هیرانیاگاربها
| بخشی از مجموعه مقاله‌ها پیرامون آیین هندو | |
| فلسفه هندو | |
|---|---|
 | |
| ارتدکس | |
|
|
|
| هترودوکس | |
|
|
|
هیرانیاگاربها (انگلیسی: Hiraṇyagarbha)، بدن لطیف کیهانی، زهدان طلایی.[۱]
تمثیل جهان شناسی
[ویرایش]بنا به رساله‌های براهمانا، مانو (Manu) در آغاز آب‌ها را آفرید، و روی آن دانه ای افشاند و دانه مبدل به بیضه ای زرین شد (hiraṇya garbha) و مانو به صورت برهمن در آن ظاهر گردید. و چون این هستهٔ جهان‌شناسی جامع جمیع امکانات آفرینش بوده، بی‌دلیل نیست که این تمثیل جهان‌شناسی به برهمن مربوط شده باشد، چه برهمن در آغاز اصل آفریننده و هستی بخش حیات بوده‌است.[۲]
هیرانیاگاربها که به معنی رحم طلایی است به پرانای کلی (universal) همه فراگیر گفته می‌شود. شانکاراچاریا (shankarāchārya) در اظهاراتی که دربارهٔ برهما سوتراها بندهای (۱۳و۴و۲) نموده‌است، می‌گوید: پرانای الهی را که به صورت کلی و فردی، به عنوان هیرانیاگاربها گسترده‌است، به نام ویبهو(vibhoo) بیان می‌شود، یعنی همه فرا گیر است، و این پرانای فردی موجودات زنده نیست، بلکه آنها انو (anu)، یعنی اتمیک (atomic) می‌باشند.[۳]
پیوند به بیرون
[ویرایش]- «فلسفه اوپانیشادها و متافیزیک هندی باستان: همان‌طور که در مجموعه ای از مقالات ارائه شده در بررسی کلکته» توسط آرچیبالد ادوارد گوف ارائه شده‌است. منتشر شده توسط Trübner & Co.، 1882. p. 164.
منابع
[ویرایش]- ↑ هاتا یوگا پرادیپیکا، سواتماراما، ترجمه: آناندا جیوتی؛ سوریا ناندا
- ↑ ادیان و مکتبهای فلسفی هند جلد اول، تألیف داریوش شایگان
- ↑ D E V A T M A S H A K T I سوامی ویشنو تیرثا ماهاراج، ترجمه، حسین مریدی