نظریه روان‌کاوانه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تصویری از نظریه روان‌کاوانه یا تئوری روان‌کاوانه

نظریه روان‌کاوانه یا تئوری روان‌کاوانه (به انگلیسی: Psychoanalytic theory) به ساختار شخصیت افراد و شیوهٔ برخورد فرد با روانکاوش می‌پردازد و روشی برای درمان آسیب‌شناسی روانی است. نخستین بار این تئوری را زیگموند فروید در اواخر قرن نوزدهم میلادی مطرح کرد.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Psychoanalytic theory». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.