ولودیمیر زلنسکی

ویرایش پیوندها
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
این نام از رسم نام‌گذاری اسلاوی شرقی تبعیت می‌کند؛ الکساندرویچ پدرنامی؛ و زلنسکی نام خانوادگی است.
ولودیمیر زلنسکی
Володимир Зеленський
زلنسکی در سال ۲۰۲۳
ششمین رئیس‌جمهور اوکراین
آغاز به کار
۲۰ مه ۲۰۱۹
نخست‌وزیرولادیمیر گرویسمن
اولکسی هونچاروک
دنیز شمیهال
پس ازپترو پروشنکو
اطلاعات شخصی
زاده
ولودیمیر الکساندرویچ زلنسکی

۲۵ ژانویهٔ ۱۹۷۸ ‏(۴۶ سال)
کریفیی ریه، جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی
(اکنون در اوکراین)
حزب سیاسیمستقل[۱]
دیگر عضویت‌های سیاسیپیشکار مردم (۲۰۱۸–اکنون)
همسر(ان)اولنا زلنسکا
(ا. ۲۰۰۳)
فرزندان۲
والدینالکساندر زلنسکی (پدر)
اقامتگاهکاخ مارینسکی
تحصیلاتدانشگاه ملی اقتصاد کیف (ال‌ال‌ام)
پیشه
  • سیاستمدار
  • بازیگر
  • کمدین
امضا
وبگاه

ولودیمیر الکساندرویچ زلنسکی (به اوکراینی: Володимир Олександрович Зеленський؛ زادهٔ ۲۵ ژانویهٔ ۱۹۷۸) سیاستمدار و بازیگر و کمدین سابق اوکراینی است که از سال ۲۰۱۹ به‌عنوان ششمین رئیس‌جمهور اوکراین مشغول به فعالیت است.[۲][۳]

زلنسکی در کریفیی ریه منطقه‌ای روسی‌زبان در نواحی مرکزی اوکراین بزرگ شد.[۴] قبل از بازیگری مدرک حقوق خود را از دانشگاه ملی اقتصاد کی‌یف گرفت. سپس فعالیت کمدی را دنبال کرد و یک شرکت تولید فیلم و سریال به‌نام کوارتال ۹۵ تأسیس کرد که فیلم‌ها، کارتون‌ها و برنامه‌های تلویزیونی از جمله خادم ملت را ساخته، و در آن نقش رئیس‌جمهور اوکراین را ایفا کرده‌است. این مجموعه از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ پخش شد، و از سوی مخاطبان با استقبال بالایی همراه بود. در پی تأثیر رسانه‌ای این مجموعه تلویزیونی بر جامعه، یک حزب سیاسی با نام همین مجموعه در مارس ۲۰۱۸ توسط کارکنان کوارتال ۹۵ تأسیس شد.[۵][۶]

زلنسکی در طول مبارزات انتخاباتی خود وعده داد که به درگیری طولانی‌مدت اوکراین با روسیه پایان دهد و تلاش کرد با ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، گفتگو کند.[۷] دولت او در سال ۲۰۲۱ با تشدید تنش‌ها با روسیه مواجه شد که به آغاز تهاجم تمام‌عیار روسیه در فوریهٔ ۲۰۲۲ منجر شد. استراتژی زلنسکی این بود که مردم اوکراین را آرام کند و به جامعه بین‌المللی اطمینان دهد که اوکراین به‌دنبال اقدام متقابل نیست.[۸] او در ابتدا از هشدارهای جنگ قریب‌الوقوع فاصله گرفت، و سپس خواستار تضمین‌های امنیتی و حمایت نظامی از ناتو برای «مقاومت» شد.[۴] پس از آغاز تهاجم، زلنسکی در سراسر اوکراین حکومت نظامی و بسیج عمومی نیروهای مسلح اعلام کرد. رهبری او در طول بحران ستایش گستردۀ جوامع بین‌الملل را به همراه داشت و او به عنوان نماد مقاومت اوکراین توصیف شده‌است.[۹][۱۰] زلنسکی از سوی تایم به‌عنوان شخص سال ۲۰۲۲ نام گرفت و نظرسنجی‌های اوکراین او را بزرگ‌ترین رئیس‌جمهور این کشور رتبه‌بندی کرده‌اند.[۱۱][۱۲][۱۳][۱۴]

زندگی[ویرایش]

ولودیمیر اولکساندروویچ زلنسکی از پدر و مادری یهودی در ۲۵ ژانویهٔ ۱۹۷۸ در کریفیی ریه، آن زمان در جمهوری شوروی سوسیالیستی اوکراین به دنیا آمد.[۱۵][۱۶][۱۷][۱۸] پدر او، الکساندر زلنسکی، استاد و رئیس بخش سایبرنتیک و سخت‌افزار محاسباتی در مؤسسه اقتصاد کریفیی ریه است. مادرش ریما زلنسکا، قبلاً به عنوان مهندس، کار می‌کرد.

