نظریه توصیفی مجموعه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در منطق ریاضی، نظریه توصیفی مجموعه‌ها (به انگلیسی: Descriptive Set Theory) (یا DST)، مطالعه رده‌هایی از مجموعه‌های «خوش-رفتارِ» اعداد حقیقی و سایر فضاهای پولیش است. همچنین، این حوزه یکی از شاخه‌های تحقیقاتی در نظریه مجموعه‌ها است که در سایر شاخه‌های ریاضیاتی همچون آنالیز تابعی، نظریه ارگودیک، مطالعه جبرهای عملگری، کنش‌های گروهی و منطق ریاضی کاربرد دارد.

منابع[ویرایش]

  • Kechris, Alexander S. (1994). Classical Descriptive Set Theory. Springer-Verlag. ISBN 0-387-94374-9.
  • Moschovakis, Yiannis N. (1980). Descriptive Set Theory. North Holland. p. 2. ISBN 0-444-70199-0.

پیوند به بیرون[ویرایش]