پرش به محتوا

ولید بن عتبه بن ابی‌سفیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ولید بن عتبه بن ابی‌سفیان برادرزاده معاویه بود که از سال ۵٧ ه.ق حاکم مدینه بود.[۱]

ولید بن عتبه بن ابی‌سفیان
زادهٔ
شناخته‌شده
برای
حاکم مدینه
همسر(ها)لبابه بنت عبدالله بن عباس بن عبدالمطلب
رمله بنت معاویه بن ابی‌سفیان
مثیله بنت ابی‌مرخ بن عابد
میمونه بنت صخره بن ابی‌سفیان
عایشه بنت ابان بن عثمان
عاتکه بنت عمر بن ابی‌سفیان
فرزندان قاسم ، محمد ، حصین ، عثمان ، عمرو ، عتبه، معاویه،عبدالعزی ، یزید ،حارث، عبدالله،فاخته، صفیه، ام‌حارث الکبری ، میمونه،دره، ام‌حارث الصغری ، عاتکه
والدینعتبه بن ابی‌سفیان (پدر)
فاخته بنت عبد (مادر)
خویشاوندانابی‌سفیان(پدربزرگ)
معاویه (عمو)
ام حبیبه( عمه)
عبدالله بن عباس ( پدر زن)
خانوادهعبدشمس
اموی

زندگی نامه

[ویرایش]

بلافاصله پس از مرگ معاویه در ۱۶ رجب ه‍.ق/۲۲ آوریل ۶۸۰ م،[۲] یزید به ولید بن عتبه، حاکم مدینه، فرمان داد تا امور مربوط به گرفتن بیعت را مدیریت کند. هدف یزید، در دست گرفتن اوضاع شهر پیش از اطلاع اهالی آن از مرگ معاویه نبود و یزید به‌ویژه در مورد دو رقیب خود در خلافت، حسین بن علی و عبدالله بن زبیر که پیش‌تر از بیعت کردن سرباز زده بودند نگران بود.[۳] ولید بن عتبه، حسین و عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر[۴] را در ساعت غیرمعمول به قصر حکومتی فراخواند تا آنان را مجبور به بیعت با یزید کند. به‌گفتهٔ والیری حسین به همراه پیروانش به قصر آمد و مرگ معاویه را تسلیت گفت[۵] اما بیعت پنهانی با یزید را به بهانه اینکه بیعت باید در ملاء‌عام باشد،[۶][۷] دو روز به تعویق انداخت[۸] ولید که تمایلی به درگیری با حسین نداشت، پذیرفت.[۹][۱۰] اما مروان که می‌دانست اگر حسین از جلسه خارج شود، دیگر بدون جنگ نمی‌توان به او دست یافت، به ولید گفته بود که حسین را زندانی کند تا بیعت نماید درغیراین‌صورت سریعاً همان‌جا او را بکشد.[۱۱]

به علت این کوتاهی، یزید او را از مدینه فراخواند. اما مجدداً در سال ۶۲ هجری به عنوان حاکم مدینه منصوب کرد.[۱۲]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. «ولید ابن عتبه». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۲ فوریه ۲۰۱۹.
  2. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica.
  3. Haider, “al-Ḥusayn b. ʿAlī b. Abī Ṭālib”, EoI.
  4. Madelung, “Ḥosayn b. ʿAli i. Life”, Iranica.
  5. Vaglieri, “al–Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EoI.
  6. Vaglieri, “al–Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EoI.
  7. بهرامیان، «حسین (ع)، امام»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۶۶۷.
  8. Vaglieri, “al–Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EoI.
  9. بهرامیان، «حسین (ع)، امام»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۶۶۷.
  10. Vaglieri, “al–Ḥusayn b. 'Alī b. Abī Ṭālib”, EoI.
  11. بهرامیان، «حسین (ع)، امام»، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ۶۶۷.
  12. «ولید ابن عتبه». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ فوریه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۲ فوریه ۲۰۱۹.