هایدرا ۷۰
| هایدرا ۷۰ | |
|---|---|
 چهار هایدرا ۷۰ و یک ای‌جی‌ام-۱۱۴ هل‌فایر | |
| نوع | راکت |
| خاستگاه | ایالات متحده |
| تاریخچه خدمت | |
| استفاده‌شده توسط | بخش کاربران را ببینید. |
| تاریخچه تولید | |
| قیمت واحد | ۲۷۹۹ دلار[۱][عدم مطابقت با منبع] |
| ویژگی‌ها | |
| وزن | موتور راکت حدود ۶ کیلوگرم و مجموعاً حدود ۱۱ کیلوگرم با توجه به نوع کلاهک[۲] |
| طول | ۴۱٫۷ اینچ (۱٬۰۶۰ میلیمتر) |
| قطر | ۲٫۷۵ اینچ (۷۰ میلیمتر) |
| سرعت دهانه | ۲٬۳۰۰ فوت بر ثانیه (۷۰۰ متر بر ثانیه) |
| برد مؤثر | ۸٬۷۰۰ یارد (۸٬۰۰۰ متر) |
| برد نهایی | ۱۱٬۵۰۰ یارد (۱۰٬۵۰۰ متر) |
| بیشینهٔ سرعت | ۲٬۴۲۵ فوت بر ثانیه (۷۳۹ متر بر ثانیه) |
سکوی پرتاب | بل اواچ-۵۸ کیووا، سیکورسکی یواچ-۶۰ بلک هاوک، ام‌اچ۶ پرنده کوچک، بل ای‌اچ-۱ کبرا، بل ای‌اچ-۱ سوپرکبرا، بل ای‌اچ-۱زد وایپر، بوئینگ ای‌اچ-۶۴ آپاچی، یوروکوپتر تایگر، تی-۱۲۹ اتک، او وی-۱۰ برونکو، فیرچایلد ریپابلیک ای-۱۰ تاندربولت ۲, ای‌وی-۸بی هریر ۲, اف-۱۶ فایتینگ فالکن، اف/ای-۱۸ هورنت، لاکهید پی-۳ اوریون[۲] |
هایدرا ۷۰، یک راکت غیر هدایت‌شونده و پایدارشونده با باله است که قطری معادل ۷۰ میلیمتر (۲٫۷۵ اینچ) دارد و عمدتاً در نقش هوابه‌سطح، استفاده می‌شود. این راکت می‌تواند به انواع کلاهک‌ها و در نسخه‌های جدیدتر، به سیستم‌های هدایت حملات نقطه‌ای مجهز شود. هایدرا به‌طور گسترده توسط نیروهای ایالات متحده و متحدانش استفاده می‌شود و با راکت CRV-7 کانادایی رقابت می‌کند که از نظر فیزیکی با آن قابل تعویض است.
هایدرا ۷۰ در طول جنگ‌های کره و ویتنام برای ارائهٔ پشتیبانی هوایی نزدیک به نیروهای زمینی از حدود ۲۰ گونه پرتابگر مختلف در بالگردها و هواپیماها استفاده شد. بالگردهای اواچ-۵۸ کیووا و آپاچی و همچنین یواچ-۱ ایروکوای و کبرا پرتابگر راکت هایدرا را بر روی پایلون‌های تسلیحاتی خود حمل می‌کنند.[۳][۴]
خدمت[ویرایش]
خانوادهٔ راکت‌های هایدرا ۷۰ عملکردهای مختلفی را انجام می‌دهند. کلاهک‌های جنگی واحد و باری برای مأموریت‌های ضدتدارکات، ضدنفر و سرکوب استفاده می‌شوند.
ایالات متحده[ویرایش]
در نیروی زمینی ایالات متحده، راکت‌های هایدرا ۷۰ از بالگردهای آپاچی با استفاده از راکت‌اندازهای ۱۹لوله‌ای ام۲۶۱ و در اواچ-۵۸ کیووا با استفاده از راکت‌اندازهای هفت‌لوله‌ای ام۲۶۰ شلیک می‌شوند. در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده، بسته به مأموریت، پرتابگرهای ام۲۶۰ یا ام۲۶۱ بر روی سوپرکبراها و وایپرها استفاده می‌شوند. ام۲۶۱ و ام۲۶۰ با موتور راکت سری اِم‌کِی ۶۶ که جایگزین سری اِم‌کِی ۴۰ شده‌است استفاده می‌شود. اِم‌کِی ۶۶ دارای وزن کاهش‌یافته‌است و رابط تنظیم فیوز از راه دور را فراهم می‌کند. هایدرا ۷۰ همچنین از بالگردهای سری یواچ-۶۰ و ای‌اچ-۶ در خدمت نیروی زمینی آمریکا شلیک شده‌اند.
