هاله نور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محمد و صحابه در حجةالوداع، نگاره‌ای در قرن ۱۷ میلادی.
عیسی و نه نفر از حواریون.

هاله نور حلقه‌ای نورانی است که هنرمندان بر دور سر افراد مقدس ترسیم می‌کنند. این حلقه معمولاً به رنگ زرد یا سفید و گاهی، که به‌شکل شعله است، قرمز نمایانده می‌شود. این روش در آثار هنری بیشتر ادیان از جمله اسلام، مسیحیت، هندویسم، بودیسم و روم و یونان باستان دیده می‌شود. هاله (هالو) کلمه‌ای است که احتمالاً ریشۀ یونانی «الو» (به یونانی: ἅλως) یا فارسی دارد. در ادبیات فارسی اَلو Alou همواره به‌معنی آتش، شعله و گاهی نور به‌کار رفته است. ابن بطوطه در سفرنامۀ خود می‌گوید که به تماشای مرده‌سوزی در هند رفتیم و دیدیم که زنان آنها نیز خود را در میان آتش انداختند؛ یکی از زنان گفت: «مرا از الو می‌ترسانید! مرا از اَتیش و الو ترسی نیست!» و خود را به‌درون آتش انداخت. لغت‌نامۀ دهخدا می‌نویسد الو به شعلۀ آتش گویند.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • ویکی انگلیسی