استناد: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Esparaein (بحث | مشارکت‌ها)
ایجاد یک مقاله نو از طریق ایجادگر
برچسب: منبع‌دهی نادرست (پخ)
 
افزودن {{بهبود منبع}} (توینکل)
خط ۱: خط ۱:
{{بهبود منبع|تاریخ=اوت ۲۰۱۳}}
'''استناد''' اصلی ترین ابزار در مطالعات [[کتاب سنجی]] به شمار می رود و البته در [[علم سنجی]] هم از جایگاهی قابل توجه بهره مند است.<br />
'''استناد''' اصلی ترین ابزار در مطالعات [[کتاب سنجی]] به شمار می رود و البته در [[علم سنجی]] هم از جایگاهی قابل توجه بهره مند است.<br />
در حوزۀ علوم کتابداری واطلاع رسانی، ساندیسون عقیده دارد که استناد نشان دهندۀ تصمیم نویسنده است که می خواهد رابطۀ میان مدرکی را که دارد تهیه می کند با نوشته ای دیگر نشان دهد. اسمیت نیز مدعی است که رابطۀ میان مدارک استناد کننده و استناد شونده با استناد نشان داده می شود. بنابراین میتوان گفت از استناد در جایگاه ابرازی یاد شده، که میان اندیشه های جدید و اندیشه های پیشین پیوند برقرار می کند. پیوند علمی میان اندیشه ها که از طریق استناد برقرار می شود به قدری حائز اهمیت است که بسیاری از صاحب نظران، وجود استناد در یک اثر را نشانۀ اعتبار آن اثر و نبود استناد را به منزلۀ بی اعتباری یا کم اعتباری آن در نظر می گیرند؛ از سویی دیگر، بسیاری از صاحب نظران بر این باورند که هرگاه تعداد زیادی از آثار به اثری استناد کنند، باید آن را یک اثر حائز اهمیت به شمار آورد و این استنادها را تا حد زیادی نشانۀ اعتبار آن اثر دانست (نوروزی چاکلی، 1390، ص275-279).
در حوزۀ علوم کتابداری واطلاع رسانی، ساندیسون عقیده دارد که استناد نشان دهندۀ تصمیم نویسنده است که می خواهد رابطۀ میان مدرکی را که دارد تهیه می کند با نوشته ای دیگر نشان دهد. اسمیت نیز مدعی است که رابطۀ میان مدارک استناد کننده و استناد شونده با استناد نشان داده می شود. بنابراین میتوان گفت از استناد در جایگاه ابرازی یاد شده، که میان اندیشه های جدید و اندیشه های پیشین پیوند برقرار می کند. پیوند علمی میان اندیشه ها که از طریق استناد برقرار می شود به قدری حائز اهمیت است که بسیاری از صاحب نظران، وجود استناد در یک اثر را نشانۀ اعتبار آن اثر و نبود استناد را به منزلۀ بی اعتباری یا کم اعتباری آن در نظر می گیرند؛ از سویی دیگر، بسیاری از صاحب نظران بر این باورند که هرگاه تعداد زیادی از آثار به اثری استناد کنند، باید آن را یک اثر حائز اهمیت به شمار آورد و این استنادها را تا حد زیادی نشانۀ اعتبار آن اثر دانست (نوروزی چاکلی، 1390، ص275-279).

نسخهٔ ‏۱۶ اوت ۲۰۱۳، ساعت ۱۹:۳۶

استناد اصلی ترین ابزار در مطالعات کتاب سنجی به شمار می رود و البته در علم سنجی هم از جایگاهی قابل توجه بهره مند است.
در حوزۀ علوم کتابداری واطلاع رسانی، ساندیسون عقیده دارد که استناد نشان دهندۀ تصمیم نویسنده است که می خواهد رابطۀ میان مدرکی را که دارد تهیه می کند با نوشته ای دیگر نشان دهد. اسمیت نیز مدعی است که رابطۀ میان مدارک استناد کننده و استناد شونده با استناد نشان داده می شود. بنابراین میتوان گفت از استناد در جایگاه ابرازی یاد شده، که میان اندیشه های جدید و اندیشه های پیشین پیوند برقرار می کند. پیوند علمی میان اندیشه ها که از طریق استناد برقرار می شود به قدری حائز اهمیت است که بسیاری از صاحب نظران، وجود استناد در یک اثر را نشانۀ اعتبار آن اثر و نبود استناد را به منزلۀ بی اعتباری یا کم اعتباری آن در نظر می گیرند؛ از سویی دیگر، بسیاری از صاحب نظران بر این باورند که هرگاه تعداد زیادی از آثار به اثری استناد کنند، باید آن را یک اثر حائز اهمیت به شمار آورد و این استنادها را تا حد زیادی نشانۀ اعتبار آن اثر دانست (نوروزی چاکلی، 1390، ص275-279).

اهمیت استناد

استناد به یک اثر ، نشان دهنده نفوذ و تاثیر علمی آن است. از همین روست که امروزه ارتباط یک اثر با آثار پیشین را از طریق استناد آن به آثار پیشین سنجش و ارزیابی کرده، جایگاه اثر تولید شده را در شبکه ارتباط های علمی مشخص می کنند.
پس باید گفت که استناد، معیاری برای محک زدن درجۀ اعتبار و اصالت مطالب ارائه شده در هرنوشته به شمار می آید. و از این منظر نیز پراهمیت است که امکان به نمایش درآوردن ارتباط میان موضوع ها را فراهم می سازد و حتی به ترسیم نقشۀ این ارتباط می پردازد.
دیمیتروف در پژوهش خود دلایل زیر را برای استناد کردن بر می شمارد:

  1. ایجاد پیوند میان اثر مورد نظر با آثار مرتبط پیشین
  2. اعتبار بخشی و ادای احترام
  3. فراهم آوردن شواهد برای اثبات ادعا و ارائه توضیح های لازم


همچنین از نظر کامپاناریو کارکردهای گوناگون استناد عبارت اند از:

  1. اعتباربخشی
  2. بررسی آثار پیشین
  3. مستندسازی
  4. وجود عوامل اجتماعی (نوروزی چاکلی، 1390، ص279-281).


منابع

  • نوروزی چاکلی، عبدالرضا (1390)، آشنایی با علم سنجی (مبانی، مفاهیم، روابط و ریشه ها)، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها (سمت)، مرکز تحقیق و توسعۀ علوم انسانی؛ دانشگاه شاهد، مرکز چاپ و انتشارات.