وندی شرمن
وندی شرمن | |
|---|---|
.jpg) پرتره رسمی، ۲۰۲۱ | |
| ۲۱امین قائم مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا[۱] | |
| آغاز به کار ۱۳ آوریل ۲۰۲۱ همکار با برایان پی. مک‌کئون | |
| رئیس‌جمهور | جو بایدن |
| پس از | استیون بیگن |
| دوره مسئولیت کفیل: ۳ نوامبر ۲۰۱۴ – ۹ ژانویه ۲۰۱۵ | |
| رئیس‌جمهور | باراک اوباما |
| پس از | ویلیام برنز |
| پیش از | آنتونی بلینکن |
| معاون وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا در امور سیاسی | |
| دوره مسئولیت ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۱ – ۲ اکتبر ۲۰۱۵ | |
| رئیس‌جمهور | باراک اوباما |
| پس از | ویلیام برنز |
| پیش از | توماس شانون |
| مشاور وزارت امور خارجه ایالات متحده | |
| دوره مسئولیت ۶ اوت ۱۹۹۷ – ۲۰ ژانویه ۲۰۰۱ | |
| رئیس‌جمهور | بیل کلینتون |
| پس از | تیموتی ئی. ویرت |
| پیش از | فیلیپ زلیکو |
| دستیار وزیر امور خارجه در امور قانونگذاری | |
| دوره مسئولیت ۱۲ مه ۱۹۹۳ – ۲۹ مارس ۱۹۹۶ | |
| رئیس‌جمهور | بیل کلینتون |
| پس از | جانت جی. مولینز گریسوم |
| پیش از | باربارا لارکین |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۷ ژوئن ۱۹۴۹ (۷۴ سال) بالتیمور، مریلند، ایالات متحده آمریکا |
| حزب سیاسی | دموکرات |
| همسر(ان) | بروس استوکس |
| فرزندان | ۱ |
| تحصیلات | کالج اسمیت دانشگاه بوستون (بی‌ای) دانشگاه مریلند، بالتیمور (فوق‌لیسانس خدمات اجتماعی) |
وِندی روث شِرمن (به انگلیسی: Wendy Ruth Sherman) (زادهٔ ۷ ژوئن ۱۹۴۹) یک استاد دانشگاه و دیپلمات آمریکایی است که از آوریل ۲۰۲۱ به عنوان ۲۱امین قائم‌مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا خدمت می‌کند. او پیشتر از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۵، به عنوان معاون امور سیاسی وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا فعالیت کرده‌است. شرمن در زمان ریاست‌جمهوری بیل کلینتون رئیس هیئت مذاکره‌کننده هسته‌ای با کرهٔ شمالی بوده‌است.[۲]
با کناره‌گیری ویلیام برنز از قائم‌مقامی وزارت خارجه آمریکا، گمان‌های جدی دربارهٔ احتمال نامزدی وندی شرمن برای این سمت مطرح شده بود. نیویورک‌تایمز و برخی رسانه‌های دیگر نوشتند که جان کری، وزیر خارجه آمریکا، ترجیح می‌داد وندی شرمن به این سمت برسد. اما نهایتاً باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا، آنتونی بلینکن را برای این سمت پیشنهاد داد.[۳] در ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۵ توماس شانون جانشین وی شد.
در ۱۶ ژانویه ۲۰۲۱، رئیس‌جمهور جو بایدن رسماً شرمن را برای خدمت به عنوان قائم مقام وزیر خارجه ایالات متحده تحت ریاست آنتونی بلینکن اعلام کرد. در ۱۱ مارس ۲۰۲۱، نامزدی وی از جانب کمیته روابط خارجی سنا طرح شد. نامزدی شرمن در ۱۳ آوریل ۲۰۲۱ با ۵۶ رای موافق و ۴۲ رای مخالف در مجلس سنا به تصویب رسید. وی اولین زن در آمریکا است که در این سمت قرار می‌گیرد.[۴]
تحصیلات دانشگاهی[ویرایش]
شرمن در سال ۱۹۷۱ مدرک کارشناسی جامعه‌شناسی و مطالعات شهری خود را از دانشگاه بوستون اخذ و در ۱۹۷۶ کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی را از دانشگاه مریلند دریافت کرد.