پدربزرگش، سمیون ایوانوویچ زلنسکی، در طول جنگ جهانی دوم در ارتش سرخ (در بخش تفنگ موتوری گارد ۵۷) خدمت می‌کرد. سمیون و سه برادر بزرگترش در هولوکاست کشته شدند.[۱۹]

قبل از شروع مدرسه ابتدایی زلنسکی به مدت چهار سال به دلیل کار پدرش در شهر اردنت مغولستان زندگی کرد. او در ۱۶ سالگی در آزمون زبان انگلیسی قبول و برای تحصیل در اسرائیل کمک هزینه تحصیلی دریافت کرد، اما پدرش به او اجازه نداد. او بعداً مدرک حقوق را از مؤسسه اقتصاد کریفیی ریه گرفت، سپس بخشی از دانشگاه ملی اقتصاد کیف و اکنون بخشی از دانشگاه ملی کریفیی ریه است، اما او در زمینه حقوقی تجربهٔ چندانی ندارد.[۲۰][۲۱]

فعالیت سیاسی[ویرایش]

انتخابات ریاست‌جمهوری اوکراین ۲۰۱۹[ویرایش]

زلنسکی در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸ هم‌زمان با سخنرانی سال نو میلادی رئیس‌جمهور این کشور پترو پروشنکو در کانال تلویزیونی ۱+۱، نامزدی خود را برای انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۹ اوکراین اعلام کرد. او پیشتر در سیاست فردی ناشناخته بود؛ اما پیش از انتخابات به یکی از پیشتازان نظرسنجی‌ها تبدیل شد. او با کسب ۷۳٫۲ درصد آرا در دور دوم انتخابات پترو پروشنکو را شکست داد و رئیس‌جمهور اوکراین شد. او خود را چهره‌ای ضد تشکیلات و ضد فساد معرفی می‌کند، بااین‌حال به عوام‌گرایی (پوپولیسم) شناخته نمی‌شود. بخش عمده کمپین انتخاباتی زلنسکی در شبکه‌های اجتماعی انجام گرفت که توانست رأی رأی‌دهندگان جوان را از آن خود کند. وی همچنین با پرهیز نکردن از سخن گفتن به زبان روسی حمایت شهروندان روس‌تبار شرق اوکراین را به‌دست‌آورد.[۲۲]

رئیس‌جمهور اوکراین[ویرایش]

زلنسکی در مقام رئیس‌جمهور، مدافع ایجاد دولت الکترونیک و نیز همبستگی میان جمعیت اوکراینی‌زبان و روسی‌زبان اوکراین بوده‌است. او در روابط عمومی و ارتباطات مردمی از شبکه‌های اجتماعی، خصوصاً اینستاگرام بهره می‌گیرد. حزب او در انتخابات پارلمانی اوکراین (۲۰۱۹)، که کوتاه‌زمانی پس از مراسم تحلیف وی برگزار شد، پیروزی قاطعی به دست آورد. از فعالیت‌های زلنسکی در دورهٔ ریاست جمهوری‌اش، لغو مصونیت قانونی اعضای مجلس اعلای اوکراین، مقابله با دنیاگیری کووید-۱۹ و رکود اقتصادی متعاقب آن، و پیشرفت‌هایی در مقابله با فساد در اوکراین بوده‌است.

از وعده‌های انتخاباتی زلنسکی پایان‌دادن به تنش طولانی‌مدت میان اوکراین و روسیه بود، و در این راه او کوشید باب گفتگو با رئیس‌جمهور روسیه، ولادیمیر پوتین، را باز کند. با این حال دولت زلنسکی در ۲۰۲۱ با تنش فزاینده با روسیه مواجه شد، که نهایتاً به تهاجم تمام‌عیار روسیه به اوکراین در فوریه ۲۰۲۲ انجامید. استراتژی زلنسکی در مواجهه با اوج‌گیری تهدید نظامی روسیه، آرامش‌دادن به مردم اوکراین و مطمئن‌ساختن جامعهٔ جهانی از عدم تلافی‌جویی اوکراین بوده‌است. در ابتدای کار درعین حال که برای مقابله با تهدیدات روسیه به دنبال دریافت تضمین‌های امنیتی و حمایت نظامی از ناتو بود، از صدور اخطار بروز فوری جنگ پرهیز می‌کرد.

