نیکیتا میخالکوف
| نیکیتا میخالکوف | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۲۱ اکتبر ۱۹۴۵ (۷۸ سال) مسکو،  اتحاد جماهیر شوروی |
| ملیت |  روسیه |
| پیشه | فیلمساز، بازیگر |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۵۹ - اکنون |
نیکیتا سرگیویچ میخالکوف (به روسی: Никита Сергеевич Михалков) (زاده ۲۱ اکتبر ۱۹۴۵ در مسکو) بازیگر و کارگردان برنده جایزه اسکار اهل شوروی و روسیه است.
زندگی[ویرایش]
نیکیتا میخالکوف در سال ۱۹۴۵ در مسکو و در خانواده‌ای هنرمند و شناخته‌شده زاده شد. پدربزرگش فرماندار منطقه یاروسلاو روسیه بود. پدرش سرگئی میخالکوف ترانه‌سرا و شاعری سرشناس و مادرش ناتالیا کونچالفسکی فرزند پیوتر کونچالفسکی بازیگر معروف روسی بود.
حرفه[ویرایش]
میخالکوف پس از فراگیری بازیگری تئاتر، در تئاتر واختانقف روسیه بازی کرد. او نخستین حضورش در سینما را در سال ۱۹۶۴ با بازی در فیلم قدم زدن در خیابان‌های مسکو ساخته گیورگی دانلیا تجربه کرد. میخاکوف پس از آن با بازی در فیلم‌های دیگری مانند آشیانه کوچک (آندری کونچالوفسکی) به هنرپیشه‌ای معروف تبدیل شد. او به دلیل علاقه به فیلمسازی، زیر نظر استادانی همچون میخاییل روم و آندره کونچالفسکی به یادگیری کارگردانی پرداخت. نخستین اثر او فیلم کوتاه «به زودی به خانه برمی‌گردم» (۱۹۶۸) بود. او تاکنون افزون بر کارگردانی حدود ۲۰ فیلم، در در بیش از ۲۰ فیلم نیز بازی کرده‌است.
فیلم‌شناسی[ویرایش]
کارگردان[ویرایش]
- به زودی به خانه برمی‌گردم (فیلم کوتاه، ۱۹۶۸)
- یک روز آرام پس از پایان جنگ (فیلم کوتاه، ۱۹۷۱)
- در وطن غریب (۱۹۷۴)
- اسیر عشق (۱۹۷۶)
- ابلوموف (۱۹۷۶)
- قطعه ناتمام برای پیانوی کوکی (۱۹۷۷)
- پنج شب (۱۹۷۹)
- ارتباط‌های خانوادگی (۱۹۸۱)
- بدون شاهد (۱۹۸۳)
- چشمان سیاه (۱۹۸۷)
- هیچ هکینگ (۱۹۹۰)
- نزدیک بهشت (۱۹۹۱)
- خاطرات چخوف (۱۹۹۳)
- آنا (۱۹۹۳)
- آفتاب‌سوخته (۱۹۹۴)
- آرایشگر سیبری (۱۹۹۸)
- ۱۲ (۲۰۰۷)
- آفتاب‌سوخته ۲ (۲۰۱۰)
- گرمازدگی (۲۰۱۴)
بازیگر[ویرایش]
- قدم زدن در خیابان‌های مسکو (گیورگی دانلیا، ۱۹۶۴)
- آشیانه کوچک (آندری کونچالوفسکی، ۱۹۶۵)
- جنگ و صلح (سرگئی باندارچوک، ۱۹۶۶/۶۷)
- چادر قرمز (میخائیل کالاتازوف، ۱۹۶۹)
- پستچی (سرگئی سولونف، ۱۹۷۲)
- خانه‌ای میان بیگانه‌ها (نیکیتا میخالکوف، ۱۹۷۴)
- اسیر عشق (نیکیتا میخالکوف، ۱۹۷۶)
- قطعه ناتمام برای پیانوی کوکی (نیکیتا میخالکوف، ۱۹۷۷)
- اهل سیبری (آندری کونچالوفسکی، ۱۹۷۸)
- سگ شکاری باسکرویل (ایگور ماسکینوف، ۱۹۸۰)
- تصویری از بازی‌های همسرم (ا. پانکراتف، ۱۹۸۲)
- عاشق بی‌رحم (الدار ریازانف، ۱۹۸۴)
- آفتاب‌سوخته (نیکیتا میخالکوف، ۱۹۹۴)
- آرایشگر سیبری (نیکیتا میخالکوف، ۱۹۹۸)
- مستشار دولتی (فیلیپ یانکووسکی، ۲۰۰۵)
- ژمورکی (آلکسی بالابانوف، ۲۰۰۵)
- عنصر نامطلوب (کشیشتف زانوسی، ۲۰۰۵)
- ۱۲ (نیکیتا میخالکوف، ۲۰۰۷)
تهیه‌کننده[ویرایش]
- آتش (۲۰۲۰)
- تی-۳۴ (۲۰۱۸)
- رفتن عمودی (۲۰۱۷)
- گرمازدگی (۲۰۱۴)
- ۱۲ (۲۰۰۷)
- ۱۶۱۲ (۲۰۰۷)
- آفتاب‌سوخته (۱۹۹۴)
منابع[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نیکیتا میخالکوف موجود است. |
- اعضای افتخاری فرهنگستان هنر روسیه
- افراد زنده
- اهالی مسکو
- بازیگران مرد اهل روسیه
- بازیگران مرد اهل شوروی
- بازیگران مرد اهل مسکو
- بازیگران مرد سده ۲۰ (میلادی) اهل شوروی
- بازیگران مرد فیلم اهل اتحاد شوروی
- برندگان شیر طلایی بهترین کارگردانی
- پادشاهیخواهان اهل روسیه
- دانشآموختگان مؤسسه سینمایی گراسیموف
- دریافتکنندگان جایزه دولتی فدراسیون روسیه
- دریافتکنندگان جایزه نیکا
- دریافتکنندگان نشان درجه ۱ لیاقت میهنپرستی
- دریافتکنندگان نشان درجه ۲ لیاقت میهنپرستی
- دریافتکنندگان نشان درجه ۳ لیاقت میهنپرستی
- زادگان ۱۹۴۵ (میلادی)
- سیاستمداران سده ۲۰ (میلادی) اهل روسیه
- فرماندهان لژیون دونور
- کارگردانان برندگان جایزه اسکار بهترین فیلم غیر انگلیسیزبان
- کارگردانان فیلم اهل اتحاد شوروی
- کارگردانان فیلم اهل روسیه
- مسیحیان ارتودوکس روسیه
- هنرمندان مردمی روسیه
- بازیگران مرد سده ۲۰ (میلادی) اهل روسیه
- هنرمندان افتخاری جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه
- افسران لژیون دونور
- هنرمندان مردمی جمهوری شوروی فدراتیو سوسیالیستی روسیه
- دریافتکنندگان نشان درجه ۴ لیاقت میهنپرستی
- بازیگران مرد سده ۲۱ (میلادی) اهل روسیه
- سیاستمداران سده ۲۱ (میلادی) اهل روسیه
- دریافت کنندگان جایزه لنین کومسومول