نفازولین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نفازولین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاریNaphcon-a
AHFS/Drugs.commonograph
روش مصرف داروTopical
کد ATC
شناسه‌ها
  • 2-(naphthalen-1-ylmethyl)-4,5-dihydro-1H-imidazole
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
دراگ‌بنک
کم‌اسپایدر
UNII
KEGG
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
ECHA InfoCard100.011.492 ویرایش در ویکی‌داده
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC14H14N۲
جرم مولی۲۱۰٫۲۷۴ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • N\1=C(\NCC/1)Cc2cccc3c2cccc3
  • InChI=1S/C14H14N2/c1-2-7-13-11(4-1)5-3-6-12(13)10-14-15-8-9-16-14/h1-7H,8-10H2,(H,۱۵٬۱۶) ✔Y
  • Key:CNIIGCLFLJGOGP-UHFFFAOYSA-N ✔Y
 N✔Y (این چیست؟)  (صحت‌سنجی)

نفازولین (به انگلیسی: Naphazoline) به صورت مایع، نام مصطلح ۱-نفتیل متیل ۲-هیدروکلرید ایمیدازولین است. این دارو در گروه دارویی-درمانی داروهای مقلد سمپاتیک، ضداحتقان و تنگ‌کننده عروق چشم طبقه‌بندی می‌شود و به صورت قطره استریل چشمی تجویز می‌شود.

موارد مصرف[ویرایش]

نفازولین برای تسکین موقت احتقان، خارش و تحریکات خفیف بینی و چشم ناشی از آلرژی به عوامل محیطی، سرماخوردگی، گردو غبار، دود، باد، شناوری، عدسی‌های تماسی یا مطالعه و رانندگی زیاد استفاده می‌شود. این دارو برای تخفیف علائم رینیت و سینوزیت نیز بکار می‌رود. بزرگسالان: یک قطره از محلول نفازولین ۰٫۱ درصد هر ۴–۳ ساعت بر حسب نیاز فرد به داخل کیسهٔ ملتحمه چکانده شود.

مکانیسم اثر[ویرایش]

نفازولین یک آمین تقلیدکنندهٔ عمل اعصاب سمپاتیک است که با تحریک مستقیم گیرنده‌های آلفای موجود در شریانچه‌ها، موجب تنگ شدن این عروق و رفع احتقان چشم یا بینی می‌گردد.

عوارض جانبی[ویرایش]

سوزش موقت چشم، خشکی مخاط بینی، واکنش‌های افزایش حساسیت، افزایش فشار داخل چشم، قرمزی چشم، سردرد، تهوع، خستگی، تعریق، و افزایش فشار خون از عوارض این دارو هستند.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی، ۱۳۸۷
  • سایت دارویاب
  • درسنامهٔ جامع داروهای رسمی ایران، دکتر سعید شهراز و دکتر طاهره غازیانی