سادات عمادی مازندرانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== جستارهای وابسته == |
== جستارهای وابسته == |
||
* [[هزارگری]] یا هزارجریب |
* [[هزارگری]] یا هزارجریب |
||
* [[تبرستان]] |
* [[تبرستان]] |
||
* [[ساری]] |
|||
* [[شهریارکوه]] |
* [[شهریارکوه]] |
||
* [[مرتضوی]] |
|||
* [[امامزاده شمس‌الدین کوات]] |
|||
* [[امامزاده سید تاج الدین پرور]] |
|||
== منابع == |
== منابع == |
||
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۱۴، ساعت ۰۹:۰۶
سادات عمادی مازندرانی هزارجریب ِمرتضوی سادات | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ۷۶۰–۱۰۹۵ | |||||||||||
| پایتخت | هزارجریب | ||||||||||
| زبان(های) رایج | تبری، فارسی، عربی | ||||||||||
| دین(ها) | تشیع | ||||||||||
| تاریخ | |||||||||||
• بنیان‌گذاری | ۷۶۰ | ||||||||||
| ۷۶۰ | |||||||||||
| ۸۰۹ | |||||||||||
| ۸۲۷ | |||||||||||
• میر غضنفر | ۸۹۲ | ||||||||||
• فروپاشی | ۱۰۹۵ | ||||||||||
| |||||||||||
| بخشی از مجموعه مقالات تاریخ طبرستان و دیلم |
 |
 گرگان •  طبرستان •  گیلان •  تالش |
سادات عمادی مازندرانی یا سادات مرتضوی هزارجریب[۱] خاندانی است که در سدۀ ۸ ، ۹ و ۱۰ قمری در هزارجریب مازندران حکومت کرده‌اند. حکومت این خاندان تقریبا همزمان با حکومت سادات مرعشی و سادات کیایی (سادات ملاطی) به ترتیب در مازندران مرکزی و گیلان بود.
از این خاندان ابتدا سید عماد در سال ۷۶۰ هجری به فرمان امیر تیمور به حکومت هزارجریب رسید و در آن ناحیه استقلال گونه‌ای یافت. در سال ۸۰۹ سید عزالدین حسن و در سال ۸۹۲ میرغضنفر و در سال ۸۲۳ حسن این سمت را داشتند.
نوادگان سید عماد به دو دستهٔ جبرئیلی[۲] و رضی‌الدین تقسیم شدند و در سال ۱۰۹۵ سید مظفرالدین حسین مرتضوی مازندران را با الوند دیو تقسیم کرد.[۳] [۴]
جستارهای وابسته
منابع
- ↑ «سادات مرتضوی هزارجریب» عنوانی است که رابینو به این خاندان در پیوست دوم کتاب خود (که به فرمانروایان مازندران اختصاص دارد) داده است. عنوان «سادات مرتضوی» احتمالاً برخاسته از رسیدن تبار این خاندان به «ابراهیم مرتضی» فرزند موسی کاظم است. منبع : سادات هزار جریب سلسله‌ای شیعی در شرق مازندران صفحۀ ۲۴/ نویسنده:عمادی حائری،سید محمد / نشریه: ضمیمه آینه میراث ضمیمه شماره ۱۸ (نشانی اینترنتی)
- ↑ جبرئیل بزرگترین پسر از همسر نخست میر عمادالدین بوده است. فرزند جبرئیل به نام «سید تاجالدین» به دستور شاهرخ شاه پس از اتهام رافضی بودن برای تحصیل فقه به هرات فرستاده شد و سرانجام پس از ۷ سال با میانجی‌گری شهبانوی خوشنام گوهرشاد اجازه یافت به هزارگری بازگردد. آرامگاه «سید تاجالدین» در پرور است.
- ↑ رابینو، هاسنت لویی (۱۳۶۵). مازندران و استرآباد. ترجمهٔ غلامعلی وحید مازندرانی. تهران: انتشارات علمی فرهنگی. صص. ۲۱۷.
- ↑ علی‌اکبر دهخدا و دیگران، «سادات هزارجریب» در لغت‌نامهٔ دهخدا (بازیابی‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۰۲).
مطالعهٔ بیشتر
- عمادی حائری، سید محمد (۱۳۸۸). سادات هزارجریب. میراث مکتوب.
تاریخ تشیع • مذهب دیلمیان • تاریخ گیلان • دلفیان • زیدیه در گیلان و مازندران • علویان طبرستان • آل حسنویه • آل بویه • حشاشین • آل کاکویه • ایلخانان • باوندیان • سربداران • مرعشیان • عمادیان • پادوسپانیان • آل اینجو • مظفریان • چوپانیان • جلایریان • مشعشعیان • قراقویونلو • کیاییان • رسمی شدن تشیع در ایران توسط صفویان • بینش و ایدئولوژی صفویان • صفویان • افشاریان • زندیان • قاجاریان • جمهوری اسلامی ایران |  | |
 | این یک مقالهٔ خرد مازندران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |