۷۴٬۷۴۶
ویرایش
جز (ربات: حذف از رده:پیگیری ربات حذف کارکتر نادرست) |
|||
'''قطب الدین سعید بن عبدالله راوندی'''، از بزرگترین علما و [[فقه|فقهای]]
== زندگی نامه ==
شیخ قطب الدین، ابو الحسن یا ابو الحسین، سعید بن عبد الله بن حسین بن هبة الله بن حسن راوندی کاشانی، عالم بزرگ، محدث، مفسر، متکلم، فقیه، فیلسوف و تاریخ دان بزرگ شیعه در قرن ششم هجری است. بسیاری اوقات نیز او را به جدش نسبت داده و میگویند سعید بن هبة الله راوندی. پدر و پدر بزرگ قطب راوندی از علمای بزرگ زمان خود بودند. او در راوند کاشان به دنیا آمد و به سال 573 قمری درگذشت.
وی تحصیلات ابتدایی را نزد پدر خویش فرا گرفت. پس از آن در محضر درس شیخ ابو علی طبرسی، عماد الدین طبری و [[سید مرتضی رازی]] بهره فراوان برد؛ سپس به شهر [[قم]] رهسپار شد تا از علمای آن دیار نیز بهرهمند گردد و در مدتی کوتاه از چهرههای سرشناس شیعه گردید.
قطب الدین در آثار خود موضوعات متنوعی از علوم و معارف اسلامی را به بحث گرفته و در علم تفسیر، فقه، حدیث، فلسفه، کلام، تاریخ و دیگر موضوعات نوشتارهای فراوانی بر جای نهادهاست. وی در نوشتههایش تمام جوانب موضوع را بررسی کرده و به نگاهی گذرا اکتفا نمیکند.
۱ - پدرش
۲ - شیخ ابو علی [[فضل بن حسن طبرسی]] صاحب [[مجمع البیان]]
۳ - [[عماد الدین ابو جعفر طبری]]
۴ - صفی الدین، [[سید مرتضی]] ابن داعی رازی و برادرش سید مجتبی
۵ - سید ابو الصمصام،
۶ - شیخ ابو جعفر حلبی
۷ - محمد بن حسن، پدر [[خواجه نصیر الدین طوسی]]
۸ - ابو عبدالله، حسن مؤدب قمی
۱۰ - ابو منصور، شهریار بن شیرویه بن شهریار دیلمی
== شاگردان ==
۴ - قاضی جمال الدین علی بن عبد الجبار طوسی
۵ - فقیه [[علی بن محمد]] مدائنی
۶ - فقیه عزالدین [[محمد بن حسن]] علوی بغدادی
۷ - زین الدین ابو جعفر محمد بن عبد الحمید بن محمود دعویدار
۸ - رشید الدین [[محمد بن علی بن شهر آشوب]] مازندرانی
۹ - شیخ منتجب الدین
== آثار ==
۱۰ - جواهر الکلام فی شرح مقدمة الکلام
== منابع ==
{{پانویس}}
۱- [http://www.ghotbravandi.ac.ir موسسه فرهنگی هنری علامه قطب راوندی]
۳- [http://www.behar.ir وبسایت موسسه بحار]
۴- الثقات العیون فی سادس القرون، [[آقا بزرگ
۵ -اعیان الشیعه، [[سید محسن امین
۶- ریاض العلماء، [[میرزا عبدالله]] افندی، ج ۲، ص ۴۳۵
۷- مجموعه دیدار با ابرار
۸ - الغدیر، ج ۵، ص ۳۸۰
۹ -الثقات العیون فی سادس القرون، ص ۱۳، ۷۵، ۱۹۲، ۲۰۶، ۲۵۴.
۱۰- معالم العلماء، [[ابن شهر
۱۱ - الذریعة، آقا بزرگ تهرانی، ج ۲، ص ۳۰۳؛ ج ۴، ص ۳۰۱؛ ج ۷، ص ۲۲۰؛ ج ۱۳، ص ۵۶؛ ج ۱۸، ص ۲۸۰؛ ج ۲۴، ص ۱۴.
|