بالگردهای کبرا و یواچ-۱ ایروکوای از انواع پرتابگرها از جمله پرتابگرهای راکت هفت‌لوله‌ای ام۱۵۸ و پرتابگرهای ۱۹لوله‌ای ام۲۰۰ استفاده کردند. با این‌حال، این مدل‌ها با انواع ارتقایافته در سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده جایگزین شده‌اند زیرا با موتور اِم‌کِی ۶۶ سازگار نبودند. راکت‌های هایدرا ۷۰ همچنین توسط نیروی دریایی ایالات متحده و نیروی هوایی ایالات متحده استفاده می‌شود.
کلاهک‌های رایج[ویرایش]
رایج‌ترین کلاهک برای راکت هایدرا ۷۰، کلاهک اِم۱۵۱ "10-Pounder" است که شعاع انفجار آن ۱۰ متر و شعاع تکه‌تکه شدن مرگبار آن در حدود ۵۰ متر است.[۵]
| گونه | محتوا | وزن | ظرفیت | نوع فیوز |
|---|---|---|---|---|
| M151 | مادهٔ منفجره قوی (HEDP) 10 پوندی | ۸٫۷ پوند (۳٫۹ کیلوگرم) | ۲٫۳ پوند (۱٫۰ کیلوگرم) Comp B-4 HE | M423 |
| M156 | مهمات فسفر سفید (WP) | ۹٫۶۵ پوند (۴٫۳۸ کیلوگرم) | ۲٫۲ پوند (۱٫۰۰ کیلوگرم) فسفر سفید | M423 M429 |
| M229 | مواد منفجرهٔ قوی (HEDP); M151 دراز "۱۷ پوند" | ۱۷٫۰ پوند (۷٫۷ کیلوگرم) (دارای فیوز) | ۴٫۸ پوند (۲٫۲ کیلوگرم) Comp B-4 HE | M423 |
| M247 | ضدتانک با انفجار قوی (HEAT) / دومنظوره با انفجار شدید (HEDP) | ۸٫۸ پوند (۴٫۰ کیلوگرم) | ۲٫۰ پوند (۰٫۹۱ کیلوگرم) Comp B HE | M438 PD |
| M255 | کلاهک APERS (ضدنفر). | ۲۵۰۰ ترکش ۱٫۸ گرمی | ||
| M255E1/A1 | کلاهک ترکش‌دار | ۱۴٫۰ پوند (۶٫۴ کیلوگرم) | ۱۱۷۹ ترکش ۳٫۹ گرمی | M439 |
| M257 | ۱۱٫۰ پوند (۵٫۰ کیلوگرم) | M442 | ||
| M259 | فسفر سفید (WP) | |||
| M261 | مهمات فرعی چندمنظوره (MPSM) | ۱۳٫۵ پوند (۶٫۱ کیلوگرم) | ۹ نارنجک ام۷۳ | M439 با چاشنی برقی M84 |
| M264 | فسفر دودزای قرمز (RP) | ۸٫۶ پوند (۳٫۹ کیلوگرم) | ۷۲ گلوله فسفر قرمز دودزا | M439 |
| M267 | تمرینی | ۱۳٫۵ پوند (۶٫۱ کیلوگرم) | M439 با چاشنی برقی M84 | |
| M274 | تمرینی (دودزا) | ۹٫۳ پوند (۴٫۲ کیلوگرم) | ۲ اونس (۵۷ گرم) پتاسیم پرکلرات و پودر آلومینیوم | M423 |
| M278 | ۱۱٫۰ پوند (۵٫۰ کیلوگرم) | یک عدد فلر IR M278 | M442 | |
| M282 | کلاهک نفوذی چندمنظوره | ۱۳٫۷ پوند (۶٫۲ کیلوگرم) | ۰٫۹۸ پوند (۰٫۴۴ کیلوگرم) PBXN-110 | با تأخیر |
| Mk 67 Mod 0 | فسفر سفید (WP) | |||
| Mk 67 Mod 1 | فسفر قرمز (RP) | |||
| WTU-1/B | تمرینی | ۹٫۳ پوند (۴٫۲ کیلوگرم) | بی‌اثر | ندارد |
| WDU-4/A | کلاهک APERS | ۹٫۳ پوند (۴٫۲ کیلوگرم) | ۹۶ ترکش با وزن نامشخص | |
| WDU-4A/A | کلاهک APERS | ۹٫۳ پوند (۴٫۲ کیلوگرم) | ۲۲۰۵ ترکش ۱٫۳ گرمی |
ویژگی‌های موتور اِم‌کِی ۶۶[ویرایش]
- وزن: ۱۳٫۶ پوند (۶٫۲ کیلوگرم)
- طول: ۴۱٫۷ اینچ (۱٬۰۶۰ میلیمتر)
- زمان اشتعال: ۱٫۰۵–۱٫۱۰ ثانیه
- رانش متوسط (در دمای ۲۵ درجهٔ سلسیوس):
- ۱٬۳۳۵ پوند-نیرو (۵٫۹۴ کیلونیوتن) (Mod 2/3)
- ۱٬۴۱۵ پوند-نیرو (۶٫۲۹ کیلونیوتن) (Mod 4)
- محدودهٔ خاموشی موتور: ۱٬۳۰۰ فوت (۴۰۰ متر)
- سرعت چرخش پرتاب: ۱۰ دور در ثانیه، ۳۵ دور در ثانیه پس از خروج از پرتابگر
- سرعت در خروجی پرتابگر: ۱۴۸ فوت بر ثانیه (۴۵ متر بر ثانیه)
- بُرد مؤثر: ۵۴۷ تا ۸٬۷۴۹ یارد (۵۰۰ تا ۸٬۰۰۰ متر) بسته به کلاهک و سکوی پرتاب
