نمایشگاه جهانی (۱۸۶۷)
| نمایشگاه جهانی (۱۸۶۷) پاریس | |
|---|---|
 ساختمان اصلی در شان دو مارس | |
| بررسی اجمالی | |
| رده در دفتر نمایشگاه‌های بین‌المللی (BIE) | نمایشگاه جهانی |
| نام | نمایشگاه جهانی (۱۸۶۷) |
| مساحت | ۶۸٬۷ هکتار |
| اختراع(ات) | آسانسور هیدرولیکی، بتن تقویت شده |
| بازدیدکنندگان | ۱۵٬۰۰۰٬۰۰۰ |
| شرکت‌کنند(گان) | |
| کشورها | ۴۲ |
| داد و ستد | ۵۲٬۲۰۰ |
| مکان | |
| کشور | فرانسه |
| شهر | پاریس |
| محل برگزاری | میدان شان دو مارس |
| مختصات | ۴۸°۵۱′۲۱٫۷۹۴۵″ شمالی ۲°۱۷′۵۲٫۳۷۰۳″ شرقی / ۴۸٫۸۵۶۰۵۴۰۲۸°شمالی ۲٫۲۹۷۸۸۰۶۳۹°شرقی |
| جدول زمانی | |
| افتتاحیه | ۱ آوریل ۱۸۶۷ |
| اختتامیه | ۳۱ اکتبر ۱۸۶۷ |
| نمایشگاه جهانی نمایشگاه‌ها | |
| قبلی | نمایشگاه بین‌المللی ۱۸۶۲ در لندن |
| بعدی | نمایشگاه جهانی وین ۱۸۷۳ در وین |
نمایشگاه جهانی (۱۸۶۷) (به فرانسوی: Exposition Universelle (1867)) یا نمایشگاه بین‌المللی ۱۸۶۷، نمایشگاهی جهانی بود که در پاریس، به‌مدت ۷ ماه از ۱ آوریل تا ۳ نوامبر ۱۸۶۷ برگزار شد. ۴۲ کشور در این نمایشگاه حضور داشتند و ۱۵ میلیون نفر از آن بازدید کردند.[۱]
طرح[ویرایش]
در ۱۸۶۴ ناپلئون سوم دستور داد نمایشگاهی در سال ۱۸۶۷ برگزار شود.
کمیسیونی به همراه شاهزاده ژروم به عنوان رئیس انتخاب شد.
محل نمایشگاه، میدان رژه نظامی پاریس بود به مساحت ۱۱۹ هکتار که ۵۲ هکتار آن را جزیره بیلانکورت تشکیل می‌داد.
ساختمان اصلی مستطیلی ۴۹۰ در ۳۸۰ متر بود و در مرکز آن یک گنبد مسقف قرار داشت که توسط باغ احاطه شده بود. مساحت آن ۱۶۶ در ۵۶ متر بود و یک گالری آن را احاطه می‌کرد.
نزدیک به ۱۰۰ ساختمان کوچکتر هم در محل ساخته شدند.
ویکتور هوگو، الکساندر دوما، ارنست رنان و تئوفیل گوتیه مقالاتی را برای کمک به ترویج این رویداد نوشتند.
غرفه‌ها[ویرایش]
تعداد ۵۰٬۲۲۶ غرفه‌دار در نمایشگاه وجود داشت که ۱۵۰۵۵ نفر از فرانسه و مستعمرات آن، ۶۱۷۶ نفر از بریتانیا و ایرلند، ۷۰۳ نفر از ایالات متحده و یک گروه کوچک از کانادا بودند.
بودجه نمایشگاه[ویرایش]
کمک مالی دولت فرانسه به مبلغ ۱٬۱۶۵٬۰۲۰ دلار بود و همان مبلغ از شهرداری پاریس و حدود ۲٬۰۰۰٬۰۰۰ دلار درآمد از بازدید کنندگان جمع شد و در مجموع به مبلغ ۵٬۸۸۳٬۴۰۰ دلار رسید.
درآمد در حدود ۲٬۸۲۲٬۹۰۰ دلار تخمین زده شده بود، بنابراین ۸۲۲۹۰۰ دلار کسری به‌وجود آمد که با کمک دولت و شهر پاریس جبران شد.
