گنوسیس: تفاوت میان نسخهها
ابرابزار |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۴) +مرتب+تمیز (۴،۷): + رده:الهیات |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{گنوسی}} |
{{گنوسی}} |
||
'''گنوسیس''' به معنای معرفت، واژهای یونانی است. مکتب گنوسیس جریان فکری کهنی است که بر آگاهی از رازهای الهی تأکید میورزد. گنوسیس یا معرفت از راه تجربه مستقیم مکاشفه یا تشرف به سنت رازآمیز و باطنی به دست میآید. مکتب گنوسی، که به قول یوناس پیام خدای ناشناخته است، مجموعهای از ادیان، مذاهب و نحلههای دینی ای است که در قرون اول و دوم قبل از میلاد و نیز در قرون اول و تا سوم پس از میلاد در فلسطین، سوریه، بین النهرین و مصر وجود داشته است. در همه این فرق نوعی معرفت باطنی و روحانی و فوق طبیعی، که میتوان از آن به کشف و شهود و اشراق تعبیر کرد، مایه نجات و رستگاری انسان شناخته شده است و به همین مناسبت همه آنها را تحت عنوان [[گنوسی]] ذکر کردهاند. بیشتر فرقههای گنوسی مسیحی بودهاند. برخی از فرقههای گنوسی پیش از مسیحیت هم وجود داشتهاند. برخی از آنها از قبیل مانویت و فرقههای صبیها با همه تأثیرپذیری از، مسیحیت مسیحی نبودهاند. کلیسا شمعون مجوسی را مسبب، و ساماریا را مرکز این بدعت می داند. اما به نظر میرسد که کل جریان را نمیتوان به فردی خاص نسبت داد. این تفکر حاصل افکاری است که در آن زمان رایج بوده است. برای تبیین حرکت گنوسیه باید به جریان ترکیب گرایی ادیان توجه داشت. این امتزاج و اختلاط انواع گوناگون عقاید بیشتر در شروع هر قرن نخست مسیحی بوده است؛ اما رد پای آن را پیش از این زمان هم میتوان یافت. همجوشی عقاید در مناطق شامات، فلسطین، مصر و بین النهرین تا حد زیادی از اندیشه ثنوی ایران قدیم متأثر بوده است.<ref>[http://www.tahoordanesh.com/page.php?pid=15395 |
'''گنوسیس''' به معنای معرفت، واژهای یونانی است. مکتب گنوسیس جریان فکری کهنی است که بر آگاهی از رازهای الهی تأکید میورزد. گنوسیس یا معرفت از راه تجربه مستقیم مکاشفه یا تشرف به سنت رازآمیز و باطنی به دست میآید. مکتب گنوسی، که به قول یوناس پیام خدای ناشناخته است، مجموعهای از ادیان، مذاهب و نحلههای دینی ای است که در قرون اول و دوم قبل از میلاد و نیز در قرون اول و تا سوم پس از میلاد در فلسطین، سوریه، بین النهرین و مصر وجود داشته است. در همه این فرق نوعی معرفت باطنی و روحانی و فوق طبیعی، که میتوان از آن به کشف و شهود و اشراق تعبیر کرد، مایه نجات و رستگاری انسان شناخته شده است و به همین مناسبت همه آنها را تحت عنوان [[گنوسی]] ذکر کردهاند. بیشتر فرقههای گنوسی مسیحی بودهاند. برخی از فرقههای گنوسی پیش از مسیحیت هم وجود داشتهاند. برخی از آنها از قبیل مانویت و فرقههای صبیها با همه تأثیرپذیری از، مسیحیت مسیحی نبودهاند. کلیسا شمعون مجوسی را مسبب، و ساماریا را مرکز این بدعت می داند. اما به نظر میرسد که کل جریان را نمیتوان به فردی خاص نسبت داد. این تفکر حاصل افکاری است که در آن زمان رایج بوده است. برای تبیین حرکت گنوسیه باید به جریان ترکیب گرایی ادیان توجه داشت. این امتزاج و اختلاط انواع گوناگون عقاید بیشتر در شروع هر قرن نخست مسیحی بوده است؛ اما رد پای آن را پیش از این زمان هم میتوان یافت. همجوشی عقاید در مناطق شامات، فلسطین، مصر و بین النهرین تا حد زیادی از اندیشه ثنوی ایران قدیم متأثر بوده است.<ref>[http://www.tahoordanesh.com/page.php?pid=15395 نحوه پیدایش و عقاید مکتب گنوسیه (۱)] طهور</ref> |
||
== منابع == |
== منابع == |
||
{{پانویس}} |
{{پانویس}} |
||
{{مباحث دین}} |
{{مباحث دین}} |
||
⚫ | |||
[[رده:ادیان]] |
[[رده:ادیان]] |
||
[[رده:الهیات]] |
|||
⚫ |
نسخهٔ ۲۶ آوریل ۲۰۱۳، ساعت ۰۸:۰۷
قسمتی از مجموعه مقالههای دین گنوستیک |
گنوستیک |
تاریخچه آیین گنوسی |
---|
آیینهای گنوسی اولیه |
آیین گنوسی در عصر جدید |
آبای گنوسی |
فیلون |
شمعون مغ |
مرقیون |
والنتین |
بازیلیدس |
مقالات مرتبط |
گنوستیک |
مندایی |
آیین مانوی |
گنوسیس به معنای معرفت، واژهای یونانی است. مکتب گنوسیس جریان فکری کهنی است که بر آگاهی از رازهای الهی تأکید میورزد. گنوسیس یا معرفت از راه تجربه مستقیم مکاشفه یا تشرف به سنت رازآمیز و باطنی به دست میآید. مکتب گنوسی، که به قول یوناس پیام خدای ناشناخته است، مجموعهای از ادیان، مذاهب و نحلههای دینی ای است که در قرون اول و دوم قبل از میلاد و نیز در قرون اول و تا سوم پس از میلاد در فلسطین، سوریه، بین النهرین و مصر وجود داشته است. در همه این فرق نوعی معرفت باطنی و روحانی و فوق طبیعی، که میتوان از آن به کشف و شهود و اشراق تعبیر کرد، مایه نجات و رستگاری انسان شناخته شده است و به همین مناسبت همه آنها را تحت عنوان گنوسی ذکر کردهاند. بیشتر فرقههای گنوسی مسیحی بودهاند. برخی از فرقههای گنوسی پیش از مسیحیت هم وجود داشتهاند. برخی از آنها از قبیل مانویت و فرقههای صبیها با همه تأثیرپذیری از، مسیحیت مسیحی نبودهاند. کلیسا شمعون مجوسی را مسبب، و ساماریا را مرکز این بدعت می داند. اما به نظر میرسد که کل جریان را نمیتوان به فردی خاص نسبت داد. این تفکر حاصل افکاری است که در آن زمان رایج بوده است. برای تبیین حرکت گنوسیه باید به جریان ترکیب گرایی ادیان توجه داشت. این امتزاج و اختلاط انواع گوناگون عقاید بیشتر در شروع هر قرن نخست مسیحی بوده است؛ اما رد پای آن را پیش از این زمان هم میتوان یافت. همجوشی عقاید در مناطق شامات، فلسطین، مصر و بین النهرین تا حد زیادی از اندیشه ثنوی ایران قدیم متأثر بوده است.[۱]