هنری ششم: قسمت دوم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
صفحه نخست بخش دوّم هنری ششم از چاپ فولیو.

هنری ششم: قسمت دوم نمایشنامه‌ای تاریخی اثر ویلیام شکسپیر است؛ که در حدود سال‌های ۱۵۹۰–۱۵۹۲ نوشته شده‌است.

مآخذ نمایشنامه[ویرایش]

مآخذ اصلی مواد تاریخی کتاب «سیر تاریخ انگلستان، اسکاتلند و ایرلند» اثر رافائل هالینشد (۱۵۸۶–۱۵۸۷)؛ و همچنین «اتحاد دو خانواده مشهور و درخشان لنکستر و یورک» اثر ادوارد هال (۱۵۴۷) است. همچنین دو نمایشنامه دیگر که در برگیرنده مطالب سه قسمت هنری ششم شکسپیر هستند با عنوان‌های: «اولین بخش مجادله بین دو خانواده معروف یورک و لنکستر» و «تراژدی حقیقی ریچارد دوک اهل یورک» نیز وجود دارند که نوشته شدن این دو نمایشنامه را عده‌ای به شکسپیر نسبت می‌دهند. منتقدان دربارهٔ این دو نمایشنامه و ارتباطشان با نمایشنامه هنری ششم دو عقیده مختلف دارند:[۱]
اول: «مجادله» و «تراژدی حقیقی» دستنویس‌های خام و بازبینی نشده هنری ششم: قسمت‌های دوم و سوم است.
دوم: «مجادله» و «تراژدی حقیقی» توسط شکسپیر نوشته نشده‌اند و نسخه‌های تقلبی هستند.

تاریخ وقوع حوادث نمایشنامه[ویرایش]

نمایشنامه هنری ششم در قسمت دوم در بر گیرنده وقایع سال‌های ۱۴۵۵–۱۴۴۵ است. از جمله وقایع تاریخی که در نمایشنامه شکسپیر به آن‌ها اشاره شده‌است و از جمله رویدادهای تأیید شده عصر هنری ششم (تاریخ سلطنت ۱۴۷۱–۱۴۲۲) شناخته می‌شوند می‌توان به این موارد اشاره کرد:

شخصیت‌های نمایش[ویرایش]

خوابگاه کاردینال بوفورت؛ اثر جاشوا رینولدز (۱۷۸۸)
توبه و طلب بخشش الینور کابهم (دوشس گلاستر)؛ اثر ادوین آستین ابی (۱۹۰۰)

این نمایش در ۵ پرده تدوین شده‌است و دارای ۴۷ شخصیت و تعدادی سیاهی لشکر است. شخصیت‌های اصلی نمایش عبارتند از:

  • هنری ششم: پادشاه انگلستان؛ اکنون به سنی که خود قادر به حکومت باشد رسیده‌است، ولی شاهی رقت‌انگیز، ضعیف و کاملاً منفی است. ترحم احمقانه او بیش از آنست که بتواند شاهی خوب باشد، اما در باطن مردی پاک و مقدس است، که این روحیات کلیسایی نیز مناسب تاج شاهی نیست.
  • همفری: دوک گلاستر، عموی شاه و «قیم عالی»، رئیس مملکت.
  • کاردینال بوفورت: اسقف وینچستر، روحانی متکبر، برادر پدربزرگ شاه و رهبر خائن و مغرور مخالفان گلاستر؛ مردی که چشمان سرخ و درخشانش از کینه‌های او حکایت دارند.
  • دوک سافوک: سوگلی شاه؛ او کسی است که خیانت و ناپاکی اش چشمه سیمگون آب انگلستان را آلوده کرده‌است.
  • دوک سامرست: برادر خوب شاه و عضو جناح لنکستر (رز قرمز).
  • دوک باکینگهام: برادر خوب شاه و عضو جناح لنکستر (رز قرمز).
  • لرد کلیفورد: برادر خوب شاه و عضو جناح لنکستر (رز قرمز).
  • پسر لرد کلیفورد: عضو جناح لنکستر (رز قرمز).
  • لرد سی: برادر خوب شاه و عضو جناح لنکستر (رز قرمز).
  • ریچارد پلانتاجنت: یورک کوتوله کله‌شق که دستش را برای چنگ زدن به ماه دراز کرده؛ رهبر جناح یورک (رز سفید).
  • ادوارد: تلی از خشم، قلنبه‌ای گندیده و هضم نشده که رفتارش مانند هیکلش کج است.
  • ریچارد: پسر ادوارد.
  • ارل سالزبری: از جناح یورک (رز سفید).
  • ارل واریک: از اعضای جناح یورک (رز سفید).
  • جک کید: ملقب به لرد مورتیمر؛ فردی هوچی و عوامفریب.
  • متیو گاف: از اوباش زیر دست جک کید.
  • جورج بویس: از اوباش زیر دست جک کید.
  • جان هانلند: از اوباش زیر دست جک کید.
  • دیک قصاب: از اوباش زیر دست جک کید.
  • اسمیت بافنده: از اوباش زیر دست جک کید.
  • مایکل: از اوباش زیر دست جک کید.
  • سر همفری ستافورد و ویلیام ستافورد: دو برادر که با کید پیکار می‌کنند.
  • الکساندر ایدن: نجیبزاده‌ای اهل کنت که در نهایت جک کید را می‌کشد.
  • مارگارت دانژو: ملکه هنری ششم، شهبانویی زیبا ولی سرسخت، سنگدل و آمر با اراده‌ای پولادین.
  • الینور کابهم: دوشس گلاستر، زنی با روحیه‌ای تسخیر ناپذیر؛ بانویی که از ایفای نقش در نمایش پر خطر سرنوشت ابایی ندارد.
  • هیوم
  • ساوث ول: کشیشان نابکار.
  • مارجری جردن: جادوگر.
  • راجر بالینگ بروک: شعبده باز.
  • آسمات: شبح
  • سر جان استنلی: محافظ دوشس گلاستر در تبعید.
  • لرد اسکیلز: فرمانده برج لندن.
  • ووکس: نامه رسان.
  • کاپیتان کشتی
  • ناخدا
  • دستیار ناخدا
  • والتر ویتمور: قاتل دوک سافوک.
  • تامس هورنر، زراد و پیتر دستیارش.
  • شهردار سنت آلبنز.
  • کشیش شهر چاتام.
  • سیمپکاکس، شیاد و همسرش
  • نجیبزادگان، ملازمان، دادخواهان، گزمه‌ها، سربازان، نگهبانان، پیک‌ها، جارچیان، شهروندان و اراذل و اوباش.

محل وقوع حوادث نمایشنامه[ویرایش]

نقاط مختلف انگلستان.

منابع[ویرایش]

  1. هومر ای. وات، کارل جی. هولز کنخت، ریموند راس. مترجم: اسماعیل فصیح (۱۳۷۹). شکسپیر. نشر پیکان، صفحهٔ ۳۶. ISBN 964-6229-09-3.