هاینریش ویلهلم گوتفرید فون والدایر-هارتس
| هاینریش ویلهلم گوتفرید فون والدایر-هارتس | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۶ اکتبر ۱۸۳۶ ههلن، دوک‌نشین براونشوایگ، کنفدراسیون آلمان |
| درگذشت | ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۲۱ (۸۴ سال) برلین، جمهوری وایمار |
| ملیت | آلمانی |
| شناخته‌شده برای | استحکام و تلفیق «فرضیهٔ نورون» |
| پیشینه علمی | |
| شاخه(ها) | کالبدشناسی |
هاینریش ویلهلم گوتفرید فون والدایر-هارتس (آلمانی: Heinrich Wilhelm Gottfried von Waldeyer-Hartz؛ ۶ اکتبر ۱۸۳۶ – ۲۳ ژانویهٔ ۱۹۲۱) یک دانشمند و کالبدشناس برجستهٔ اهل امپراتوری آلمان بود.
شهرت او به‌واسطهٔ تلفیق و جا انداختنِ «فرضیه نرون» در تشکیل دستگاه عصبی و همچنین ابداع واژهٔ «کروموزوم» است. دو بخش از بدن انسان به افتخار او نامگذاری شده‌است: «حلقهٔ لوزه والدایر» (یک حلقهٔ لنفاوی در حلق) و «غدد والدایر» (غددی در پلک انسان).[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ یک ساختار دیگر نیز، یعنی غلافی که انتهای میزنای (حالب) را فرا گرفته و به «غلاف والدایر» شهرت دارد، به افتخار او نامگذاری شده‌است.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Heinrich Wilhelm Gottfried von Waldeyer-Hartz». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ مه ۲۰۱۸.
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ هاینریش ویلهلم گوتفرید فون والدایر-هارتس موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| پایگاه‌های دادهٔ علمی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد یک دانشمند است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |