوند. دوهای جاده‌ای از محبوب‌ترین ورزش‌ها هستند که دوندگان بسیاری از جمله ورزشکاران حرفه‌ای، آماتور و همینطور ورزشکاران تفننی را به خود جذب می‌کنند. مسابقات دو جاده‌ای را برای هر مسافتی می‌توان برگزار کرد اما مسافت‌های معمول ۵ کیلومتر، ۱۰ کیلومتر، نیمه‌ماراتن (۲۱٫۰۹۷۵ کیلومتر) و ماراتن (۴۲٫۱۹۵ کیلومتر) هستند. ماراتن تنها مسابقه دو جاده است که در المپیک و قهرمانی جهان برگزار می‌گردد و با اتمام این رشته المپیک پایان می‌یابد. البته بخش پایانی ورزش سه‌گانه هم از دو ۱۰ کیلومتر جاده تشکیل می‌شود. پنج تورنمنت معتبر ماراتن دنیا هر ساله در شهرهای برلین، لندن، بوستون، نیویورک و شیکاگو برگزار می‌شوند.
دو صحرانوردی
دو صحرانوردی طبیعی‌ترین بخش دوومیدانی است که در فضای آزاد و بر روی عوارض طبیعی زمین برگزار می‌شود. مسابقات دو صحرانوردی معمولاً در فصل پائیز و زمستان و در مسافت‌های ۴ تا ۱۲ کیلومتری برگزار می‌شود و مسیر آن معمولاً شامل علفزار و زمین‌های خاکی با عبور از درختزارها و دشت‌های باز و تپه‌های با شیب ملایم می‌شود. مهمترین مسابقه این رشته ورزشی قهرمانی دو صحرانوردی جهان است که از سال ۱۹۷۳ هر سال توسط اتحادیه بین‌المللی فدراسیون‌های دو و میدانی برگزار می‌شود.
مسابقات پیاده‌روی
مسابقات پیاده‌روی معمولا بر روی جاده و گاهی بر روی پیست، برگزار می‌شود. پیاده‌روی تنها رشته دوومیدانی است که داورانی بر روی اجرای تکنیک ورزشکاران نظارت دارند. همواره یکی از پاهای پیاده‌روها باید با زمین تماس داشته باشد و پای جلوی آنها باید صاف باشد و از زانو شکسته نشود. مسابقات پیاده‌روی هم در مسافت‌های مختلفی برگزار می‌شود. در المپیک مردان در دو مسافت ۲۰ کیلومتر و ۵۰ کیلومتر و زنان در مسافت ۲۰ کیلومتر مسابقه می‌دهند.
 | این یک مقالهٔ خرد ورزش است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |