پرش به محتوا

نمای نزدیک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمای نزدیک

نمای نزدیک[۱] (واژه‌ی مصوّب فرهنگستان زبان و ادب فارسی) (به انگلیسی: Close-up) یکی از اصطلاحاتی است که در سینما و تلویزیون مرسوم است و به نزدیک‌ترین نما به شیء یا شخصی که دوربین آن را در بر می‌گیرد، گفته می‌شود.

برای گرفتن عکس‌های کلوزآپ، لنز باید قادر به فوکوس در فاصلهٔ نزدیک باشد. لنزهایی با قابلیت ماکرو، توانایی فوکوس در فاصلهٔ نزدیک را دارند. در چنین عکس‌هایی، معمولاً سوژهٔ مدنظر بیشترِ کادر عکس را پر می‌کند. در عکس‌های نمای نزدیک، عمق میدان بسیار باریک است و پس‌زمینهٔ عکس به‌شدت خارج از فوکوس و محو ثبت می‌شود؛ بنابراین کنترل عمق میدان در چنین عکس‌هایی بسیار مهم است.

منابع

[ویرایش]
  1. «نمای نزدیک» [سینما و تلویزیون] هم‌ارزِ «close-up, CU, close shot, CS»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ نمای نزدیک)