ویلهلم گوستلوف (کشتی)

"ویلهلم گاستلوف" به عنوان یک کشتی بیمارستانی. گدانسک، ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۹
پیشینه
مالک (آلمان)
نام:	MV Wilhelm Gustloff
نام‌گذاری:	ویلهلم گوستلوف
مالک:	جبهه کارگری آلمانی
کاربر:	خط هامبورگ-آمریکای جنوبی
بندر ثبت:	هامبورگ، آلمان
سازنده:	بلوم و ووس
هزینه:	۲۵ میلیون رایش مارک
شماره یارد کشتی:	۵۱۱
آب‌اندازی:	۱ اوت ۱۹۳۶
آغاز کار:	۵ مه ۱۹۳۷
به دست آورده شده:	۱۵ مارس ۱۹۳۸
شناسایی:	Radio ID (DJVZ)
سرنوشت:	مورد نیاز به کریگسمارینه on ۱ سپتامبر ۱۹۳۹
مالک
نام:	لازارتشیفD (کشتی بیمارستان D)
کاربر:	کریگسمارینه
به دست آورده شده:	۱ سپتامبر ۱۹۳۹
ورود به خدمت:	۲۲ سپتامبر ۱۹۳۹ – ۲۰ نوامبر ۱۹۴۰
وضعیت:	از ۲۰ نوامبر ۱۹۴۰ به پادگان‌های شناور تبدیل شد، شامل رنگ آمیزی مجدد از رنگ کشتی بیمارستانی به خاکستری معمولی دریایی.
مالک
نام:	Wilhelm Gustloff
کاربر:	کریگسمارینه
به دست آورده شده:	۲۰ نوامبر ۱۹۴۰
خروج از خدمت:	نوامبر ۱۹۴۰ – ژانویه ۱۹۴۵
سرنوشت:	Torpedoed and sunk ۳۰ ژانویه ۱۹۴۵
پی‌نوشت:	تا زمانی که کشتی به عنوان بخشی از عملیات هانیبال به خدمت فعال بازگردد، به عنوان پادگان شناور برای بخش دوم آموزش زیردریایی
مشخصات اصلی
کلاس و نوع:	کشتی گردشی
گنجایش:	25,484 GRT
درازا:	۲۰۸٫۵ متر (۶۸۴ فوت ۱ اینچ)
پهنا:	۲۳٫۵۹ متر (۷۷ فوت ۵ اینچ)
ارتفاع:	۵۶ متر (۱۸۳ فوت ۹ اینچ)
آبخور:	۶٫۵ متر (۲۱ فوت ۴ اینچ)
عرشه‌ها:	۵
نیرومحرکه نصب شده:	۹٬۵۰۰ اسب بخار (۷٬۱۰۰ کیلووات)
پیشرانه:	۴ × 8-cylinder ام آ ان موتور دیزلs ۲ × 4-blade propellers
سرعت:	۱۵٫۵ گره (۲۸٫۷ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۷٫۸ مایل بر ساعت)
برد:	۱۲٬۰۰۰ مایل دریایی (۲۲٬۰۰۰ کیلومتر) at ۱۵ گره (۲۸ کیلومتر بر ساعت؛ ۱۷ مایل بر ساعت)
ظرفیت:	۱٬۴۶۵ مسافر (as designed) در ۴۸۹ کابین: 248 two-bed 241 four-bed
خدمه:	417 cruise ship 20 officers, 145 enlisted (naval)
جنگ‌افزار:	۳ × ۱۰۵ میلیمتر (۴٫۱ اینچ) پدافند هوایی ۸ × ۲۰ میلیمتر (۰٫۷۹ اینچ) anti-aircraft توپ مسلسل

مدلی از کشتی ویلهلم گوست‌لوف در موزه دریایی لابو در شهر کیل در آلمان

ویلهلم گوستلوف (به آلمانی: Wilhelm Gustloff) نام یک کشتی مسافربری آلمانی است که در واپسین روزهای جنگ جهانی دوم در حالیکه مشغول تخلیه مهاجرین غیرنظامی، سربازان و پرسنل او-بوت‌های ورماخت بود، مورد هدف ۳ اژدر روسی قرار گرفت و غرق شد. در این رویداد نزدیک به ۹۴۰۰ نفر جان خود را از دست دادند.

تاریخچه

ساخت

ویلهلم گوست‌لوف نام یک کشتی مسافربری ساخته شده در بخش کشتی‌سازی شرکت بلهم آوند فوس در آلمان بود. نام این کشتی پس از کشته شدن رهبر تشکیلات حزب نازی کشور سوییس، ویلهلم گوست‌لوف، برگزیده شد. این کشتی در ۵ مه ۱۹۳۷ به آب انداخته شده، و وزنش نزدیک به ۲۴٬۰۰۰ تُن بود.

خدمت در طول جنگ

کشتی ویلهلم گوست‌لوف پیش از جنگ جهانی دوم و در تابستان سال ۱۹۳۹، پس از پیروزی نیروهای ملی‌گرای اسپانیا به فرماندهی فرانکو، وظیفه داشت تا نیروهای لژیون کندور را از اسپانیا به آلمان بازگرداند.

این کشتی پس از آن و در میان جنگ، همانند یک بیمارستان دریایی به کار گرفته شد و در نخستین مأموریت خود در دریای بالتیک، ۶۵۰ نفر از سربازان زخمی لهستانی را پذیرا شد.

آخرین سفر دریایی

سفر نهایی کشتی ویلهلم گوست‌لوف در واپسین روزهای جنگ دوم، در شب ۳۰ ژانویه ۱۹۴۵، با هدف تخلیه شهروندان غیرنظامی، سربازان نیروی دریایی آلمان و بسیاری از زخمیان جنگ که در پروس شرقی به محاصره نیروهای ارتش سرخ درآمده بودند، از بندر گوتن‌هافن به سوی شهر کیل بود. آمار مسافران کشتی عبارت بود از ۱۷۳ نفر خدمه، ۹۱۸ نفر افسر و پرسنل آموزشی و مردان یگان دوم زیردریایی آلمان، ۳۷۳ نفر پرسنل زن کمک رسان، ۱۶۲ نفر سرباز زخمی، و همچنین ۸٬۹۵۶ نفر مهاجر جنگ زده، که در کل شمار آنان نزدیک به ۱۰٬۵۸۲ نفر می‌رسید.

کشتی بخاطر همراه نبودن محافظان کافی، بزودی از سوی نیروهای شوروی شناسایی شد و زیردریایی اس-۱۳، به فرماندهی کاپیتان درجه سه الکساندر مارینسکو، سه اژدر به‌سویش شلیک کرد. مسافران کشتی و مهاجرین پس از انفجار با وحشت بسوی قایق‌های نجات روانه شدند. بسیاری از انفجار ناشی از سه اژدر و بسیاری دیگر در آبهای سرد و تاریک دریای بالتیک جان باختند. گزارشهای موجود از تلاش فراوان مادران برای نجات فرزندان و کشتگانی می‌گویند که نتوانسته بودند از جلیقه نجات استفاده کنند. کشتی در کمتر از ۴۵ دقیقه غرق شد و نیروهای آلمانی تلاش کردند تا سایر بازماندگان را نجات دهند. شمار کشتگان برپایه آمار موجود، نزدیک به ۹٬۳۴۳ مرد، زن و کودک است که گویای بزرگ‌ترین فقدان در تنها یک رویداد دریایی، در همه تاریخ دریانوردی جهان است.