نوروکاردیولوژی
نوروکاردیولوژی (به انگلیسی: Neurocardiology) یا عصب‌شناسی قلب به مطالعه نوروفیزیولوژیکهای عصبی و عصب‌شناسی جنبه‌های قلب و عروق به خصوص اختلالات قلبی ناشی از ریشه‌های عصبی می‌باشد.[۱]بررسی و مطالعه اثرات استرس روی قلب، به طوری که قلب در تعامل با هر دو سیستم عصبی محیطی و سیستم عصبی مرکزیاست.
مسائل بالینی در نوروکاردیولوژی شامل هیپوکسیک-ایسکمیک مغز آسیب نوروژنیک استرس کاردیومیوپاتیمغزی، آمبولیهای [[[انسفالوپاتی]]]های عصبی عوارض قلبی و جراحی قفسه سینه و مداخلات قلبی و عروقی یافته در بیماران مبتلا اولیه بیماری عصبی است.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Natelson BH (Feb 1985). "Neurocardiology. An interdisciplinary area for the 80s". Arch. Neurol. 42 (2): 178–84. doi:10.1001/archneur.1985.04060020096022. PMID 3883960.
- ↑ Louis R Caplan; J Willis Hurst; Marc I Chimowitz (1999). "Clinical neurocardiology". Tex Heart Inst J. 26 (4): 324. doi:10.1201/b14098. PMC 325678.
- Aulbert E. A. et al. : Neurocardiology: مزایای بی نظمی است. مبانی روش‌شناسی فیزیولوژی و زمان کاربردهای بالینی است. Acta Cardiol. 1999 (54) 107-120
- Levine RL (May 2007). "Neurocardiology". Resuscitation. 73 (2): 186–8. doi:10.1016/j.resuscitation.2007.01.012. PMID 17346869.
- Gielerak G (Jun 2007). "[Neurocardiology--contemporary advanced research concerning arrhythmia mechanisms and sudden cardiac death]". Kardiol Pol (به لهستانی). 65 (6): 709–14. PMID 17629835. Archived from the original on 10 December 2019. Retrieved 11 August 2018.نگهداری CS1: زبان ناشناخته (link)
