هیدروکسیلآمین
ظاهر
هیدروکسیلآمین | |||
---|---|---|---|
| |||
Hydroxylamine | |||
Hydroxylamine[۱] | |||
دیگر نامها Aminol Azanol | |||
شناساگرها | |||
شماره ثبت سیایاس | 7803-49-8 | ||
پابکم | 787 | ||
کماسپایدر | 766 | ||
UNII | 2FP81O2L9Z | ||
شمارهٔ ئیسی | 232-259-2 | ||
KEGG | C00192 | ||
MeSH | Hydroxylamine | ||
ChEBI | CHEBI:15429 | ||
ChEMBL | CHEMBL1191361 | ||
شمارهٔ آرتیئیسیاس | NC2975000 | ||
478 | |||
3DMet | B01184 | ||
جیمول-تصاویر سه بعدی | Image 1 Image 2 | ||
| |||
| |||
خصوصیات | |||
فرمول مولکولی | H3NO | ||
جرم مولی | ۳۳٫۰۳ g mol−1 | ||
شکل ظاهری | Vivid white opaque crystals | ||
چگالی | 1.21 g cm-3 (at 20 °C)[۲] | ||
دمای ذوب | ۳۳ درجه سلسیوس (۹۱ درجه فارنهایت؛ ۳۰۶ کلوین) | ||
دمای جوش | ۵۸ درجه سلسیوس (۱۳۶ درجه فارنهایت؛ ۳۳۱ کلوین) | ||
log P | -0.758 | ||
اسیدی (pKa) | 13.7 | ||
خاصیت بازی (pKb) | 0.3 | ||
ساختار | |||
Trigonal at N | |||
شکل مولکولی | Tetrahedral at N | ||
گشتاور دوقطبی | 0.67553 D | ||
ترموشیمی | |||
46.47 J K-1 mol-1 | |||
آنتروپی مولار
استاندارد S |
236.18 J K-1 mol-1 | ||
آنتالپی استاندارد
تشکیل ΔfH |
-39.9 kJ mol-1 | ||
خطرات | |||
MSDS | ICSC 0661 | ||
شاخص ئییو | 612-122-00-7 | ||
طبقهبندی ئییو | E | ||
کدهای ایمنی | R۲, R21/22, R37/38, R40, R۴۱, R۴۳, R48/22, R50 | ||
شمارههای نگهداری | S۲, S26, S36/37/39, S61 | ||
لوزی آتش | |||
نقطه اشتعال | |||
دمای خودآتشگیری | |||
LD50 | 408 mg/kg (oral, mouse); 59–70 mg/kg (intraperitoneal mouse, rat); 29 mg/kg (subcutaneous, rat)[۳] | ||
ترکیبات مرتبط | |||
مرتبط با hydroxylammonium salts | کلرید هیدروکسیلآمونیوم هیدروکسیلآمونیوم نیترات هیدروکسیلآمونیوم فسفات | ||
ترکیبات مرتبط | آمونیاک هیدرازین | ||
به استثنای جایی که اشاره شدهاست در غیر این صورت، دادهها برای مواد به وضعیت استانداردشان داده شدهاند (در 25 °C (۷۷ °F)، ۱۰۰ kPa) | |||
(بررسی) (چیست: / ؟) | |||
Infobox references | |||
|
هیدروکسیلآمین (به انگلیسی: Hydroxylamine) یک ترکیب شیمیایی با شناسه پابکم 787 است. شکل ظاهری این ترکیب، بلورهای کدر سفید است.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ "Hydroxylamine - PubChem Public Chemical Database". The PubChem Project. USA: National Center for Biotechnology Information.
- ↑ Lide, David R., ed. (2006). هندبوک شیمی و فیزیک سی آر سی (87th ed.). Boca Raton, FL: انتشارات سیآرسی. ISBN 0-8493-0487-3.
- ↑ Martel, B.; Cassidy, K. (2004). Chemical Risk Analysis: A Practical Handbook. Butterworth–Heinemann. p. 362. ISBN 1903996651.
{{cite book}}
: نگهداری یادکرد:نامهای متعدد:فهرست نویسندگان (link)
- «IUPAC GOLD BOOK». دریافتشده در ۱۸ مارس ۲۰۱۲.