هیندنبورگ ال‌زد ۱۲۹

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ال‌زد ۱۲۹ هیندنبورگ
هیندنبورگ at NAS Lakehurst
نوع Hindenburg-class airship
کارخانهٔ سازنده لوفت‌شیفباو سپلین
شمارهٔ ساخت LZ129
تاریخ ساخت ۱۹۳۱–۳۶
ثبت D-LZ129
نخستین پرواز ۴ مارس ۱۹۳۶
صاحبان و استفاده‌کنندگان دویچه سپلین ریدرای
تحت خدمت ۱۹۳۶–۳۷
پروازها ۶۳[۱]
سرنوشت Destroyed in fire ۶ مه ۱۹۳۷

هیندنبورگ ال‌زد۱۲۹ (به آلمانی: LZ 129 Hindenburg)، یا (Luftschiff سپلین # ۱۲۹؛ شمارهٔ ثبت: D-LZ 129). یک کشتی بالون بزرگ تجاری مسافری آلمانی، از کلاس هیندنبورگ، برترین، و طولانی‌ترین ماشین پرواز و دارای بزرگترین حجم پاکت بالون بود. این کشتی هوایی مسافربر توسط شرکت آلمانی سپلین در سواحل دریاچه کنستانس در فریدریشسهافن طراحی و ساخته شده و توسط شرکت آلمانی خطوط هواپیمایی سپلین (دویچه سپلین-Reederei) اداره می‌شد. این کشتی هوایی از مارس ۱۹۳۶ تا آن روز که پس از ۱۴ ماه پرواز در تاریخ ۶ مه ۱۹۳۷ در اثر آتش‌سوزی نابود شد، در حال پایان اولین سفر آمریکایی شمالی و پرواز بر فراز اقیانوس اطلس خود از فصل دوم ارائهٔ خدماتش بود. سی و شش نفر در این حادثه، که هنگام فرود در فرودگاه جی‌بی ام‌دی‌ال لیک‌هرست نیروی دریایی در منچستر، نیوجرسی، ایالات متحده رخ داد، درگذشتند. این آخرین حادثه از حوادث بالون‌های بزرگ بود؛ که بعد از سقوط کشتی هوایی بریتانیایی آر ۳۸ در سال ۱۹۲۱ با (۴۴ کشته)، و بالون رومای آمریکا در سال ۱۹۲۲ با (۳۴ کشته)، (Dixmude) فرانسوی در سال ۱۹۲۳ با (۵۲ کشته) و آر-۱۰۱ بریتانیا در سال ۱۹۳۰ با (۴۸ کشته)، و یواس‌اس اکرون (زدآراس-۴) در سال ۱۹۳۳ با (۷۳ کشته) به اینگونه پروازها پایان داده شد.

منابع[ویرایش]