وزارت امور خارجه جمهوری خلق چین
中华人民共和国外交部 Zhōnghuá Rénmín Gònghéguó Wàijiāobù | |
دید کلی سازمان | |
---|---|
بنیانگذاری | سپتامبر ۱۹۵۴ |
سازمان پیشین |
|
گونهٔ سازمان | بخش مؤسس شورای دولتی (بخش اجرایی در سطح کابینه) |
حوزهٔ قدرت | دولت چین |
ستاد | خیابان چائویانگمن جنوبی، شماره ۲, ناحیه چاویانگ، پکن |
وزیر مسئول | |
سازمانهای اجرایی |
|
سازمان بالادست | شورای دولتی |
وبگاه |
این مقاله بخشی از این مجموعه است: سیاست و دولت چین |
وزارت امور خارجه جمهوری خلق چین (به چینی: 中华人民共和国外交部) یکمین اداره اجرایی شورای دولتی جمهوری خلق چین است که مسئول روابط خارجی و رسیدگی به امور دیپلماتیک بین جمهوری خلق چین و سایر دولتهای سراسر جهان است.
این وزارتخانه توسط وزیر امور خارجه، کین جانگ که نماینده اصلی چین در خارج از کشور است، هدایت میشود.[۱] دفتر مرکزی این وزارتخانه در منطقه چاویانگ، پکن، محله دیپلماتیک اولیه کشور مستقر است.[۲]
وظایف اصلی وزارت خارجه شامل تدوین سیاست خارجی، اداره نمایندگیهای دیپلماتیک کشور، نمایندگی از منافع چین در سازمان ملل، مذاکره در مورد معاهدات و موافقتنامههای خارجی و مشاوره به شورای دولتی در امور خارجی است. این وزارتخانه تابع کمیسیون مرکزی امور خارجه است که در مورد سیاستگذاری تصمیمگیری میکند و توسط دبیرکل حزب کمونیست چین رهبری میشود. سیاستهای خارجی مربوط به جمهوری چین تحت صلاحیت اداره امور تایوان قرار دارد. از سال ۲۰۱۹، این وزارتخانه دارای بزرگترین شبکه دیپلماتیک در جهان با ۲۷۶ سفارت و کنسولگری است.[۳]
پیشینه
[ویرایش]در ۱ اکتبر ۱۹۴۹، بر اساس اداره روابط خارجی کمیته مرکزی حزب کمونیست چین، دولت مرکزی خلق جمهوری خلق چین تأسیس و بعد از آن وزارت امور خارجه دولت مرکزی خلق چین تأسیس شد. جئو ئن لای در همان روز اولین سند دیپلماتیک جمهوری خلق چین را امضاء و تصریح کرد:
این دولت تنها دولت قانونی است که نماینده مردم جمهوری خلق چین است. این دولت مایل به برقراری روابط دیپلماتیک با هر دولت خارجی است که به اصول برابری، منافع متقابل و احترام متقابل به حاکمیت ارضی پایبند است.
و به نمایندگان قدیمی دیپلماتیک کشورهای مختلف در پکن، نانجینگ و شانگهای تحویل دادهشد.
در ۸ نوامبر ۱۹۴۹، جلسه افتتاحیه وزارت امور خارجه در شماره ۳۱—شماره ۳۳ فعلی—خیابان وزارت امور خارجه، منطقه دونگ چنگ، پکن برگزار شد. وزارت امور خارجه در آن زمان در مجموع دارای ۲۴۸ کادر بود که ۴۷ کادر در سطح ادارات و بالاتر، ۶۸ کادر که در جریان جنگ ضد ژاپن یا قبل از آن در انقلاب شرکت داشتند، ۱۷ دانشجوی خارجی، ۱۴۰ دانشجوی کالج، و ۱۴۰ کادری که زبانهای خارجی میدانستند. در یازدهمین جلسه شورای امور دولت، مدیران ادارات—دفاتر—وزارت امور خارجه منصوب شدند.
در ۷ اوت ۱۹۵۲، هفدهمین جلسه دولت مرکزی خلق تصمیم به لغو اداره اطلاعات عمومی دولت مرکزی خلق گرفت و امور آن با اداره اطلاعات وزارت امور خارجه دولت مرکزی خلق ادغام شد.
در سپتامبر ۱۹۵۴، اولین نشست اولین کنگره ملی خلق در پکن برگزار شد که در آن «قانون اساسی جمهوری خلق چین» و «قانون سازماندهی شورای دولتی جمهوری خلق چین» تصویب شد. بر اساس «اعلامیه تأسیس و تنظیم ارگانهای دولتی مرکزی و محلی و امور مربوطه» شورای دولتی وزارت امور خارجه دولت مرکزی خلق پایان یافت. بر اساس مفاد «قانون تشکیلات شورای دولتی»، شورای دولتی وزارت امور خارجه دولت مرکزی خلق به وزارت امور خارجه فعلی جمهوری خلق چین تغییر نام داد تا وظایف مرتبط را بر عهده بگیرد و تبدیل به یکی از بخشهای تشکیلدهنده شورای دولتی شود.
در ۳۱ اوت ۲۰۲۰، بر اساس نظرات اجرایی کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی در مورد گسترش همهجانبه اصلاحات جداسازی انجمنهای صنعت، اتاقهای بازرگانی و ارگانهای اداری، انجمنهای صنعت، انجمن توسعه اقتصادی آسیای چین و سایر انجمنهای صنعتی—اتاقهای بازرگانی—که در ابتدا تحت نظارت وزارت امور خارجه بودند، از وزارت امور خارجه جدا و طبق قانون بهطور مستقیم ثبت و مستقل شدند.[۴][۵]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "The Minister". www.fmprc.gov.cn. Retrieved 2020-12-02.
- ↑ Home Archived 2006-10-10 at the Wayback Machine. Ministry of Foreign Affairs of the People's Republic of China. Retrieved on October 27, 2010. "Contact us Address: No. 2, Chaoyangmen Nandajie, Chaoyang District, Beijing."
- ↑ Meredith, Sam (2019-11-27). "China has overtaken the US to have the world's largest diplomatic network, think tank says". CNBC. Retrieved 2020-12-02.
- ↑ 国家发展和改革委员会. 关于全面推开行业协会商会与行政机关脱钩改革的实施意见. 中国政府网. 北京. (2021-01-02).
- ↑ 行业协会商会与行政机关脱钩联合工作组办公室. 关于做好全面推开全国性行业协会商会与行政机关脱钩改革工作的通知. 中国政府网. 北京. (2021-01-02).
کتابشناسی
[ویرایش]- شیائوونگ، لیو (۲۰۰۱). سفیران چین: ظهور حرفهگرایی دیپلماتیک از سال ۱۹۴۹. سیاتل: انتشارات دانشگاه واشینگتن. شابک ۰۲۹۵۹۸۰۲۸۱.