- حداکثر بُرد: ۱۱٬۴۸۳ یارد (۱۰٬۵۰۰ متر) در شرایط بهینه
هایدرا ۷۰ با هدایت دقیق[ویرایش]
تلاش‌های متعددی برای تبدیل راکت هایدرا ۷۰ به یک مهمات هدایت‌شوندهٔ دقیق (PGM) برای تولید سلاحی با دقت بیشتر اما با هزینهٔ کمتر نسبت به سایر راکت‌های هدایت‌شونده وجود دارد:
- مدل Advanced Precision Kill Weapon System (APKWS) II ساخت بی‌ای‌ئی سیستمز که نخستین بار در مارس ۲۰۱۲ وارد خدمت شد.[۶]
- مدل هدایت‌شونده تلویزیونی کم‌هزینهٔ نیروی دریایی ایالات متحده (LOGIR)
- مدل هدایت‌شوندهٔ حملهٔ مستقیم ساخت لاکهید مارتین (DAGR)
- مدل تاکتیکی پیشرفتهٔ هدایت لیزری ساخت الاینت تک‌سیستمز/البیت سیستمز (GATR-L)
- مدل تالون (TALON) ساخت ریتیان تکنالوجیز که در سپتامبر ۲۰۱۴ وارد تولید برای نیروهای مسلح امارات متحدهٔ عربی شد.[۷]
- مدل هدایت لیزری Forges de Zeebrugge SAL (FZ275 LGR)[۸]
راکت Cirit ساخت روکتسان ترکیه نیز راکتی مشابه هایدرا ۷۰ و سازگار با پرتابگرهای رایج ۷۰ میلی‌متری است اما از ابتدا توسعه یافته و از اجزای هایدرا ۷۰ استفاده نمی‌کند.[۹]
کاربران[ویرایش]
کاربران کنونی[ویرایش]
افغانستان
استرالیا
کرواسی
مصر
یونان
هند
عراق
اندونزی
کویت
لبنان
هلند
پاکستان
فیلیپین
عربستان سعودی
کره جنوبی
تایوان
تایلند
امارات متحده عربی
بریتانیا
ایالات متحده آمریکا
ترکیه
منابع[ویرایش]
- ↑ Rockets galore
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Hydra-70 2.75-inch (70mm) family of rockets (PDF), General Dynamics Armament and Technical Products, 2012, p. 2, archived from the original (PDF) on 3 December 2012, retrieved 1 November 2012.
- ↑ "Hydra 70", Munitions, Military, Global Security.
- ↑ Hydra 70 (PDF), GDATP, archived from the original (PDF) on 4 July 2010, retrieved 6 August 2010.
- ↑ «New laser-guided rocket capability tested». Eglin Air Force Base (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۷-۳۱.[پیوند مرده]
- ↑ U.S. Marines Field APKWS Guided Rocket in Afghanistan - Ainonline.com, 27 April 2012
- ↑ Raytheon begins full rate production on TALON Laser Guided Rockets for the UAE - Raytheon new release, 15 September 2014
- ↑ "Janes | Latest defence and security news". Janes.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-07-31.
- ↑ "Archived copy" (PDF). Archived from the original (PDF) on 24 November 2016. Retrieved 24 November 2016.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
پیوند به بیرون[ویرایش]
- "Hydra 70". GlobalSecurity. Retrieved 2005-09-01.
- Hydra-70 Rockets: From Cutbacks to the Future of Warfare, Defense Industry Daily, April 2006, archived from the original on 17 May 2008, retrieved 31 July 2022.
- Air-Launched 2.75-Inch Rockets, Designation Systems.
- "Hydra-70", Warheads energetics, Weapon Systems, General Dynamics, archived from the original on 12 October 2009, retrieved 1 June 2010.
- 2012 Army Weapon Systems Handbook