پرش به محتوا

هیپوگزانتین-گوانین فسفوریبوزیل‌ترانسفراز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
hypoxanthine phosphoribosyltransferase
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرHPRTinosinic pyrophosphorylaseinosinate pyrophosphorylaseinosinic acid pyrophosphorylaseinosine 5'-phosphate pyrophosphorylaseIMP:diphosphate phospho-D-ribosyltransferaseHGPRTaseIMP diphosphorylaseIMP pyrophosphorylaseIMP-GMP pyrophosphorylase
شناسه‌های بیرونیGeneCards: [۱]
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez
آنسامبل
یونی‌پروت
RefSeq (mRNA)

ن/م

ن/م

RefSeq (پروتئین)

ن/م

ن/م

موقعیت (UCSC)ن/من/م
جستجوی PubMedن/من/م
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسان
هیپوگزانتین-گوانین فسفوریبوزیل‌ترانسفراز
شناساگرها
شمارهٔ ای‌سی2.4.2.8
شمارهٔ سی‌ای‌اس9016-12-0
پایگاه‌های داده
اینتنزنمایش اینتنز
برندامدخل برندا
اکسپسینمایش NiceZyme
کی‌ای‌جی‌جیمدخل کی‌ای‌جی‌جی
متاسایکگذرگاه سوخت‌وساز
پریامنمایه
ساختارهای پی‌دی‌بیRCSB PDB PDBe پی‌دی‌بی‌سام
هستی‌شناسی ژنAmiGO / QuickGO

هیپوگزانتین-گوانین فسفوریبوزیل‌ترانسفراز (انگلیسی: Hypoxanthine-guanine phosphoribosyltransferase) یک آنزیم است که در انسان توسط ژن «HPRT1» کُدگذاری می‌شود.[۱][۲]

این آنزیم در واقع نوعی ترانسفراز است که در تبدیل هیپوگزانتین به اینوسینیک اسید و همچنین تبدیل گوانین به گوانوزین مونوفسفات مشارکت دارد. طی انی واکنش‌ها ریشهٔ ۵-فسفوریبوزیل از مادهٔ ۵ فسفوریبوزیل ۱-پیروفسفات به پورین منتقل می‌شود. این آنزیم نقش بسیار مهمی در ساخت نوکلئوتیدهای پورینی از طریق «مسیرهای نجات پورین» دارد.

بررسی‌های انجام شده بر روی این آنزیم در لیشمانیاز احشایی نشان داد که پنتامیدین، ۱٬۳-دی‌نیترو ادمنتین، اسیکلوویر و آنالوگ‌های اسیکلوویر تمایل اتصالی بسیار بیشتری از سوبسترای واقعی آن (گوانوزین مونوفسفات) به این آنزیم دارند.[۳]

عملکرد

[ویرایش]

این آنزیم در واکنش‌های شیمیایی زیر شرکت دارد:

سوبسترا محصول نهایی توضیحات
هیپوگزانتین اینوسینیک اسید
گوانین گوانوزین مونوفسفات اغلب توسط هیپوگزانتین-گوانین فسفوریبوزیل‌ترانسفراز.
این عمل فقط در برخی گونه‌های جانوری انجام می‌شود.
گزانتین زانتوسین مونوفسفات فقط برخی آنزیم‌های HPRT.

اهمیت بالینی

[ویرایش]

جهش در ژن «HPRT1» سبب افزایش اسید اوریک خون می‌گردد:

منابع

[ویرایش]
  1. "Entrez Gene: hypoxanthine phosphoribosyltransferase 1 (Lesch-Nyhan syndrome)".
  2. Finette BA, Kendall H, Vacek PM (Aug 2002). "Mutational spectral analysis at the HPRT locus in healthy children". Mutation Research. 505 (1–2): 27–41. doi:10.1016/S0027-5107(02)00119-7. PMID 12175903.
  3. Ansari MY, Dikhit MR, Sahoo GC, Das P (Apr 2012). "Comparative modeling of HGPRT enzyme of L. donovani and binding affinities of different analogs of GMP". International Journal of Biological Macromolecules. 50 (3): 637–49. doi:10.1016/j.ijbiomac.2012.01.010. PMID 22327112.
  4. Khattak FH, Morris IM, Harris K (May 1998). "Kelley-Seegmiller syndrome: a case report and review of the literature". British Journal of Rheumatology. 37 (5): 580–1. doi:10.1093/rheumatology/37.5.580c. PMID 9651092.
  5. Hladnik U, Nyhan WL, Bertelli M (Sep 2008). "Variable expression of HPRT deficiency in 5 members of a family with the same mutation". Archives of Neurology. 65 (9): 1240–3. doi:10.1001/archneur.65.9.1240. PMID 18779430.
  6. Wu J, Bond C, Chen P, Chen M, Li Y, Shohet RV, Wright G (Feb 2015). "HIF-1α in the heart: Remodeling nucleotide metabolism". Journal of Molecular and Cellular Cardiology. 82: 194–200. doi:10.1016/j.yjmcc.2015.01.014. PMC 4405794. PMID 25681585.

برای مطالعهٔ بیشتر

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]