پرش به محتوا

وزیر فرهنگ (ایران)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

وزارت فرهنگ نام وزارتخانه‌ای در ایران بود که پس از تفکیک از وزارت معارف، اوقاف و صنایع مستظرفه در سال ۱۳۲۴ ایجاد شد. در آذر ۱۳۴۳ این وزارتخانه به دو نهاد مستقل تقسیم شد: یکی «وزارت فرهنگ و هنر» و دیگری «وزارت آموزش و پرورش».[۱] نام «آموزش و پرورش» نخستین بار به پیشنهاد محمد دکتر جهانشاهی وزیر وقت فرهنگ در دهه ۱۳۴۰ انتخاب شد.[۲]

فهرست وزرای آموزش و پرورش در دوران پهلوی

[ویرایش]

پس از تأسیس وزارت آموزش و پرورش در آذر ۱۳۴۳، وزرای زیر تا انقلاب ۱۳۵۷ تصدی این وزارتخانه را بر عهده داشتند:

ردیف نام وزیر آغاز تصدی پایان تصدی نخست‌وزیر مربوط
۱ هادی هدایتی ۱۵ آذر ۱۳۴۳ ۶ شهریور ۱۳۴۷ امیرعباس هویدا
۲ فرخ‌رو پارسای ۶ شهریور ۱۳۴۷ ۷ اردیبهشت ۱۳۵۳ امیرعباس هویدا
۳ احمد هوشنگ شریفی ۷ اردیبهشت ۱۳۵۳ ۱۳ آبان ۱۳۵۵ امیرعباس هویدا
۴ منوچهر گنجی ۱۳ آبان ۱۳۵۵ ۱۴ آبان ۱۳۵۷ جمشید آموزگار / جعفر شریف‌امامی
- کمال حبیب‌اللهی (سرپرست) ۱۵ آبان ۱۳۵۷ آبان ۱۳۵۷ غلامرضا ازهاری
۵ محمدرضا عاملی تهرانی آبان ۱۳۵۷ ۱۶ دی ۱۳۵۷ غلامرضا ازهاری / شاپور بختیار
۶ محمدامین ریاحی ۱۶ دی ۱۳۵۷ ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ شاپور بختیار

وزیر برجسته: فرخ‌رو پارسای

[ویرایش]

یکی از شاخص‌ترین وزرای آموزش و پرورش در دوران پهلوی، فرخ‌رو پارسا بود که نخستین وزیر زن ایران محسوب می‌شود. او از شهریور ۱۳۴۷ تا اردیبهشت ۱۳۵۳ در این سمت حضور داشت و در تاریخ سیاسی ایران نقش نمادین ایفا کرد وی پس از انقلاب اسلامی ایران دستگیر و اعدام شد.[۳][۴]

منابع

[ویرایش]
  1. تاریخچه وزارت فرهنگ و آموزش و پرورش، پایگاه مرکز اسناد تاریخی
  2. تاریخچه پیدایش نام آموزش و پرورش، خبرگزاری پانا
  3. معرفی فرخ‌رو پارسای، پایگاه تاریخ اسناد ایران
  4. بی‌بی‌سی، ندا سانیچ. «‮ايران‬ - ‭BBC ‮فارسی‬ - ‮زنانی که تاریخ ایران را تغییر دادند‬». www.bbc.co.uk. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۸-۲۰.

پیوند به بیرون

[ویرایش]