وینچنزو اسکاموزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
وینچنزو اسکاموزی
Vincenzo Scamozzi
زادهٔ۲ سپتامبر ۱۵۴۸
ویچنزا
درگذشت۷ اوت ۱۶۱۶ (۶۷ سال)
ونیز
ملیتجمهوری ونیز
پیشهمعمار
ساختمان‌هاPalazzo Thiene Bonin Longare, Rocca Pisana، ویلای روتوندا، Villa Duodo, Palazzo Loredan Vendramin Calergi

وینچنزو اسکاموزی (ایتالیایی: Vincenzo Scamozzi؛ ۲ سپتامبر ۱۵۴۸ – ۷ اوت ۱۶۱۶) یک معمار ایتالیایی (جمهوری ونیزمهندس طراح شهر و نویسنده ای در زمینه معماری بود که عمدتاً در نیمه دوم قرن شانزدهم در منطقه ویچنزا و جمهوری ونیز فعال بود. شاید او مهم‌ترین چهره بین آندریا پالادیو بود که پس از مرگ پالادیو در سال ۱۵۸۰پروژه‌های ناتمامش را به ارث برد. بالداسار لونگنا تنها شاگرد اسکاموزی است.

به گفته اسکاموزی، معماری - رشته‌ای که او تمام زندگی خود را وقف آن کرد - باید علمی دقیق و پیچیده باشد، با قوانین خاص خود که باید با دقت و حوصله مطالعه شود: «معماری علم است».

رودلف ویتکوور او را «پدر روشنفکر نئوکلاسیک» نامید.[۱]

پروژه عمومی بزرگ پالادیو که اسکاموزی در مراحل اولیه ساخت آن را به ارث برد، تئاتر المپیکو در ویچنزا بود که پالادیو در ماه‌های آخر عمرش آن را طراحی کرده بود.

پانویس[ویرایش]

  1. Wittkower, recensione a Franco Barbieri, Vincenzo Scamozzi (Verona/Vicenza:Cassa di Risparmio) in The Burlington Magazine 95 No. 602 (May 1953), p. 171.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]