ابن ماسویه

ابوزکریا یوحنا بن ماسویه فرزند داروسازی در جندی‌شاپور بود، که به بغداد آمد و نزد جبریل بن بختیشوع تحصیل کردو در ۸۵۷ میلادی در سامرا درگذشت.

پزشک مسیحی ایرانی که به سریانی و عربی می‌نوشت. معلم حنین بن اسحاق. نوشته‌های طبی خودش به عربی بود، ولی آثار طبی یونانی متعددی را هم به سریانی ترجمه کرد.

معتصم در حدود ۸۳۶ برایش میمون‌هایی فراهم کرد تا به کالبدشکافی آنها بپردازد. آثار کالبدشناسی و طبی زیادی به نام اوست، مخصوصاً دغل‌العین، که قدیم‌ترین رسالهٴ منظم چشم‌پزشکی موجود به زبان عربی است، و کتاب النوادر الطبیة که ترجمهٴ لاتینی آن در قرون وسطی رواج زیادی داشت.

منابع

• جورج سارتون ، 'مقدمه بر تاریخ علم، ترجمه غلامحسین صدری افشار، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی