ودموستی
![]() | |
نوع | روزنامه روزانه |
---|---|
قطع | قطع بزرگ |
صاحب(ان) امتیاز | بانک روسیه |
بنیانگذار(ان) | پتر کبیر |
ناشر | انتشارات «خانهٔ تحریریهٔ سنکت-پترزبورگسکیه ودموستی» |
سردبیر | دمیتری شریخ |
بنیانگذاری | ۱۳ ژانویه ۱۷۰۳ (۲ ژانویه، گاهشمار قدیم) |
زبان | روسی |
توقف انتشار | ۱۱ نوامبر ۱۹۱۷ (۲۹ اکتبر، گاهشمار قدیم) |
راهاندازی دوباره | ۱ سپتامبر ۱۹۹۱ |
دفتر مرکزی | پلاک ۲۵/A، خیابان ماراتا، سن پترزبورگ |
کشور | ![]() الگو:Country data جمهوری روسیه جمهوری روسیه (۱۹۱۷) ![]() |
شمارگان | ۱۹۰٬۰۰۰ (تا تاریخ ۱۹۹۵) |
وبگاه |
ودموستی (روسی: Ведомости) قدیمیترین روزنامهٔ روسیه است. این روزنامه بر اساس فرمان پتر کبیر در ۱۶ دسامبر ۱۷۰۲ تأسیس شد. نخستین شمارهٔ آن در ۲ ژانویه ۱۷۰۳ منتشر گردید.
ودموستی پترین
[ویرایش]
با الهام از کورانتیهای دستنویس قرن هفدهم، روزنامهٔ پتر شامل گزارشهایی از پیروزیهای نظامی و روابط دیپلماتیک بود که یا توسط شخص تزار نوشته شده یا از روزنامههای هلندی ترجمه میشد.
در ابتدا، این روزنامه در چاپخانهٔ کیتای-گورود، مسکو منتشر میشد. در سال ۱۷۱۰، حکاکیهایی به عنوان تزئین اضافه شدند که معمولاً دژ پتر و پل یا رود نوا را به تصویر میکشیدند و نشاندهندهٔ اهمیت فزایندهٔ سن پترزبورگ بودند. از سال ۱۷۱۱، بیشتر شمارهها در پایتخت شمالی به چاپ رسیدند.
ودموستی پتر بهطور نامنظم منتشر میشد و تنها هنگام دریافت اخبار مهم چاپ میگردید—گاه تا هفتاد شماره در سال و گاه فقط یک شماره. شمارگان آن از چند ده نسخه تا چهار هزار نسخه متغیر بود. در سال ۱۷۱۹، روزنامه شامل ۲۲ صفحه بود. نسخههای اولیهٔ ودموستی—که تنها بخش اندکی از آنها باقی مانده—در سال ۱۸۵۵ تجدید چاپ شدند.
ودموستی علمی
[ویرایش]با مرگ پتر در سال ۱۷۲۵، روزنامه ارزشمندترین نویسندهٔ خود را از دست داد. از آنجا که در روسیه هیچ روزنامهنگاری برای ادامهٔ این پروژه وجود نداشت، مالکیت آن به آکادمی علوم روسیه منتقل شد که در سال ۱۷۲۷ نام آن را به سنکت-پترزبورگسکیه ودموستی (یعنی «اخبار سن پترزبورگ») تغییر داد.
در طول قرن هجدهم، آکادمی این روزنامه را دو بار در هفته منتشر میکرد و آن را با «تفاسیر» علمی گستردهای همراه میساخت. از جمله ویراستاران این بخش میتوان به فئودور پولیکارپوف-اورلوف، گیرهارت فریدریش مولر، میخائیل لومونوسوف و ایپولیت بوگدانویچ اشاره کرد. از سال ۱۸۰۰، ودموستی سن پترزبورگ بهصورت روزانه منتشر شد.
قرنهای ۱۹ و ۲۰
[ویرایش]از سال ۱۸۶۳، با هدایت ویراستاری یوگنی کورش، روزنامهٔ ودموستی به پیشگام صحنهٔ سیاسی کشور تبدیل شد، زیرا از اصلاحات اروپایی حمایت میکرد و با موضع محافظهکارانهٔ روزنامهٔ نیمهرسمی مسکوفسکیه ودموستی مخالفت مینمود. کورش به دلیل دیدگاههای لیبرالش بارها با سانسورچیان درگیر شد تا اینکه در سال ۱۸۷۵ از تحریریه اخراج شد و روزنامه تحت کنترل وزارت آموزش امپراتوری قرار گرفت.
پس از آن، شمارگان و نفوذ روزنامه کاهش یافت و موضعی نزدیک به اکتبریستها اتخاذ کرد. پس از انقلاب اکتبر، این روزنامه در ۱۱ نوامبر ۱۹۱۷ (۲۹ اکتبر، گاهشمار قدیم) توسط بلشویکها تعطیل شد.
در مارس ۱۹۱۸، دولت جدید بلشویکی روزنامهٔ پتروگرادسکایا پراودا را که همسو با ایدئولوژی کمونیستی بود، راهاندازی کرد. این روزنامه عمدتاً از روزنامهنگاران پراودا تشکیل میشد که پس از انتقال مسکو به عنوان پایتخت جدید، جابهجا نشده بودند. پس از تغییر نام پتروگراد به لنینگراد در سال ۱۹۲۴، این روزنامه به لنینگرادسکایا پراودا تغییر نام یافت.
روزنامهٔ مدرن
[ویرایش]در ۱ سپتامبر ۱۹۹۱، لنینگرادسکایا پراودا با نام احیاشدهٔ سنکت-پترزبورگسکیه ودموستی منتشر شد. در ۲۸ دسامبر ۱۹۹۵، دفتر شهردار سن پترزبورگ روزنامه را بهعنوان یک شرکت سهامی سازماندهی مجدد کرد. این روزنامه متعلق به شرکت سهامی «خانهٔ تحریریهٔ سنکت-پترزبورگسکیه ودموستی» است. ولادیمیر پوتین نخستین رئیس هیئت مشورتی روزنامه بود و این سمت را تا ژوئن ۱۹۹۷ بر عهده داشت.[۱][۲]
در سال ۲۰۰۵، بانک روسیه، که یکی از بنیانگذاران شرکت سهامی و صاحب ۲۰٪ از سهام روزنامه بود، مالکیت کامل سنکت-پترزبورگسکیه ودموستی را به دست آورد.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ Pribylovsky, Vladimir (10 November 2005). "The origin of Putin's oligarchy". Anticompromat. Archived from the original on 21 June 2006.
- ↑ "Vladimir Putin: from assistant Sobchak to acting Premier". Gazeta.Ru. 8 September 1999.
- ↑ Pribylovsky, Vladimir (November 10, 2005). "The origin of Putin's oligarchy | Part 1". Sic et Non Sic (Abelard). Archived from the original on 2006-06-21.
January 27, 1992 KVS established and registered at its address (per. Antonenko, d.6) LLP "St. Petersburg Intertrade". In this company, KVS fixed 50% of the authorized capital, another 35% was recorded for two co-founders-individuals, incl. Nikolay Egorov (17%). In turn, St. Petersburg Intertrade LLP, in the same year, together with a number of individuals and legal entities, became the founder of a joint venture in the form of CJSC Petrointeroil. The founders-individuals were the same N. Egorov (10%) and some other persons, incl. Vladimir YAKOVLEV (10%), Nikolay Khrameshkin (10%) and Sergey ROLDUGIN (50%)
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Sankt-Peterburgskie Vedomosti». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱ آوریل ۲۰۲۵.
پیوند به بیرون
[ویرایش]