تهاجم روسیه به اوکراین[ویرایش]

زلنسکی پس از حمله ۲۰۲۲ روسیه به اوکراین در سراسر اوکراین وضعیت حکومت نظامی اعلام، و فرمان بسیج عمومی نیروهای مسلح را صادر کرد. توان رهبری او در این بحران، تحسین جهانیان را برانگیخته، و او را به نماد مقاومت اوکراین مبدل کرده‌است. ولودیمیر زلنسکی همچون رؤسای جمهور برخی از کشورها که آمادهٔ فرار از کشور خود در مواقع جنگ و تهاجم نظامی هستند نبود. زلنسکی علی‌رغم پیشنهاد دولت آمریکا مبنی بر خروج اضطراری خود و اطرافیانش در روز هفتم جنگ، این پیشنهاد را رد کرده و بر مقاومت در برابر تهاجم نظامی روسیه تأکید کرد.

زندگی شخصی[ویرایش]

زلنسکی در سپتامبر ۲۰۰۳ با هم‌کلاسی مدرسه خود، اولنا زلنسکا ازدواج کرد، دختر این زوج، «اولکساندرا»، در ژوئیهٔ ۲۰۰۴، و پسرشان، «کریلو»، در ژانویهٔ ۲۰۱۳ به‌دنیا آمد. در سال ۲۰۱۴ دختر آن‌ها در نقش ساشا درفیلم 8New Dates که نقش دختر قهرمان داستان بود را بازی کرد. همچنین در سال ۲۰۱۶، او در نمایش The Comedy Comet Company Comedy's Kids شرکت کرد و ۵۰٬۰۰۰ گریونا برد.[۲۳]

زبان اول ولودیمیر زلنسکی روسی است، و او همچنین به زبان‌های اوکراینی و انگلیسی مسلط است. دارایی‌های او در سال ۲۰۱۸ حدود ۳۷ میلیون گریونا (حدود ۱٫۵ میلیون دلار آمریکا) تخمین زده شد.[۲۴]

فعالیت در صنعت سرگرمی[ویرایش]

زلنسکی در ۱۷ سالگی به همراه تیم منطقه‌ای خود در رقابت‌های کمدی KVN در روسیه شرکت کرد. چندی بعد به عضویت در تیم کشوری اوکراین دعوت شد و به همراه آن در لیگ برتر KVN شرکت کرد که نهایتاً در ۱۹۹۷ برندهٔ این مسابقات شدند. زلنسکی در همین سال گروه کوارتال ۹۵ را تشکیل داد و رهبری آن را به عهده گرفت. کوارتال ۹۵ از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۳ در لیگ برتر شرکت داشت و اعضای آن، اوقات زیادی را در مسکو می‌گذراندند و مرتباً در روسیه و جمهوری‌های استقلال‌یافتهٔ شوروی سابق به اجرای برنامه می‌پرداختند. کوارتال ۹۵ از سال ۲۰۰۳ شروع به تولید برنامه‌های تلویزیونی برای کانال ۱+۱ اوکراین کرد، و در ۲۰۰۵ به کانال اوکراینی دیگری به نام اینتر تی‌وی پیوست.

زلنسکی در ۲۰۰۸ در فیلمی سینمایی با عنوان عشق در شهر بزرگ و در دنبالهٔ آن عشق در شهر بزرگ ۲ بازی کرد. او فعالیت سینمایی خود را با فیلم عاشقانهٔ اداری. زمانهٔ ما (۲۰۱۱)، و رژوسکی در برابر ناپلئون (۲۰۱۲) پی گرفت. عشق در شهر بزرگ ۳ در ژانویهٔ ۲۰۱۴ پخش شد. زلنسکی نقش اصلی فیلم ۸ قرار اول (۲۰۱۲) و دنباله‌های آن را که در ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ تولید شدند، بر عهده داشت. او همچنین صداپیشهٔ شخصیت خرسی به نام پدینگتون در نسخهٔ دوبلهٔ اوکراینی انیمیشن خرس پدینگتون (۲۰۱۴) و پدینگتون ۲ (۲۰۱۷) بوده‌است.

