آخر بازی (شطرنج): تفاوت میان نسخهها
←ویژگیهای آخربازی: ابرابزار |
Arabameri.s (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
== ویژگیهای آخربازی == |
== ویژگیهای آخربازی == |
||
در آخربازی معمولاً شاه بمانند مراحل قبلی بازی در معرض خطر ماتی قرار ندارد و میتواند با خیالی آسوده به بازی وارد شود و ارزش پیادهها هرچه به سمت آخربازی رویم افزایش مییابد. |
در آخربازی معمولاً شاه بمانند مراحل قبلی بازی در معرض خطر ماتی قرار ندارد و میتواند با خیالی آسوده به بازی وارد شود و ارزش پیادهها هرچه به سمت آخربازی رویم افزایش مییابد. تسوگتسوانگ نیز در آخربازی معمولاً بیشتر رخ میدهد. |
||
== کتابها در این باره == |
== کتابها در این باره == |
نسخهٔ ۱۴ دسامبر ۲۰۱۳، ساعت ۱۵:۲۹
آخر بازی در بازی شطرنج آخرین مرحله بازی که در آن تنها چند مهره روی صفحه شطرنج باقی میماند و چون شاه کمتر مورد تهدید قرار میگیرد، در این مرحله نقش یک مهره فعال را بازی میکند. آخر بازی همان قدر اهمیت دارد که شروع بازی یا وسط بازی. معمولاً کسانی که در آخر بازی تبحر بیشتر دارند بازی را خواهند برد.
آخر بازی چیست؟
آخر بازی وقتی است که تعداد زیادی از مهرهها ضمن مبارزات مراحل اول و دوم-شروع و وسط- بازی از صحنه خارج شده و دو حریف برای گرفتن نتیجه نهائی با قوائی کمتر و محدودتر در برابر هم قرار گرفتهاند. آخر بازی در واقع مرحلهٔ به ثمر رساندن امتیازات و برتریهای حاصله از مراحل شروع و وسط بازیست. یک شطرنج باز باید به قوانین مقدماتی (آخربازی) و تئوری نهائی ان کاملاً اشنا و مجهز باشد در غیر این صورت نتیجهای از برتریهای مورد بحث به دست نخواهد آورد.
ویژگیهای آخربازی
در آخربازی معمولاً شاه بمانند مراحل قبلی بازی در معرض خطر ماتی قرار ندارد و میتواند با خیالی آسوده به بازی وارد شود و ارزش پیادهها هرچه به سمت آخربازی رویم افزایش مییابد. تسوگتسوانگ نیز در آخربازی معمولاً بیشتر رخ میدهد.
کتابها در این باره
اولین کتابی که منحصراً دربارهٔ آخر بازی نوشته شده است اثر دورانت و پرتی بود که در سال ۱۸۷۱ انتشار یافت. پس از آن کتابهای ارزشمندی توسط برگر، فاین، آورباخ و کرس به چاپ رسید.
منابع
- the oxford Companion of chess,oxford university prees,london,1983
- فرهنگنامه شطرنج، کنفدراسیون شطرنج ایران