اتهام ایرانی ستیزی[ویرایش]
وندی شرمن از خانواده ای یهودی متولد شد (مذاکره‌کننده ارشد آمریکا در مذاکرات هسته‌ای گروه ۵+۱ با ایران) در جمع سناتورهای آمریکایی زمانی که مورد سؤال قرار می‌گیرد که چرا باید به حسن روحانی اعتماد کنید خطاب به سناتورها می‌گوید که من به کسانی که با آن‌ها در مذاکرات دور یک میز می‌نشینم اعتماد نمی‌کنم[۵] و اضافه می‌کند ما می‌دانیم که «فریبکاری بخشی از دی‌ان‌ای است».[پانویس ۱][۶] این جمله باعث تعبیر اهانت‌آمیز بودن از سوی برخی محافل در داخل ایران و آمریکا گردید.[۷] جراید آمریکا در واکنش به این گفته خواستار توضیحات شفاف و واضح از سوی وزارت امور خارجه آمریکا شدند.[۸][۹] ماری هارف در پاسخ به آنان اظهار داشت «اگر منظورتان این است که ما گفته‌ایم که آقای روحانی از نظر وراثتی قابلیت راستگویی را ندارد در اشتباهید. برعکس ما خیلی از برخورد ایشان خرسندیم».[۵] همچنین در پرسشهای متعاقب خانم شرمن اظهار داشت که در مورد گفته او «سوءتفاهم پیش آمده‌است» و اینکه وجود این سوءتعبیر «نشان از بی‌اعتمادی طرفین به یکدیگر است».[پانویس ۲][۱۰]
این ماجرا در زمانی رخ داد که خانم شرمن تلاش در متوقف کردن تحریمهای جدید علیه ایران از سوی کنگره آمریکا داشت.[۱۱]
زندگی شخصی[ویرایش]
شرمن در خانواده یهودی نیویورک بزرگ شد و به عنوان یکی از یهودیان طرفدار اسرائیل شناخته می‌شود. او با Bruce Stokes روزنامه‌نگار از مرکز تحقیقات پیو ازدواج کرد.[۱۲]
کناره‌گیری[ویرایش]
مدتی پس از پایان مذاکرات هسته‌ای ایران، وندی شرمن اعلام کرد که در ماه اکتبر وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا را ترک می‌کند، و برای تدریس راهی دانشگاه هاروارد می‌شود.[۱۳] ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۵ کاخ سفید رسماً اعلام کرد که توماس شانون دوم اکتبر جانشین وندی شرمن در پست معاون سیاسی وزارت خارجه خواهد شد.[۲]
آثار[ویرایش]
خاطرات شرمن از سال‌هایی که در وزارت امور خارجه آمریکا مشغول به کار بوده‌است در کتابی با نام Not For The Faint of Heart: Lessons in Courage, Power and Persistence منتشر شده‌است.[۱۴] این کتاب در ایران با عنوان بدون هراس ترجمه شده‌است.
جستارهای وابسته[ویرایش]
یادداشت‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ وندی شرمن معاون وزیر امور خارجه آمریکا شد
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ توماس شانون جانشین وندی شرمن شد
- ↑ «کاخ سفید تونی بلینکن را برای نفر دوم وزارت خارجه آمریکا پیشنهاد کرد"». بی‌بی‌سی فارسی.
- ↑ «Senate Session, Part 2 | C-SPAN.org». www.c-span.org (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۴-۱۴.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ http://www.csmonitor.com/World/Security-Watch/2013/1023/Iranian-hardliners-sic-media-on-top-US-nuclear-negotiator
- ↑ Iran nuclear talks: Congress is the elephant at the negotiating table
- ↑ The Comment That Offended Iranians More Than a Nuclear Threat
- ↑ State Department double-talk on Iran
- ↑ The Role of 'Deceptive DNA' in the US-Iran Talks
- ↑ VOA Exclusive: State Department says “Time for a Pause” on Iran Sanctions
- ↑ Bret Stephens: How Not to Negotiate With Iran - WSJ
- ↑ Merle Lefkoff (November 26, 2013). "Two Women, Catherine Ashton and Wendy Sherman, Key Shapers of Iran Deal". Foreign Policy In Focus. Retrieved November 4, 2014.
- ↑ «شرمن به هاروارد می‌رود». خبرگزاری جمهوری‌اسلامی.
- ↑ «Amb. Wendy Sherman's "Not for the Faint of Heart"». دانشگاه هاروارد.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Wendy Sherman». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ آبان ۱۳۹۲.
- اعضای شورای روابط خارجی
- افراد آمریکایی یهودیتبار
- افراد زنده
- دانشآموختگان دانشگاه بوستون
- دانشآموختگان دانشگاه مریلند در کالج پارک
- دستیاران وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا
- دیپلماتهای اهل ایالات متحده آمریکا
- دیپلماتهای زن اهل ایالات متحده آمریکا
- زادگان ۱۹۴۹ (میلادی)
- زنان سده ۲۱ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- کارکنان دولت اوباما
- کارکنان دولت کلینتون
- معاونان امور سیاسی وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا
- یهودیان آمریکایی سده ۲۰ (میلادی)
- یهودیان آمریکایی سده ۲۱ (میلادی)
- یهودیان اهل ایالات متحده آمریکا
- استادان دانشگاه زن اهل ایالات متحده آمریکا