آثار مهم نمایشگاه[ویرایش]
- در «گالری تاریخ کار» ژاک بوچر پرتس، یکی از اولین ابزارهای ماقبل تاریخ را نمایش داد.
- دو نمونه ساعت آبی که توسط جیان باتیستا امبریاکو، استاد کالج سنت توماس رم اختراع شده بود برنده جایزه شدند.[۲][۳][۴][۵][۶]
- غرفه مصر توسط آگوست ماریت مصرشناس فرانسوی طراحی شده و آثار باستانی مصر را در خود جای داده بود.
- شرکت کانال سوئز در غرفه مصر حضور داشت و اقدام به فروش اوراق قرضه برای تأمین بودجه می‌کرد.[۷]
- شرکت آلمانی کروپ توپ ۵۰ تنی فولادی را به نمایش گذاشت.[۸]
- آمریکایی‌ها آخرین فناوری تلگراف خود را به نمایش گذاشتند و سایرس فیلد و ساموئل مورس سخنرانی کردند.
- ساعت با آونگ مخروطی توسط یوجین فارکوت آمریکایی
- کاشف فرانسوی و قوم‌شناس ماری-تئوفیل گریفون دو بلای نمونه‌های خشک شده از حدود ۴۵۰ گونه گیاه مفید را که در طول اکتشافاتش در گابون جمع‌آوری شده بود با شرح استفاده‌های آنها به نمایش گذاشت.[۹]
تأثیرگذاری[ویرایش]
برای اولین بار ژاپن آثار هنری خود را در یک غرفه ملی به جهان معرفی کرد،[۱۰] به خصوص آثاری از قبیله ساتسوما و ساها در کیوشو.
وینسنت ون گوگ و دیگر هنرمندان جنبش امپرسیونیسم در اواخر قرن نوزدهم از این هنر الهام گرفتند و اغلب از طرحهای روی چوب ژاپن به‌عنوان اینکه؛ در آن همه جا، منظره‌ها و چهره‌ها دیده می‌شود؛ یاد می‌کردند.[۱۱] و تحت تأثیر نگاه جهانی هنر ژاپن قرار گرفتند.
خیابانی در پاریس در نزدیک چمس، بخاطر احترام به این نمایشگاه به نام «نمایشگاه جهانی ۱۸۶۷» نام گذاری شد.
این نمایشگاه تجربه ای بود تا ژاپن در نمایشگاه ۱۸۷۳ با ایجاد تیم قوی و سالها برنامه‌ریزی بسیار عالی ظاهر شود و این زمینه ای برای صنعت ژاپن گردید.
ژول ورن از نمایشگاه در سال ۱۸۶۷ بازدید کرد، و کشف جدید الکتریسیته در نوشتن کتاب ۲۰٬۰۰۰ فرسنگ زیر دریا برای او الهام بخش بود.
در ماه ژوئیه مسابقات جهانی قایقرانی در رودخانه سن برگزار شد و تیم کانادایی از سنت جان، نیوبرانزویک، برنده شد.
بازدیدکنندگان مهم[ویرایش]
تزار الکساندر دوم از روسیه، برادر امپراتور میجی، قیصر ویلهلم یکم و اتو فون بیسمارک، سلطان عثمانی عبدالعزیز یکم، و خدیو مصر شرکت کردند.