زلنسکی از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۲ عضو هیئت مدیره و تهیه‌کنندهٔ کانال تلویزیونی اینتر بوده‌است.

در اوت ۲۰۱۴ زلنسکی مخالفت خود را با تصمیم وزارت فرهنگ اوکراین برای ممنوع‌الکار و ممنوع‌التصویر کردن هنرمندان روسی (در پی اشغال کریمه از سوی روسیه) اعلام کرد. این تصمیم از ۲۰۱۵ عملی شد، و اوکراین فعالیت هنرمندان و عرضهٔ محصولات فرهنگی روسی را در این کشور ممنوع کرد. به این ترتیب در ۲۰۱۸ نمایش کمدی رمانتیک عشق در شهر بزرگ ۲ که زلنسکی در آن ایفای نقش کرده بود، در اوکراین ممنوع شد.

از سوی دیگر وقتی رسانه‌های اوکراین خبر دادند که گروه کوارتال ۹۵ طی جنگ در دونباس مبلغ ۱ میلیون گریونا به ارتش اوکراین کمک کرده‌است، برخی از سیاستمداران و هنرمندان روس، خواستار ممنوعیت عرضهٔ آثار زلنسکی در روسیه شدند. با این حال زلنسکی بار دیگر علیه تصمیم وزارت فرهنگ اوکراین برای ممنوعیت فعالیت هنرمندان روسی در اوکراین، اعلام موضع کرد.

در ۲۰۱۵ زلنسکی نقش اول سریال تلویزیونی خادم ملت را بر عهده گرفت، که در آن، نقش رئیس‌جمهور اوکراین را بازی می‌کرد. در این سریال، زلنسکی معلم تاریخ سی و اندی سالهٔ دبیرستان است؛ تصادفاً ویدئویی از او در یوتیوب منتشر می‌شود که در آن خشمگینانه علیه فساد دولتی در اوکراین اعتراض می‌کند؛ این ویدئو به سرعت میان کاربران منتشر و محبوب می‌شود و نهایتاً موجب پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری اوکراین می‌شود.

سریال کمدی Svaty (والدین عروس و داماد) که زلنسکی هم در آن نقش داشت در سال ۲۰۱۷ در اوکراین ممنوع شد، اما در مارس ۲۰۱۹ این ممنوعیت برداشته شد.

بیشتر آثار سینمایی و تلویزیونی که زلنسکی در آن نقش داشته به زبان روسی بوده‌است. اولین نقشی که به زبان اوکراینی ایفا کرد کمدی رمانتیک من، تو، او بوده که در دسامبر ۲۰۱۸ پخش شد. نسخهٔ اول فیلمنامه به اوکراینی نوشته شده بود اما به خاطر حضور بازیگر لیتوانیایی آگنه گرودیته به روسی ترجمه شد، سپس فیلم به اوکراینی دوبله و پخش شد.

رسوایی مدارک پاندورا[ویرایش]

نام ولودیمیر زلنسکی در اسناد پاندورا (در لیستی که توسط کنسرسیوم بین‌المللی روزنامه‌نگاران پژوهشی در ۳ اکتبر ۲۰۲۱ منتشر شد) به‌عنوان اختلاسگر ثبت شده. ر ک از کلپتوکرات تا قهرمان. فهرست افراد نام‌برده‌شده در اسناد پاندورا. دراکتبر ۲۰۲۱، اسناد پاندورا فاش کردند که زلنسکی و دستیار ارشد او ایوان باکانوف (رئیس سرویس امنیتی اوکراین)، شبکه ای از شرکت‌های فراساحلی (مراکز مالی فراساحلی) را در جزایر ویرجین بریتانیا، قبرس و بلیز راه اندازی کرده‌اند. این شرکت‌ها شامل برخی از صاحبان املاک گران‌قیمت در لندن هستند. طبق یافته‌های مدارک پاندورا، زلنسکی در یک مورد ۴۱ میلیون دلار از اولیگارش و بانک دار اوکراینی ایهور کولوموجسکی (که خود متهم به اختلاس ۵/۵ میلیارد دلاری است) به عنوان حق‌السکوت دریافت کرده‌است. در اسناد پاندورا اتهامات بیشتری در رابطه با شخص زلنسکی ثبت شده.

