پرش به محتوا

نظریه پیمانه‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در دانش فیزیک، ناوردایی پیمانه‌ای (یا تقارن پیمانه‌ای) ویژگی یک نظریه میدان است که در آن پیکربندی‌های مختلف میدانهای زیربنایی - که خود به طور مستقیم قابل مشاهده نیستند - کمیت‌های قابل مشاهده یکسانی را نتیجه می‌دهند. نظریه‌ای که دارای این ویژگی باشد نظریه پیمانه‌ای نامیده می‌شود. تبدیل از یک پیکربندی میدان به پیکربندی دیگر تبدیل پیمانه‌ای نامیده می‌شود.[۱][۲]

منابع

[ویرایش]
  1. Donald H. Perkins (1982) Introduction to High-Energy Physics. Addison-Wesley: 22.
  2. Roger Penrose (2004) The Road to Reality, p. 451. For an alternative formulation in terms of symmetries of the Lagrangian (field theory) density, see p. 489. Also see J. D. Jackson (1975) Classical Electrodynamics, 2nd ed. Wiley and Sons: 176.