ایرانیان بازدیدکننده[ویرایش]
حاج سیاح محلاتی جهانگرد ایرانی اولین باری که به پاریس سفر می‌کند مصادف با این نمایشگاه است. در سفرنامه خود از رونق شهر پاریس در زمان نمایشگاه تعریف کرده شگفتی خود را از همه غرایبی که در آنجا دیده بازگفته است و آن را «خزانه دنیا» می‌نامد.[۱۲]
همچنین میرزا یوسف مستشارالدوله در این زمان سفیر ایران در پاریس بوده و از نمایشگاه دیدار می‌کند. او نوشت:
در اواخر سال هزار و دویست و هشتاد و سه ه. ق، به موجب فرمان پادشاهی خلداهلل مُلکه به شارژدَفری پاریس سرفراز گشتم. از راه اسالمبول عازم مقصد گردیده، وقتیکه داخل شهر پاریس شدم و اکسپوزیسیون، یعنی بساط عمومی هزارو دویست وشصت و هفت (۱۸۶۷) مسیحیه، را ملاحظه و مشاهده کردم.[۱۳]
نگارخانه[ویرایش]
-
نمای نمایشگاه ۱۸۶۷ -
-
آجودان دانیل نوردلندر (بالا سمت راست) آجودان فیتز ون داردل، افسر پشتیبانی فردیناند آلفونس، ژنرال هنری پیر کاستلنو، پادشاه چارلز پانزدهم از سوئد، شاهزاده اسکار، پادشاه آینده اسکاتلند دوم سوئد -
هیئت ژاپنی در نمایشگاه بین‌المللی -
غرفه‌های چین و ژاپن در نمایشگاه ۱۸۶۷. -
خانه فیل تایلند در نمایشگاه -
مدل زیردریایی، ساخته شده برای نمایشگاه ۱۸۶۷ موزه ملی دلامارین (روچفورت) -
سنگ چخماق بایفیس -
کمیسیون به یکی از اعضای دولت (دولت استرالیا) ویکتوریا در سال ۱۸۶۷ اعطا شد. -
غرفه برزیل در نمایشگاه ۱۸۶۷
جستارهای وابسته[ویرایش]
- نمایشگاه جهانی
- نمایشگاه جهانی (۱۸۵۵)
- نمایشگاه جهانی (۱۸۷۸)
- نمایشگاه بین‌المللی هنرها و فنون در زندگی مدرن
منابع[ویرایش]
- ↑ Karabell, Zachary (2003). Parting the desert: the creation of the Suez Canal. Alfred A. Knopf. p. 223-224. ISBN 0-375-40883-5.
- ↑ Administrator. "Orologi". Archived from the original on 2014-12-05.
- ↑ Marchese, Vincenzo Fortunato (1879). Memorie dei pi insigni pittori, scultori e architetti domenicani.
- ↑ "Idrocronometro". Wikipedia (به ایتالیایی). 2022-04-05.
- ↑ https://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:Bug7LKOP08YJ[پیوند مرده]
- ↑ https://www.comune.roma.it/PCR/resources/cms/documents/storia-idrocronometro.pdf+idrocronometro+%22storia+del+progetto%22&hl=en&gl=us&pid=bl&srcid=ADGEESiGp8xz15iBCs0S33njoGp3ahPhWhYboWzWGkSevHXbmopZpVjeB2eeLuARhkOU9xVdGNOrRBDcpo6ZpFLZ7y_EBpxiRVc5gL1pc4NOloVKHcCyAiFEo2ZnRZtTWxchmaZPm8u5&sig=AHIEtbSmcoAIHFoLacFIXx-vRZzoi9hdJQ
- ↑ Karabell, Zachary (2003). Parting the desert: the creation of the Suez Canal. Alfred A. Knopf. pp. 220-232.
- ↑ Karabell, Zachary (2003). Parting the desert: the creation of the Suez Canal. Alfred A. Knopf. pp. 225.
- ↑ Pope, Harrison G. Jr. , Tabernanthe iboga: an African Narcotic Plant of Social Importance Economic Botany volume 23, pages 174–184.
- ↑ "Welcome". Japanese art gallery in Paris - Yakimono. Archived from the original on 2014-05-05.
- ↑ Van Gogh, letter to his sister Wilhelmina, Arles, 30 March 1888
- ↑ سفرنامه حاج سیاح ص ۱۶۳.
- ↑ رساله یک کلمه ص۲.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Exposition Universelle (1867)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ نمایشگاه جهانی (۱۸۶۷) موجود است. |
- Expo 1867 Paris at the Bureau International des Expositions. Retrieved May 1, 2019.
- 1867 Paris (BIE World Expo) - approximately 90 links
- 1867 Paris Exposition souvenir fan in the Staten Island Historical Society Online Collections Database
- Ducuing, François, Vol 1: L'Exposition universelle de 1867 illustrée: publication internationale autorisée par la Commission impériale. (Paris: Bureaux d'Abonnements, 1867).
- Ducuing, François, Vol 2: L'Exposition universelle de 1867 illustrée: publication internationale autorisée par la Commission impériale. (Paris: Bureaux d'Abonnements, 1867).
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
