نظام حزب اقتدارگرا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نظام حزب حاکم (انگلیسی: Dominant-party system) یا نظام حاکم یک-حزبی یک نظامی سیاسی ست که «یک دسته مشخص(نوع) از سازمان‌های سیاسی/حزبی که به صورت پیاپی در انتخابات پیروز شده‌اند و انتظار شکست ایشان در آینده نمی‌رود یا برای آینده قابل پیش‌بینی غیر محتمل است.»[۱] طیف گسترده‌ای از احزاب در زمان‌های مختلف به عنوان حاکم مطرح شده‌اند، شامل کومینتانگ در جمهوری چین (تایوان)، کنگره ملی آفریقا (ANC) در آفریقای جنوبی، حزب لیبرال دموکرات در ژاپن و مجمع آوامی بنگلادش در بنگلادش.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Suttner, R. (۲۰۰۶). «Party dominance 'theory': Of what value?». Politikon. ۳. ۳۳: ۲۷۷–۲۹۷.