نیروی هوایی ارتش خلق کره
ظاهر
نیروی هوایی ارتش خلق کره | |
---|---|
朝鮮人民軍 空軍 Chosŏn-inmin'gun kong'gun | |
بنیانگذاری | ۱۹۴۶ |
کشور | کره شمالی |
وفاداری | حزب کارگران کره |
گونه | نیروی هوایی نیروی فضایی |
نقش | رزم هوایی پدافند هوایی جنگ فضایی |
اندازه |
|
بخشی از | ارتش خلق کره |
مرکز فرماندهی | پیونگیانگ |
نبردها | |
فرماندهان | |
فرمانده | ژنرال کیم کوانگ هیوک[۴] |
فرماندهان برجسته |
|
نشان | |
راندل | |
پرچم | جلو: پشت: |
ناوگان هوایی | |
جنگنده | سوخو-۲۵، سوخو-۷، نانچانگ کیو-۵ |
بمبافکن | ایلیوشین ایل-۲۸ |
شکاری | شنیانگ جی-۵، شنیانگ جی-۶، چنگدو جی-۷، میگ-۲۱، میگ-۲۳، میگ-۲۹ |
بالگرد | امدی ۵۰۰، می۲، می۸، می۱۴، می۲۴، می۲۶ |
هواگرد آموزشی | FT-2, FT-5 |
هواپیمای باری | آنتونوف-۲۴، پی-۷۵۰ ایکساستول |
نیروی هوایی ارتش خلق کره (کرهای: 조선인민군 공군; هانجا: 朝鮮人民軍 空軍) نیروی هوانوردی نظامی کره شمالی است. این نیرو دومین شاخه بزرگ ارتش خلق کره است که حدود ۱۱۰٬۰۰۰ عضو دارد.[۵] از سال ۲۰۲۴، تخمین زده میشود که حدود ۵۷۰ هواپیمای جنگی، ۲۰۰ بالگرد و چند ناو هواپیمابر، که عمدتاً ساخت شوروی و چین است، در اختیار داشته باشد.[۶][۷][۸] وظیفه اصلی این نیرو دفاع از حریم هوایی کره شمالی است. در آوریل ۲۰۲۲، نام «نیروی هوایی و ضد هوایی ارتش خلق کره» به «نیروی هوایی ارتش خلق کره» تغییر یافت.[۹]
هواگردها
[ویرایش]هواگرد | کشور سازنده | گونه | فعال | |
---|---|---|---|---|
هواگرد نظامی | ||||
میگ-۲۹ | روسیه | جنگنده چندمنظوره | ۳۵ | |
میگ-۲۱ | شوروی | جنگنده | ۲۶ | |
میگ-۲۳ | شوروی | جنگنده-بمبافکن | ۵۶ | |
سوخو-۷ | شوروی | جنگنده-بمبافکن | ۱۸ | |
سوخو-۲۵ | روسیه | تهاجمی | ۳۴ | |
ایلیوشین ایل-۲۸ | شوروی | بمبافکن متوسط | ۸۰ | |
شنیانگ جی-۵ | چین | جنگنده | ۱۰۶ | |
شنیانگ جی-۶ | چین | جنگنده | ۹۷ | |
چنگدو جی-۷ | چین | جنگنده | ۱۲۰ | |
هواگرد ترابری نظامی | ||||
پی-۷۵۰ ایکساستول | نیوزیلند | ترابری | ۳ | |
آنتونوف-۲۴ | اوکراین | ترابری سنگین | ۱ | |
بالگرد | ||||
امدی ۵۰۰ | ایالات متحده آمریکا | چندمنظورهٔ سبک | ۸۴ | |
میل می-۲ | لهستان | چندمنظوره | ۴۷ | |
میل-۸ | شوروی | چندمنظوره | ۴۱ | |
میل می-۱۴ | شوروی | عملیات امداد و نجات | ۸ | |
میل -۲۴ | شوروی | بالگرد جنگنده | ۲۰ | |
میل-۲۶ | روسیه | بالگرد ترابری سنگین | ۴ | |
هواگرد آموزشی | ||||
شنیانگ اف-۵ | چین | جت آموزشی | ۱۳۵ | |
شنیانگ افتی۲ (نسخهٔ چینی میگ-۱۵) | چین | جت آموزشی | ۳۰ | |
میگ-۱۵ | شوروی | جت آموزشی | ۱۵ |
منابع
[ویرایش]- ↑ "Flightglobal - World Air Forces 2015 (PDF)" (PDF). Flightglobal.com. Archived (PDF) from the original on 2014-12-19. Retrieved 2015-06-07.
- ↑ Richard M Bennett. "Missiles and madness". Asia Times. Archived from the original on 2011-09-01. Retrieved 2011-08-11.
{{cite web}}
: نگهداری یادکرد:پیوند نامناسب (link) - ↑ David Cenciotti. "Israeli F-4s Actually Fought North Korean MiGs During the Yom Kippur War". Business Insider. Retrieved 2019-03-27.
- ↑ A KCNA Report calls Kim Kwang Hyok "Commander of the KPA Air Force"
- ↑ North Korea Country Study بایگانیشده در ۲۰۰۵-۰۲-۲۶ توسط Wayback Machine, pp. 18-19
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامWorld Air Forces 2024
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref>
غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامDIA
وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Jo, Haena (10 February 2020). "North Korea's air force". Military Balance Blog (به انگلیسی). International Institute for Strategic Studies (IISS). Archived from the original on 27 April 2023. Retrieved 20 September 2023.
- ↑ "2022 Defense White Papers (South Korea)". 23 فوریه 2022. Archived from the original on 25 November 2023. Retrieved 26 November 2023.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Korean People's Army Air and Anti-Air Force». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۳ ژوئیه ۲۰۲۱.
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نیروی هوایی ارتش خلق کره موجود است.