نقاش و مدلش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نقاش و مدلش
en: Painter and His Model
هنرمندپابلو پیکاسو
سال۱۹۲۷
گونهرنگ روغن روی بوم
ابعاد
۲۰۰ سانتی‌متر × ۲۱۴ سانتی‌متر[۱]
مکانموزه هنرهای معاصر تهران، تهران

نقاش و مدلش نقاشی رنگ روغنی از پابلو پیکاسو است که در سال ۱۹۲۷ میلادی کشیده شده‌است. این نقاشی از مهم‌ترین آثاری است که پیکاسو پس از دوشیزگان آوینیون و پیش از گرنیکا خلق کرد.[۲] ارزش این نقاشی آخرین بار در هنگام امانت‌سپاری به سوئیس در سال ۲۰۱۰، ۱۰۰ میلیون دلار برآورد شده‌است.[۳] نقاش و مدلش اکنون در موزهٔ هنرهای معاصر تهران نگهداری می‌شود.[۴][۵]

تاریخچه[ویرایش]

نقاش و مدلش جزو تابلوهایی بود که در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی، زیر نظر فرح پهلوی خریداری شد. این تابلو از معامله‌گر سوئیسی، ارنست ریلر[یادداشت ۱] خریداری و در سال ۱۹۷۵ (دو سال پیش از گشایش موزهٔ هنرهای معاصر) وارد کشور شد. از سال ۱۹۷۹ و با وقوع انقلاب در ایران این تابلو همراه با دیگر آثار ارزشمند موزهٔ هنرهای معاصر تهران، به انباری در زیرزمین موزه انتقال یافت.[۲]

نقاش و مدلش در سال ۲۰۰۳–۰۴ در نمایشگاهی در رم نمایش داده شد. لیویا لوی آگوستی، سفیر سوئیس، در اواخر ژوئن ۲۰۱۰ از این تابلو در موزهٔ هنرهای معاصر تهران دیدن کرد و خواستار نمایش آن در زوریخ شد؛ بنابراین نقاش و مدلش از اواخر ۲۰۱۰ تا اوایل ۲۰۱۱ در نمایشگاهی در کونستهاوس زوریخ[یادداشت ۲] به نمایش درآمد.[۶]

توصیف[ویرایش]

نقاش و مدلش بر روی بوم بزرگ مربع شکلی کشیده شده‌است. بخش‌هایی از آن را سایه‌ای خاکستری فرا گرفته‌است و همین مسئله تشخیص جزئیات آن را مشکل می‌سازد. مدل، زنی برهنه است که در سمت چپ تابلو قرار دارد. نیمی از بدن او در سایه و نیمی در روشنایی قرار گرفته‌است. نقاش در سمت راست تابلو و در نوری زرد رنگ قرار گرفته‌است. بدن او با خط‌های مستقیمی نشان داده شده‌اند (برخلاف خط‌های خمیده‌ای که زن را نشان می‌دهند). هنرمند تخته‌رنگ یو شکلش را با دست زیگ‌زاگی‌اش نگاه داشته‌است. سر نقاش مانند تیغه‌ای دندانه‌دار است. چشم‌های او در یک راستای عمودی کشیده شده‌اند. دست نقاش که از دهانش بیرون زده‌است قلمویی را نگاه داشته و بر روی بومی خالی که در مقابل سر مدلش قرار دارد مشغول کشیدن اوست.[۲]

یادداشت‌ها[ویرایش]

  1. Ernst Beyeler
  2. Kunsthaus Zürich

پانویس[ویرایش]

  1. "Iran loans Picasso painting to Zurich show" (به انگلیسی). Mehr News Agency (MNA). 11 October 2010. Archived from the original on 29 March 2015. Retrieved 18 December 2014.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ FITZGERALD, MICHAEL (5 March 2011). "A Rare Look at a Career's Missing Link" (به انگلیسی). The Wall Street Journal. Retrieved 18 December 2014.
  3. «ارزش آثار موجود در موزه هنرهای معاصر». مشرق‌نیوز. ۲۶ شهریور ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۱۹ دسامبر ۲۰۱۴.
  4. T. J. Clark, Karen Shook, and Alex Danchev, "Confluence of Art and Thought: Books," The Times Higher Education Supplement: THE, June 13, 2013, https://www.questia.com/read/1P3-3040111361[پیوند مرده].
  5. Tait, Robert (29 October 2010). "The art no one sees: a basement that symbolises cultural isolation" (به انگلیسی). The Guardian. Retrieved 18 December 2014.
  6. "Tehran art show draws 75,000 visitors." Mehr News Agency (MNA). 2010. HighBeam Research. (December 18, 2014). http://www.highbeam.com/doc/1G1-242560905.html بایگانی‌شده در ۲۹ مارس ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine