نیروی زمینی ایتالیا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ارتش ایتالیا
Esercito Italiano
نشان ارتش ایتالیا
فعال۲۷ مارس ۱۸۶۱ – کنون
کشور ایتالیا
وفاداریایتالیا
گونهنیروی زمینی
نقشجنگ زمینی
اندازه۱۰۱٬۰۵۵ (۲۰۱۷)[۱]
بخشی ازشورای عالی دفاع ایتالیا
پادگان/ستادرم
شعار(ها)لاتین: Salus Rei Publicae Suprema Lex Esto
«امنیت جمهوری قانون عالی خواهد بود»
رژهParata d'Eroi (رژهٔ قهرمانان) اثر Francesco Pellegrino,
4 Maggio (چهارم مه) اثر Fulvio Creux
نبردهاوحدت ایتالیا
جنگ اتریش و پروس
First Italo-Abyssinian War
جنگ عثمانی و ایتالیا
جنگ جهانی اول
حمله ایتالیا به اتیوپی
جنگ داخلی اسپانیا
حمله ایتالیا به آلبانی
جنگ جهانی دوم
جنگ کوزوو
جنگ عراق
جنگ در افغانستان
جنگ با تروریسم
فرماندهان
رئیس‌جمهور ایتالیاسرجو ماتارلا
Capo di Stato Maggiore dell’Esercito
(رئیس دفتر)
ارتشبد Danilo Errico
فرماندهان برجستهجوزپه گاریبالدی
Luigi Cadorna
آرماندو دیاز
امانوئل فیلیبرتو
Enrico Caviglia
مارشال پیترو بادوگیلیو
Ugo Cavallero
رودولفو گراتزیانی
ایتالو گاریبولدی
Ettore Bastico
Giovanni Messe
نشان
نشان

ارتش ایتالیا (به ایتالیایی: Esercito Italiano) نیروی زمینی قوای مسلح جمهوری ایتالیا است که تاریخچهٔ آن به جنگ‌های اتحاد ایتالیا در ده‌های ۱۸۵۰ و ۱۸۶۰ میلادی می‌رسد. این ارتش در جنگ‌های استعماری پیش از جنگ جهانی دوم در چین و آفریقا شرکت داشت. در زمان جنگ جهانی دوم این ارتش در آلبانی، یونان، شمال آفریقا، روسیه و خود ایتالیا جنگید و در دوران جنگ سرد خود را برای نبرد علیه حملهٔ پیمان ورشو از شرق آماده کرد. پس از جنگ سرد، این ارتش به شکل گسترده در عملیات‌های حفظ صلح در افغانستان و عراق شرکت کرده‌است. مقر آن در شهر رم قرار دارد.

واحدها[ویرایش]

جزئیات نیروهای آن در پایان جنگ سرد در جدول زیر آمده‌است.

تعداد نوع واحد امکانات
۲۰
گردان‌های تانک لئوپارد ۱A2
ام۶۰ پاتون
۱۱
گردان‌های زرهی لئوپارد ۱A2
ام۱۱۳
۲
گردان‌های اطلاعات لئوپارد ۱A2
۳۴
پیاده‌نظامی ماشینی ام۱۱۳
۱۱
پیاده‌نظام موتوری
۱۳
Alpini
۵
پیاده‌نظام پاراشوت
۷
d'Arresto
۲
پیاده‌نظام دریا به زمین
۳۳
گردان‌های آموزشی
۱۱
توپخانه خودکششی M109 howitzer
۱۹
توپخانهٔ زمینی M114 howitzers
۶
توپخانهٔ کوهستان Mod 56 howitzers
۱
توپخانه هوایی Mod 56 howitzers
۸
توپخانه زمینی سنگین FH-70 howitzers
۱
توپخانه سنگین ام۱۱۵
۱
توپخانه خودکششی سنگین M110 howitzer
۱
توپخانه موشکی MGM-52 Lance بعدها M270 MLRS
۸
یافت هدف
۵
توپخانه ضدهوایی سبک اف‌آی‌ام-۹۲ استینگر 40/70 Anti-air guns
۴
توپخانه ضدهوایی موشکی ام‌آی‌ام-۲۳ هاوک
۱۷
گردان‌های مهندسین
۵
هلیکوپتر اطلاعات بل ۲۰۶ A109 EOA
۷
هلیکوپتر انتقال بل ۲۰۶ بل ۴۱۲ بوئینگ سی‌اچ-۴۷ شنوک
۶
هواپیمایی عمومی بل یواچ-۱ان توین هوی مارچتی اس‌ام.۱۰۱۹
۱۷
گردان‌های سیگنال
۳
گردان‌هایجنگ الکترونیک
۱
گردان‌های ضدجنگ‌افزار کشتارجمعی
۲۵
گردان‌های لجستیک
۶
گردان‌های مانور لجستیک
۹
گردان‌های انتقال
۲۶
گردان‌های فرماندهی و سیگنال

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]