نوردهی طولانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
از نوردهی طولانی میتوان در عکاسی در شب برای ثبت تصاویر جالب از جاده ها استفاده کرد در حالی که مسیر جاده را برجسته نمایان میکند.

نوردهی طولانی در عکاسی برای ثبت تصویر از عناصری که بازتاب نوری کمتری داشته و در محیط‌هایی که از روشنایی کمتری برخوردار هستند این نوع تکنیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این نوع عکاسی شاتر زمان طولانی‌تری از مقابل صفحه حساس به نور کنار می‌رود نور وارد دوربین شده و سطح حساس عکاسی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این حالت عناصر ثابت به صورت واضح و عناصر در حال حرکت کشیده و محو ثبت می‌شوند.

از سایر تکنیک‌های نوردهی طولانی می‌توان به تکنیک موبیلاسیون Mvbylasyvn   - تکنیک لایت پینتینگ light painting -عکاسی از شب (چراغانی و شمع) و تکنیک star trails اشاره کرد.

نوردهی طولانی در روز[ویرایش]

در نور روز بخاطر شدت نور، نوردهی طولانی در حد چند دهم ثانیه و آن هم با بستن حداکثری دریچه دیافراگم ممکن است. اگر نوردهی‌های بیش از این نیاز باشد، باید برای کاهش نور ورودی به دوربین از فیلترهای کاهنده نور (ND) استفاده شود.

ابزار[ویرایش]

دکلانشور یا سیم آزاد کننده شاتر
سه‌پایه
دکلانشور(بیشتر برای دوربین‌های آنالوگ کاربرد دارد)

ریموت کنترل

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • عباسی، اسماعیل (۱۳۸۵). فرهنگ عکاسی. تهران: سروش. شابک ۹۶۴-۳۷۶-۴۱۰-۹.
  • مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Long-exposure photography». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ خرداد ۱۳۹۱ خورشیدی.