نوح بن اسد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نوح بن اسد
فرمانروای سامانی (در سمرقند)
سلطنت۸۱۹–۸۴۱/۸۴۲ میلادی
۱۹۸–۲۲۰ خورشیدی
۲۰۴–۲۲۷ قمری
پیشینهیچ‌کس
جانشینیحیی و احمد
درگذشته۸۴۱/۸۴۲ میلادی
۲۲۰ خورشیدی
۲۲۷ قمری
سمرقند
خانداندودمان سامانی
پدراسد بن سامان

نوح بن اسد (مرگ: ۸۴۱/۸۴۲ میلادی) از فرمانروایان سامانی سمرقند بود.

غسان بن عباد، فرماندار خراسان در زمان خلیفه مأمون در سال ۸۱۹ نوح بن اسد را به عنوان فرمانروای سمرقند گماشت. این گمارش به پاداش پشتیبانی نوح بن اسد از فرماندار خراسان علیه شورش رفیع بن لیث صورت گرفت.[۱]

نوح بن اسد کناره‌های استپ‌های ترک‌نشین قزاقستان امروزی را نیز گشود و در سال ۲۲۵/۸۴۰ حصاری به دور شهر اَسپیجاب کشید تا از آن در برابر حملات ترکان حفاظت کند.[۲]

نوح بن اسد یکی از مملوک‌های خود به نام طولون را به خلیفه مأمون بخشید و پسر طولون به نام احمد بن طولون بعدها سردودمان پادشاهی طولونیان در مصر شد.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. Wikipedia contributors, "Nuh ibn Asad," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed November 23, 2008).
  2. دانشنامهٔ ایرانیکا[پیوند مرده]، سرواژهٔ ASFĪJĀB .
  3. لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ ابن طولون[پیوند مرده]، بازدید: نوامبر ۲۰۰۸.