ویتوریانو
| آلتاره دلا پاتریا | |
|---|---|
Altare della Patria / Vittoriano | |
 نمای کلی ویتوریانو در رم | |
 | |
| اطلاعات کلی | |
| گونه | یادبود ملی / موزه |
| سبک معماری | نئوکلاسیک |
| موقعیت | رم، پیازا ونتسیا |
| کشور | ایتالیا |
| مختصات | ۴۱°۵۳′۳۰″ شمالی ۱۲°۲۸′۵۶″ شرقی / ۴۱٫۸۹۱۶۷°شمالی ۱۲٫۴۸۲۲۲°شرقی |
| کلنگزنی | ۱۸۸۵ |
| گشایش | ۱۹۱۱ |
| تاریخ نوسازی | ۱۹۳۵ |
| جزئیات فنی | |
| مواد | سنگ مرمر بوتیچینو |
| طراحی و ساخت | |
| معمار | جوزپه ساکونی |
آلتاره دلا پاتریا (به ایتالیایی: Altare della Patria به معنای «قربانگاه میهن») که بیشتر با نام ویتوریانو (Vittoriano) شناخته میشود، بنای یادبود ملی ایتالیا در شهر رم است. این بنا به افتخار ویکتور امانوئل دوم، نخستین پادشاه ایتالیا متحد ساخته شد و نماد اتحاد ملی و تولد دولت مدرن ایتالیا به شمار میرود.[۱] این بنا علاوه بر یادبود ملی، جایگاه آرامگاه سرباز گمنام ایتالیا نیز هست که پس از جنگ جهانی اول به آن افزوده شد. امروزه ویتوریانو یکی از مهمترین نمادهای رم و محل برگزاری مراسم ملی ایتالیا بهشمار میآید.
تاریخچه
[ویرایش]ایدهٔ ساخت یادبودی برای بزرگداشت پادشاه ویکتور امانوئل دوم بلافاصله پس از مرگ او در ۱۸۷۸ مطرح شد. این پروژه قرار بود نمادی برای اتحاد ایتالیا و تقدیر از تلاشهای ریسورجیمنتو باشد. در سال ۱۸۸۵، طرح معمار ایتالیایی جوزپه ساکونی انتخاب شد و ساخت بنا در میدان پیازا ونتسیا آغاز گردید.[۲]
کار ساخت به دلیل ابعاد عظیم بنا و پیچیدگی فنی آن بیش از پنجاه سال طول کشید. بخش اصلی بنا در ۱۹۱۱، در پنجاهمین سالگرد اتحاد ایتالیا، افتتاح شد اما تکمیل نهایی آن تا سال ۱۹۳۵ ادامه یافت. هزینههای هنگفت و تخریب گستردهٔ محلههای قدیمی رم برای ساخت این بنا، در زمان خود بحثبرانگیز بود.[۱]
معماری
[ویرایش]
ویتریانو نمونهای برجسته از معماری نئوکلاسیک اواخر قرن نوزدهم است که با الهام از معابد رومی و یونانی ساخته شد. ویژگیهای اصلی بنا:
- استفاده از سنگ مرمر سفید بوتیچینو که از شمال ایتالیا آورده شد.
- پلکان عظیم مرکزی که به سکوی اصلی بنا میرسد.
- ستونبندی یونانی–رومی با بیش از ۱۶ ستون مرتفع در ایوان اصلی.
- مجسمههای متعدد از نمادهای ایتالیا، استانهای مختلف و الهههای اسطورهای.
- مجسمه سوارکاری ویکتور امانوئل دوم در مرکز بنا که از برنز ساخته شده و بیش از ۱۲ متر ارتفاع دارد.[۳]
آرامگاه سرباز گمنام
[ویرایش]در سال ۱۹۲۱، به منظور بزرگداشت کشتهشدگان جنگ جهانی اول، مقبرهٔ سرباز گمنام به بنای ویتوریانو افزوده شد. پیکر یک سرباز ناشناس که در نبردهای ایتالیا جان باخته بود، به این مکان منتقل و دفن شد. این آرامگاه دارای شعلهٔ جاویدان است و توسط دو سرباز گارد افتخار دائماً پاسداری میشود.[۴] آرامگاه سرباز گمنام امروز به نماد وحدت و فداکاری مردم ایتالیا تبدیل شده است و در روزهای ملی، مقامات بلندپایه در آن ادای احترام میکنند.
کارکرد فرهنگی و سیاسی
[ویرایش]ویتوریانو نه تنها یک یادمان تاریخی بلکه مکانی برای برگزاری آیینهای ملی و دولتی است. هر سال در روز جمهوری (۲ ژوئن)، رئیسجمهور ایتالیا و مقامات عالیرتبه با حضور در این مکان به سرباز گمنام ادای احترام میکنند. این بنا همچنین در طول تاریخ صحنهٔ رویدادهای سیاسی مهمی بوده است، از جمله گردهماییهای دوران فاشیسم و سخنرانیهای بنیو موسولینی.[۵]
موزهها و فضاهای داخلی
[ویرایش]درون ویتوریانو چندین موزه و نمایشگاه قرار دارد:
- موزه ریزورجیمنتو (Museo del Risorgimento) که به تاریخ اتحاد ایتالیا اختصاص دارد.
- تالارهای نمایشگاهی که به هنر، تاریخ نظامی و فرهنگ ایتالیا میپردازند.
- تراس پانورامیک که چشماندازی بینظیر از شهر رم ارائه میدهد.[۱]
نقد و مباحثات
[ویرایش]از آغاز ساخت تا امروز، ویتوریانو همواره موضوع بحث و جدل بوده است. مخالفان آن را «کیک عروسی سفید» یا «ماشین تایپ» مینامند و معتقدند که این بنا با مقیاس عظیم و رنگ سفیدش بافت تاریخی رم را بر هم زده است.[۶] با این حال، مدافعان ویتوریانو آن را سمبل اتحاد ایتالیا و نشانهای از فداکاری ملی میدانند. در دهههای اخیر، با بازسازی و نورپردازی بنا، تصویر عمومی از آن مثبتتر شده و اکنون یکی از محبوبترین جاذبههای گردشگری رم محسوب میشود.
تصاویر
[ویرایش]
.jpg)
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Vittoriano" (به ایتالیایی). Wikipedia IT. Retrieved 26 September 2025.
- ↑ Zucconi، Guido (۲۰۰۴). The Vittoriano: Symbol of Italy. Electa.
- ↑ Painter، Patricia (۱۹۹۹). Monuments of Rome. Mondadori.
- ↑ "Altare della Patria – Comune di Roma" (به ایتالیایی). Comune di Roma.
- ↑ Duggan، Christopher (۲۰۰۸). The Force of Destiny: A History of Italy Since 1796. Penguin.
- ↑ Bosworth، R.J.B. (۲۰۱۴). Italian Venice: A History.