ویلیام دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

| تاریخ درگذشت = ۲ اوت ۱۱۰۰<ref name="Britannica" />

| محل درگذشت = [[نیو فارست]]، [[انگلستان]]<ref name="کریستال۲" />

'''ویلیام دوم''' {{انگلیسی|William II}} (زادهٔ در حدود ۱۰۵۶ - درگذشتهٔ ۱۱۰۰) ملقب به '''ویلیام روفوس''' {{انگلیسی|William Rufus}} که در فرانسه او را '''گیوم لو رو''' {{به فرانسوی|Guillaume Le Roux}} می‌نامیدند، پادشاه انگلستان از ۱۰۵۶ تا ۱۱۰۰ بود.<ref name="Britannica" /> او فرمانروایی توانمند بود اما طی حادثه‌ای به هنگام شکار کشته شد و به گمان بسیاری از مردم، او را به قتل رساندند تا برادرش هنری یکم جانشین او شود. <ref name="Oxford" />

ویلیام دوم، سومین پسر ویلیام فاتح و دومین پسر زنده‌ماندهٔ او و محبوب پدر بود.<ref name="Britannica" /> او موهای سرخی داشت و به همین سبب او را روفوس لقب داده بودند.<ref name="Oxford" />

بنا بر سنتی فئودالی، ویلیام به هنگام تقسیم میراث خود بین پسرانش، دوک‌نشین [[نورماندی]] را به پسر بزرگش رابرت دوم کرتوز و انگلستان را که جزو فتوحاتش بود به ویلیام دوم بخشید. با این حال بسیاری از بارون‌های نورمان که در انگلستان به سر می‌بردند خواهان پادشاهی یگانه بودند و کمی پس از آنکه ویلیام روفوس بر تخت نشست شروع به دسیسه‌چینی برای برکناری او به نفع برادرش رابرت کردند. آنها به رهبری اودو بایو، ارل کنت و برادر ناتنی ویلیام فاتح شورش‌هایی را علیه ویلیام دوم در شرق انگلستان در ۱۰۸۸ بر پا داشتند.<ref name="Britannica" />

ویلیام دوم در مقابل با قول کاهش مالیات و ایجاد یک دولت کارآمد توانست به‌سرعت حمایت ساکنان بومی انگلستان را به دست آورد. شورش‌ها سرکوب شد اما پادشاه نتوانست به وعده‌هایش عمل کند و در نتیجه، دومین شورش بارونی در ۱۰۹۵ به وقوع پیوست. اما این بار ویلیام روفوس رهبران شورش را چنان وحشیانه مجازات نمود که دیگر هیچ بارونی پس از آن جرأت به چالش کشیدن حکومت او را پیدا نکرد.<ref name="Britannica" /> ویلیام سپس سعی در تضعیف قدرت کلیسای انگلستان نمود که با مقاومت سنت آنسلم، اسقف [[کانتربری]] مواجه شد. اما انسلم شکست خورد و در ۱۰۹۷ به [[رم]] رفت و ویلیام به سرعت زمین‌های کانتربری را از آن خود کرد.<ref name="Britannica" />

در همین دوران ویلیام دوم درگیر عملیاتی نظامی در [[اسکاتلند]]، [[ویلز]] و بویژه در نورماندی شد. ویلیام در ۱۰۹۱ توانست شاه [[مالکوم سوم اسکاتلند]] را مجبور به پذیرش سلطهٔ خود نماید، اما مالکوم در نوامبر ۱۰۹۳ علیه روفوس شورید که با واکنش سریع ویلیام روبرو شد و توسط نیروهای او در نزدیکی آلنویک در نورثامبرلند به قتل رسید. پس از این رویداد او شاهان اسکاتلند را خراجگزار خود ساخت و در ۱۰۹۷ ویلز را نیز به اطاعت از خود واداشت.<ref name="Britannica" />

با این حال هدف اصلی ویلیام روفوس بازپس‌گیری نورماندی از برادر بی‌کفایتش رابرت بود. پس او وارد جنگی ۷ ساله علیه نورماندی شد که از ۱۰۸۹ تا ۱۰۹۶ به طول انجامید و پس از آن مقام برادرش را به یک متحد زیردست تنزل داد.<ref name="Britannica" /> رابرت سپس برای شرکت در [[جنگ‌های صلیبی]] در ۱۰۹۶ حرکت کرد و قلمرو پادشاهی خود را پیش برادرش روفوس گرو گذاشت که او بدون معطلی [[ماین]] را ضمیمهٔ قلمرو خود کرد.

ویلیام روفوس در ۱۱۰۰ هنگامی که مشغول شکار در جنگل نیو فارست در [[همپشایر]] بود از پشت مورد اصابت پیکانی قرار گرفت و کشته شد. والتر ریدل را ضارب احتمالی روفوس می‌شناسند و این احتمال وجود دارد که او تحت اوامر هنری، برادر کوچکتر شاه او را ترور کرده باشد. هنری پس از مرگ ویلیام دوم بی‌درنگ تاج و تخت پادشاهی انگلستان را تصاحب نمود و با عنوان هنری یکم قدت را در دست گرفت.<ref name="Britannica" />