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Зеленський Володимир Олександрович" (به روسی). ЦВК Украины. Retrieved 2019-01-30.
  2. ↑ "Ukraine's Volodymyr Zelenskyy: From comedian to national hero". Deutsche Welle. Retrieved 27 February 2022.
  3. ↑ «بازیگر کمدی تلویزیون پیشتاز انتخابات ریاست‌جمهوری اوکراین است». رادیو فردا. ۱۱ فروردین ۱۳۹۸.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Seibt, Sébastian (18 February 2022). "Military tactics: Zelensky plays both sides in Ukrainian crisis". France 24 (به انگلیسی). Archived from the original on 18 February 2022. Retrieved 19 February 2022.
  5. ↑ (اوکراینی) Lawyer Zelensky has registered a new political party "Servant of the people", Ukrainian Independent Information Agency (3 December 2017)
  6. ↑ (اوکراینی) The boundary of a joke. How Zelensky prepares for the election, Ukrayinska Pravda (25 October 2018)
  7. ↑ Lutsevych, Orysia (16 November 2021). "Ukraine still backs Zelenskyy despite slow progress". Chatham House (به انگلیسی). Archived from the original on 17 November 2021. Retrieved 19 February 2022.
  8. ↑ "Conflict in Ukraine". Global Conflict Tracker (به انگلیسی). Archived from the original on 23 February 2022. Retrieved 23 February 2022.
  9. ↑ Ledwidge, Frank (3 March 2022). "Ukraine war: what are Russia's strategic aims and how effectively are they achieving them?". The Conversation (به انگلیسی). Archived from the original on 4 March 2022. Retrieved 3 March 2022.
  10. ↑ "The courage of Ukraine's unlikely wartime leader". Financial Times. 15 March 2022. Archived from the original on 17 March 2022. Retrieved 15 March 2022.
  11. ↑ "Українці визначилися з "найкращим президентом" в історії країни - Рейтинг". LIGA (به روسی). 2020-05-18. Archived from the original on 28 May 2020. Retrieved 2020-08-10.
  12. ↑ "Як змінювався рівень довіри та підтримки Зеленського та його попередників (оновлено)". Слово і Діло (به اوکراینی). Retrieved 2022-05-11.
  13. ↑ "Оцінка президентів: найбільше довіряють Зеленському, найкращим вважають Кучму". Українська правда (به اوکراینی). Retrieved 2022-05-11.
  14. ↑ "Історія президентів України в семи актах - Центр спільних дій". Сentreua (به اوکراینی). 2021-12-01. Retrieved 2022-05-13.
  15. ↑ "ethnic Ukrainian father's farer's medal certificate" (به روسی). Archived from the original on 11 June 2020. Retrieved 12 October 2019.
  16. ↑ Зеленский Владимир (به روسی). Archived from the original on 2 January 2019. Retrieved 2 January 2019.
  17. ↑ Jewish comic who plays Ukraine president on TV leads Ukraine’s presidential race بایگانی‌شده در ۳۱ مارس ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine, The Times of Israel (13 March 2019).
  18. ↑ Higgins, Andrew (24 April 2019). "Ukraine's Newly Elected President Is Jewish. So Is Its Prime Minister. Not All Jews There Are Pleased". The New York Times. ISSN 0362-4331. Archived from the original on 25 April 2019. Retrieved 25 April 2019.
  19. ↑ "Zelenskiy: contribution of Ukrainians in victory over Nazism huge". Kyiv Post. Interfax-Ukraine. 9 May 2019.
  20. ↑ Зеленский Владимир (به روسی). Archived from the original on 2 January 2019. Retrieved 2 January 2019.
  21. ↑ (به اوکراینی) Zelensky announced his decision to go to the presidency (video) بایگانی‌شده در ۲۷ مارس ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine, UNIAN (1 January 2019)
  22. ↑ «انتخابات اوکراین؛ کمدین زلنسکی 'برنده' انتخابات ریاست جمهوری شده‌است». BBC News فارسی. ۲۰۱۹-۰۴-۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۴-۲۱.
  23. ↑ Зеленский Владимир (به روسی). Archived from the original on 2 January 2019. Retrieved 2 January 2019.
  24. ↑ "Рух Чесно: У 2018 році Зеленський збільшив свої статки на 6 млн грн". Українська правда. Archived from the original on 21 May 2019. Retrieved 22 May 2019.

پیوند به بیرون[ویرایش]

مناصب سیاسی
پیشین:
پترو پروشنکو 		رئیس‌جمهور اوکراین
۲۰۱۹–اکنون 		در حال تصدی
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ولودیمیر_زلنسکی&oldid=39098444»